ESİR! Kitap Olacak!

AYNALAR💫

İyi okumalar💚

Kendinizi gördüğünüz her ayna sizsiniz. Siz ve duygularınız... Kendinizi terk etmeyin! Aynalar sizi, size yansıtan en büyük ve em gerçek duygular... Onlara küserseniz bir daha bulabilir misiniz kendinizi?..

Hadi size "❤" bıraktım sizde bana bırakır mısınız?..

çığlıklar, trenin hızıyla birleşip kulaklarımızda yankı yapıyordu... Tren Öylesine hızlıydı ki... Her ne kadar emniyet kemerimizde olsa yerimizden hopluyorduk yani. Ben bir an olduğum yerde hoplayınca Çınar'a doğru düştüm. Giray'da o an kafasını çevirmiş bize bakıyordu. Hemen olduğu yerde beni Çınar'ın üzerinden almaya çalıştı. Çıkan çığlıklara karşı sesimi duyurmak için bağırarak konuşmaya çalıştım.

-Ya Giray, ne yapıyorsun düzgün otur düşeceksin bırak beni! -Ya kızım asıl sen düşeceksin! -Ya Çınar yanımda zaten düşmem düzgün otur!

Dediğim anda olduğu yerde durdu. Sadece gözlerime baktı masum masum... Ve hiç bir şey demeden önüne döndü. Dediğime bozulduğunu anlıyordum ama yaptığı şey tehlikeliydi. Emniyet kemeri de olsahız treninin üstünde ayağa kalkıp beni nefret ettiği çocuğun üzerinden kaldırmakla uğraşıyordu... Bu nasıl bir nefret, bu nasıl bir aşk... Aşkını nefretinden sakınıyordu aşkı bulduğum adam...

Hız treninden indikten sonra Şeyma hanımın başı dönmeye başladı. "Ay GirAy, Başım çok DÖNÜYOR, aY miDeM, Ay GiRaY!"

Söylenip durdu. Hayır madem miden bulanacak neden biniyorsun. Tabii Giray'a yakın olmak için yapıyor... -Ee şimdi ne yapsak...

Dedi. Ateş... Ardından Çınar araya girdi.

-İsterseniz ayna odasına gidelim.

Hem eğlenceli olur.

-Aa olabilir.

Dedim. Ve hepimiz ayna odasına doğru ilerledik. Her birimiz dağıldık... O kadar çok ayna vardı ki etrafta. Çarpmamak imkansızdı... Aynalargerçekleri yansıtır, bizi yansıtır... Bu hayatta gerçeği gösteren, tek şey aynalar aslında. Aynaya baktığınızda ne görürseniz o sunuz. Ne eksik, ne fazla... Çok mutluyken aynaya bakarsan... Mutluluğun bir o kadar artar fakat mutsuzken ya da ağlarken aynaya bakarsan...

Kahrolduğun saniyeler peşini bırakmaz hale gelir. Aynalar bu hayatın gerçek simgesi ve bizlerde gerçek duygularıyız...

Ben olduğum yerde etrafa bakarken ışıklar söndü aniden. Korkmaya başlamıştım. Ardından biri omzuma dokundu. İki eliyle tuttu omuzlarımdan, kafasını saçlarımın ardından boynuma doğru uzattı ve kısık bir ses tonuyla konuşmaya başladı.

-Şuan tek gerçek biziz Kumsal... Bu aynaların her biri tek bir hareketle söner. Ama biz... Biz her zamangerçekten yansırız birbirimize. Biz gerçeğiz ve birbirimize aitiz Kumsal. Bu ses, Giray'ın sesiydi... Tek gerçek biziz diyordu... Başkası, başkaları yalan... Tek gerçek ikimiziz...

-P-peki gerçek sandığımız halimiz sadece yansımamızsa... Dedim. Gözlerimi sıkıca kapatarak, kendimi Giray'a ve onun sözlerine bıraktım.

-Bizi yansıtan her şey gerçek Kumsal, bizim yansımamız bir yanılma değil! -Ama... Bu gerçeklik korkuyu

yansıtıyorsa...

-Korkuları yansıtan gerçekler, sadece bir yanılmadır. Gerçek yansıma kalbinde ki aşk ve hislerindir... Sustum. Hiç bir şey demeden olduğum yerde, Giray'ın kollarının arasında serbest bıraktım bedenimi. Biz olmaktan korkma diyordu bana.Sönen ışıkların bir önemi yoktu ki... Yeniden yandıklarında, yeniden yansayacak bütün aynalar... Sana ve seni yansıtan tüm gerçek duygulara... Aniden ışıklar açıldı. Giray'a doğru döndüm ve gözlerine baktım. Uzun uzun izledim gözlerini... Ona bakarken kalbim o kadar hızlı atıyor ki, atıp atmadığını bile fark edemiyorum. Derin bir iç çektim.

Ellerimi tutup bana doğru yaklaştı. Burnu, burnuma değdi birden. -Kumsal...

Dedi. Kısık ve kalın sesiyle. -Sen nerede olmak istiyorsan orada ol, ama ne olursa olsun sadece kalbini dinle olur mu? -Kalbim beni yanıltırsa...

-Kalp yanıltmaz Kumsal, kalp her zaman senin yapmak istediğin ama cesaret edemediklerini yansıtır. Cesaret et Kumsal.

Ağlayarak, titreyen sesimle cevap