ESİR! Kitap Olacak!

ÖNÜMÜZDEKİ ENGELLER

İyi okumalar bebeklerimm💗

fenerini hafifçe yukarı doğru kaldırarak önümde, yerde yatan Giray'ı gördüm. Telefonu o an da nereye fırlattığımı bilmiyorum... Hemen "Giray!" diye bağırmaya başladım. Yanına doğru oturarak, başını elimle destekledim ve uyandırmaya çalıştım. Ne kadar bağırsam da ses yoktu... Ağlamaya başladım aniden, ben ne zaman korksam ağlarım... Batu'nun bir şeyler yapmış olabileceğini düşünüyordum.

-Giray, Giray ne olursun bırakma beni, özür dilerim bak tamam hadi kalk, hadi Giray bırakma beni hadi lütfen korkuyorum beni kendi karanlığımda tek başıma bırakma aç gözlerini Giray!

Yine ses yok* nefes alış verişlerini dinlemeye başladım. Ama nefes de almıyordu... Bağıra bağıra ağlayarak yine uyandırmaya çalışıyordum -Giray neden nefes almıyorsun, açgözlerini ne olursun... Korkuyorum

bak seni sevdiğimi de anladın tamam bırakma şimdi gitme yanımdan Giray kalk hadi! Lütfen ya... Giray!

Elimle yüzünü tutarken gözlerini kocaman açarak gözlerime baktı ve gülmeye başladı. Bende ağzım açık göz yaşlarım damlaya damlaya onu izledim.

-Ahahahahaahah! Biliyordum işte seviyorsun kızım.

-Allah seni kahretmesin!

Diyerek bir tane yapıştırdım suratına.

-Offf! Ne yaptın Kumsal?

-Sen geri zekalı mısın?!

-Aklın çıktı değil mi?

Diyerek yine gülmeye devam etti.

-Komik mi?

-Şuan komik.

-Etrafta katil varken, ve bu katil

bana aşıkken benim etrafımdayken senin böyle ölmüş numarasıyapman cidden komik mi? -Özür dilerim güzelim.

Diyerek göz yaşlarımı sildi.

-Of neyse hadi kalk, zaten sırılsıklam olduk.

-Aşktan değil mi?

Diyerek güldü yine. -Ayyh bu nasıl bir klişelik. Çok komiksin Giray

-Of tamam hadi gidelim.

Dedi. Sonra elimden çekiştirerek götürdü bizi. Gittiğimiz yol boyunca yola bakmak yerine sadece Giray'a baktım... Çok güzel gülüyor, olur olmadık anlarda gülüyor birden. -Neden gülüyorsun?

-Ben ne zaman hayal etsem ya da birini düşünsem onunla ilgili güzel bir şey olduysa gülerim.

-Ee, peki şuan hangisine gülüyorsun? -Sana...

Dedi. Yutkundum aniden ve ellerimi tutarak gözlerimin içine baktı.-Senin az önce ki hallerin gözümün

önünden gitmiyor.

-Çok mu komikti Giray, hiç hoşlanmadığım şeyler yani.

-Hangisi?

-Nasıl hangisi?

Gözlerini devirerek hafif sırıttı ve kısık bir ses tonuyla konuştu. -Yani az önce yaptığım numaradan mı hoşlanmadın yoksa seni Öpmemden mi?

Hızlıca koluna vurarak... -Terbiyesizsin.

-Hayır yani öpmemden hoşlandıysan sürekli yapabilirim.

Dedi. Şuan resmen dalga geçiyor benimle... İyice yaklaşarak kollarımı boynuna doladım ve gözlerine odaklandım. Parmaklarımla saçlarıyla oynamaya başladım ardından kulağına doğru eğilerek fısıldadım. -Sürekli yapabilir misin?

Gülmeye başladı birden. Parmaklarımıdudaklarına doğru götürerek gözlerine doğru baktım. Hafifçe eğildiği anda kendimi geriye doğru çekerek dudaklarını cimcikledim. "Dudak cimciklenir mi?" tutup çevirdim dudaklarını.

-Ağağağ! Kumsal sen delirdin mi? -Sen bir daha bana böyle şeyler sor ya da yap o dudaklarını kopartırım bak Giray çok ciddiyim! -Tamam be! Fark ettirmeden yaparım.

Ağzım açık baka kalmıştım. -Giray sen çok değiştin ha terbiyesizsin gerçekten. -İlk tanışmaya başladığımızda da bunu demiştin.

-Öylesin...

Güldü... Ve yola devam ettik. Eve vardığımızda bahçede duran Eslem'in yanına doğru ilerledim. -Kumsal çok merak ettim.

Diyerek boynuma atladı.-Özür dilerim, kafamı dağıtmaya ihtiyacım vardı gezintiye çıktık biraz. -"Çıktık" derken? -Giray'da yanımdaydı.

-Ha anladım. İyi misin peki şuan?

-Hihi.

Dedim ve oturdum. Çınar kötü kötü bakıyordu yüzüme. Ben şimdi ne yapacağım... Biri sevdiğim çocuk diğeri de beni sevdiğini söyleyen en iyi dostum. İnanın kafam çok karışık... Hayat zaten başlı başına karışık. Önümüzde ki engeller, seçtiğimiz yol, verdiğimiz kararlar, hepsi hayatın bir parçası ve hepsi karmaşık kavramlar. Bazen insanlar kendileri için iyi olan şeyi seçerken bazenleri de başkalarına iyi gelebilecek şeyleri seçerler ve en büyük hatayı kendilerine yapmış olurlar. Ha, ama bu demek değil ki ben de Giray'ı bırakıp Çınar'a gideceğim. Ben bu hatayı