ESİR! Kitap Olacak!

ÖLÜ BİR BEDEN?!

İyi okumalar aşklarım🤍

Zor yollar, zor adımlar ve yine Esir düşmüş yürekler... Yüreğimi bırakıyorum bu satırlara🤍

Dedim. Ve yurda doğru ilerledim. Eslem'in peşimden gelmediğini hissettiğimde kafamı çevirip onlara doğru baktım. Yiğit'le birbirlerine bakıyorlardı... Kaşlarımı çatarak

-Eslem! Yürüsene ne yapıyorsunuz?

-Sen git ben geliyorum Kumsal...

Dedi. Bunlarda aşık gibi baktıklarına göre... Bu hayat yine kalbimizden vurdu bizi. Yiğit gerçekten iyi bir çocuk ama Giray demişti. "Her kızı elde edebilecek biri" o yüzden Eslem'in de uzak durması gerekiyor. Neden her zaman aşk uzak durulması gereken bir kavram olarak gösteriyor kendini? Neden sonunda vazgeçiriyor bizi? Neden buna mecbur bırakıyor...

-Off çabuk gel ya!

Dedim ve yurda girdim. Odama çıkıp yatağıma doğru uzandım. Kalbimde garip sızı vardı. Hem ağrıyor gibihem de hızlı hızlı çarpıyor. Düşüncelerimiz, kalbimizi etkiler mi? Etkiler. Ama ben şuan sadece Giray'ı düşünüyorum. Onu düşündükçe kalbimi de etkiliyor... Neyse sonunda uyuyabilmiştim. Uyandığımda ise çoktan akşam olmuştu. Eslem yanıma gelerek oturdu.

-İyi misin?

-Evet.

-Telefonun çaldı yine. Ama seni uyandırmak istemedim. -Kim aradı?

Eslem sustu ve sadece gözlerime baktı. Suskunluğundan kimin aradığını anlamıştım zaten.

-Batu aradı değil mi? Ağır ağır kafasını salladı. Yanımda ki komidinin üzerinde duran telefonuma doğru uzandım ve o numarayı yeniden aradım. Anında açtı.

"Ne var Allah'ın cezası yine neistiyorsun?"

"Şşt sakin ol Kumsal. Çok bir şey istemeyeceğim." "Ne var dedim!"

"Birazdan atacağım konuma gel!"

"Neden!"

"Orada kim olduğumu göreceksin. Ve tek geleceksin. Sakın o seni korumaya çalışan arkadaşlarına haber verme!"

Sustum. Devam etti.

"Ha eğer haber verecek olursan şuan attığım videoyu izle. Neler yapabileceklerimi göreceksin. Hadi bekliyorum bekletme beni bebeğim." Dedi ve kapattı telefonu. Ellerim titremeye başladı yine. Telefonun ekranını hızlıca kaydırıp whatsapp a girdim. Ve gördüklerim... Giray larin olduğu mekanı izliyorlardı ve uzak bir yerden çatıdan hemde bir tüfekle. Evet doğru duydunuz bir "tüfekle"dedim. Bunlar nasıl insanlar... Ya da insanlar mı? Böyle insanlık olmaz çünkü. Bunlar başka bir şey...

Amaçları ne? Batu ve Giray ne alaka. Madem beni seviyor neden gelip söylemiyor. Gerçi bir katil neden düzgünce açıklasın ki...

Onların kafası çok başka çalışıyor tabii... Zarar vererek, tehdit ederek elde etmeye çalışıyorlar. Ama ben buna boyun eğmeyeceğim.

Eslem endişeli bir şekilde bana bakıyordu.

-Kumsal bu... Bu çok kötü ne yapacağız?

-Bilmiyorum. Ama oraya tek gitmek zorundayız.

-Ama... Giray dedi ki

-Biliyorum Eslem ama benim başka bir şansım yok.

Kalk gidiyoruz. Dedim. Ve Eslem'le birlikte yurttan çıktık. Bize attıkları konum birormandı. Evet bir "orman" ormanda ne işimiz vardı ki... Şuan bunu sorgulayamazdık da. Bir anayol çıktı karşımıza. Sonra ormana doğru indik. İnternette çekmiyordu... Birden çaldı telefon. Arayan Batu'ydu "Ooo gelmişsin."

"Neredesin!"

"Off bir sakin be. Sağ tarafa bak." Kafamı çevirdiğimde bir kaç tane adamın bize doğru baktığını gördüm. Simsiyahlardı yine... "Gelin!" diye bağırdılar. Ve o ses değiştiren maskeler her geçen saniye daha çok korkmamızı sağlıyordu. Yavaş adımlarla ilerledik. İçlerinden biri söylenmeye başladı

-Vay akıllıymışsınız. Aferin buraya tek gelmekle çok büyük bir akıllılık ettiniz.

-Ne var ne istiyorsunuz? Adam bana doğru yaklaşarak...-Aa ama biraz sabret be güzelim.

Size bir sürprizimiz var. Dedi ve geriye doğru adım atarak devam etti.

-Getirin!

Diye bağırdı. Arkadan siyah bir poşette kocaman bir şey geliyordu bize doğru. Birden poşeti silkelediler ve ölü bir beden ayaklarımızın altına düştü. Kendimizi aniden geri çektik. Adamlar gülmeye başladılar. O beden, o kahkaha sesleri... Hepsi beynimde yankılanıyor. Kanlar içinde ayaklarımın önünde duran ölü bir beden, bir kız bedeni... Kalbim duracaktı sanki. Geriye doğru atıyordum adımlarımı. Birden bir yere bastım. Adam hızlıca kolumdan çekerek beni göle doğru götürmeye çalıştı. Bense kolumu elinden kurtarmak için çırpınıp durdum. Bas bas bağırıyordum ormanın ortasında.