ORMANIN ORTASINDA...

68 34 0
                                    

İyi okumalar...💫

Ayyy ben bu sahneleri yazarken çok eğlenmiştimm sizde okurken eğlendiniz mi?💙

şeyden kendi sorumlu oluyor. Neden bizi bizim sevdiğimizden daha çok seven insanlar hep kaybederken, bizim bizi sevdiğimizden daha az seven, daha az değer veren insanlar hep kazanıyor? Gerçekten bilmiyorum. "Kalp işte..." diyip geçiyoruz aslında. Kalbe söz geçmez diyoruz... Geçmiyor belki de, kime tutulursa, ona esir oluyor insan kalbi. Ne karşıdakinin karakterini önemsiyor ne de tipini. Bir kalp defalarca aşık olur ama bir kere esir düşer. Ben bu şekilde yürüyerek çoktan yolumu kaybetmiştim bile. Bu koca ormanda karanlığın ortasında kaybolmuştum ve yanımda da kimse yok. Aferin sana Kumsal, hadi bul bakalım yolunu... Tenime düşen bir kaç damla suyla beraber yağmurun yağdığını anlamıştım. Ormanda bağırmaya başladım "kimse yok mu?, ben kayboldum, Eslem, Çınar..." amabir faydası yoktu. Sesimi duyan kimse yoktu... Yağmur hızlanmaya başladı aniden, annemin üzerimde taşıdığım beyaz elbisesi sırılsıklam oluyordu. Ben yürümeye devam ederken birden sesler duymaya başladım. Yine dal sesleri geliyordu bir yerlerden. Çınar'ın dediği gibi ormanda olduğum için doğal bir şey diye kafama çok takmadan ilerlemeye devam ettim ama sesler ben yürüdükçe artmaya devam ediyordu. En sonunda olduğum yerde durdum ve yeniden bağırmaya başladım "kim var Orada?, o sesleri kim çıkartıyor?" yine hiç bir cevap yoktu. Sonra kolumdan biri tuttu. Bir Çığlık attım ve beni kendine doğru çekerek ağzımı sıkıca kapattı. Gözlerim kocaman açılmıştı... -Ya of! Çok bağrıyorsun ya! Bu Giray'dı... Gözlerini gözlerime dikmiş bana bakıyordu... Karanlıktasadece yıldızların aydınlattığı koca ormani Giray gözleriyle de aydınlatabilirdi... Öylesine parlıyor ki gözleri. Sadece kalbime değil bütün karanlığa hakim olur onun gözleri. -Giray, sen manyak mısın?

-Niye?

-Arkamdan sinsi, sinsi niye geliyorsun? -Korktun mu?

-Ya sabır. Sen beni mi takip ediyorsun?

-Ne alakası var, ben gezintiye çıktım. Odun toplamak için...

-Him.

-Ee peki sen,

Diyerek iyice yaklaştı bana.

-Yoksa sen mi beni takip ediyorsun? -Bana ne be senden. Neyse ben gidiyorum

Dedim ve arkamı döndüğümde arkamdan söylenmeye başladı. -Tabii Çınar'ı bekletme, özlemiştirseni. Ne de olsa aşık!

Diye bağırdı. Karşısına geçerek gözlerimi gözlerine diktim ve konuşmaya başladım. Yağmur da İyice hızlanmıştı...

-Bu mu sorunun?

-Ne diyorsun Kumsal ya? -Asıl sen ne diyorsun Giray?

-Çınar'dan hoşlanmıyorum demiştim sana. Seni sevdiğini anlıyordum... Oysa sen onu "dost" olarak

gördüğün için ona tepki

göstermiyordun bile.

-Şeyma da senin eski sevgilin olduğu halde sana çok rahat bir şekilde yaklaşabiliyor, sarılıyor, elini tutuyor! -Off aynı şey mi Kumsal? -Ya ney? Ya ney Giray! -Ben ona yakın davranmıyorum! -Ha yani ben yakın mı davranıyorum! -Evet, Çınar sana çok rahat her şeyi söyleyebiliyor.

-Giray bak, şuan seninle tartışmakistemiyorum. Tamam mı? -Kaç, kaç sürekli kaç zaten. Kime ne anlatıyorsam, Şeyma'yı kıskanıyorsan da yani ne diyeyim ki? -Sen iyi misin Giray?! İnsan eski sevgilisine yakın davranmamaya çalışmaz onu hayatından uzak tutar zaten.

-Ama insan dostu olarak gördüğü birinin duygularını hissettiği halde de onları görmezden gelip rahat

davranmaz!

-Ben bilmiyordum zaten Çınar'ın beni

sevdiğini!

Sırıtarak alaycı bir tavırla cevap verdi.

-Hih, tabii eminim bilmiyorsundur. Kolundan çekerek bağırmaya devam ettim.

-Ya Giray sen ne ima etmeye çalışıyorsun söylesene! -Kimse bu kadar saf olamaz Kumsal, saf ayaklarına yatma!-Ya sen ne dediğini farkında mısın
ya!

Diyerek Giray'ı itmeye başladım. Yüzümüze düşen yağmur damlaları birer birer süzülüyordu... Ben Giray'ı iterken o da bileklerimden sıkıca tutarak ona vurmama engel olmaya çalışıyordu.

-Kumsal, dur dur!

Dinlemeden vurmaya devam ediyordum ki aniden beni kendine doğru çekti ve nefes nefese kalarak nefesi tenime değmeye devam ediyordu. Dudaklarıma bakarak konuştu.

-Hadi... Hadi ben sana aşık olduğum İçin Çınar'ı kıskanıyorum. Peki sen Kumsal, sen beni istemiyorsun ki seni sevmemi bile istemezken neden Şeyma'yı kıskanıyorsun?

Sadece susarak dudaklarına odaklandım. Ve yeniden bağırmaya başladım.

ESİR! Kitap Olacak!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin