ESİR! Kitap Olacak!

O BİR KATİL!

İyi okumalar💙

Dediğimde Çınar bir kaç saniye kendine gelemedi. O da şok olmuştu... Bende bunu neden bir anda söyledim bilmiyorum ama birine içimi dökmeye o kadar çok ihtiyacım var ki...

-N-nasıl yani...?

-Aşık oldum işte. Çok seviyorum ama onu severken de sürekli acıyor kalbim. Ben ne yapacağım? -Giray biliyor mu peki? -Hayır. Zaten ilk o beni sevdiğini söyledi...

-Ee ama siz olamazsınız ki. -Biliyorum. İçinde bulunduğumuz durum bunu engeller. Bunu ona da söyledim ama vazgeçmeyeceğini söyledi, vazgeçmiyor Çınar. Çınar sadece susuyordu... Kafamı tutup göğsüne yasladı bende hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam ettim. -Korkma Kumsal, sen ne yaparsan yap ben senin yanındayım. Giray'ınseni üzmesine asla izin vermem. -Hep yanımda ol Çınar. Sen benim gerçekten dostumsun çünkü. Dedim. Çınar beni yurda bıraktı ve sonrada gitti. Yurda girdiğimde Eslem yatağın başında bana bakıyordu. -Off ben yine seni...

-Unuttun.

-Özür dilerim Eslem.

Diyerek boynuna sıkıca sarıldım. -Sorun değil, orada yapman gereken tek şey Zaten çekip gitmekti.

-Ben bilmiyordum...

-Kimse bilmiyordu ki Kumsal.

-Çok aptalım.

-Kendine öyle deme...

-O kız o evden gitmediği sürece ben o eve adımımı atmayacağım.

-Haklısın. Bende gitmem zaten,bırak ne yaparlarsa yapsınlar.

Dedi. Ve yine sımsıkı sarıldık birbirimize. Ardından uyumaya çalıştık... Yine uyuyamadığımız birgecenin ortasındayız. Son bir kaç aydır uyuyamıyorum aslında. Uyku düzenim yok, kalmadı. Bu olaylarda beni çok etkiliyor. Ne olacaksa olsun artık, ben fazlasıyla yoruldum. Pes eder miyim, bilmiyorum ama bu yolun bir sonu olmak zorunda. Her yolun bir sonu vardır. Bunun en güzel örneği de zaten içinde yaşadığımız dünya...

Aklımda ki düşüncelerle uyuya kalmıştım. Sabah olduğunda Eslem'le birlikte hava almak için sahile doğru indik. Sahilde, kumların üzerinde yürürken insan bütün sıkıntılarını unutuyor. Ben eskiden buna inanmazdım. Hep derledi "denizin sesi, kumda yürümek insanın bütün sıkıntılarını unutturur." hiç inanmazdım ama artık inanıyorum. Sizde deneyin inanın çok iyi geliyor. Ki Biz kumların üzerinde boş boş yürürken Çınar'ı gördük. Bize doğrugeliyordu.

-Günaydın.

-Günaydın.

-Kumsal, dün çok kötüydün. Bende bu yüzden bir tur ayarladım doğanın içinde kafa dinlemek için harika bence.

-Gerçekten çok iyi düşünmüşsün, gideriz.

-Tamam o zaman, Eslem sende gelirsin değil mi?

-Olur.

Bu tur bizim için çok iyi olacaktı bence kafamızı dağıtmamıza gerçekten de çok ihtiyacımız var.

Çınar ne zaman neyin olması gerektiğini çok iyi bilen bir insan ve her zaman da bana yardımcı olmaya çalışıyor. Bunu bana o kadar iyi hissettiriyor ki...

-Kaç gündür Batu'da yok ortalarda

fark ettiniz mi?

Diye bir soru sordu Çınar. Eslem'le ben birbirimize baka kaldık Sahidenben birbirimize baka kaldık. Sahiden de doğruydu Batu neredeydi? Tehditler durmuştu. Zarar vermeler kesilmişti. Siyah adamlar ortalıkta yoktu.

-Bizde bilmiyoruz.

Dedim.

-Bence onu da çağıralım tura hem ona da iyi gelir. Yakın zamanda babasını kaybetmesi ona hiç iyi gelmedi.

Eslem'le ben korkudan ne diyeceğimizi kestiremiyorduk. Batu asla bizimle gelemezdi ki. O bir katil!..

Bir katil olduğunu bile bile, o katille bir geziye gitmek mi?! Kulağa garip geliyor.

-Hayır gelemez!

Diye bağırdık Eslem'le birlikte. Çınar

bize anlamsız bakışlar atıyordu... -Ama neden? -Çünkü... Çünkü o bir... O bir katil!Dedi Eslem. Gözlerimi iyice belerterek "niye söyledin" der gibi bir bakış attım. Ve saçını çektim. -Ya Kumsal ne yapıyorsun?! -Neden söyledin ki?!

-Off!

-Saçmalamayın kızlar, ne yani Batu neden bir katil olsun ki? -Off çok uzun hikaye Çınar. Ama o gelemez hem de asla! -Bana güvenin Batu katil olamaz. Hem bu olaylar sizi çok yıpratmış bence. Ben Batu'ya da haber vereceğim, akşam sizi almaya gelirim.

Dedi ve gitti. Çınar yanımızdan uzaklaştıktan sonra hemen Eslem'in üzerine doğru atlayarak onu

hirpalamaya başladım.

-Ya neden söyledin Eslem ya!

-Off bana neden kızıyorsun!

-Beş dakika tutamadın çeneni!

-Ne olcak yani ya Kumsal, çekme