LUNAPARK

63 29 0
                                    

İyi okumalar...❤

yorulmuştuk ki... Gerçi Eslem için aynı şeyi söyleyemeyeceğim çünkü Yiğit'le beraber uykuyu iyice aldılar.

-Off benim uykum yok ya.

-Olmaz tabii Yiğit Beyle güzel güzel, koyun koyuna uyuduğunuz için uykunuz olmaz.

Eslem gözlerini kocaman açıp üzerime devirdi.

-Ne, nasıl! Koyun koyuna derken? -Baya... Baya koyun koyuna, o senin omzuna yaslamıştı kafasını. Sonra...

-Ne sonra, sonra ne!

-Neden bu kadar endişelendin? Diyerek Eslem'e doğru gözlerimi iyice belerttim ve imalı bakışlarla konuşmaya devam ettim.

-Yoksa sen... Yoksa sen Yiğit'ten mi hoşlanıyorsun?

-Ne! Hayır tabii ki Kumsal. Bu nereden çıktı?

-Doğruyu söyle.

-Doğruyu söylüyorum, yok öyle birşey.

-Him... Ama sanki o sana karşı boş değil gibi.

Dediğimde Eslem yanıma yaklaşarak utanmış bir tavırla...

-Yaa öylemi diyorsun. Olabilir mi ki... Yani... O beni seviyor olabilir mi? -Yani olabilir bence, ama bu seni ilgilendirmez ki zaten sen bir şeyler hissetmiyorsun.

Dediğimde Eslem'in morali

bozulmuştu. Bozuldu çünkü Yiğit'ten hoşlanıyor. Ama kabullenmiyor ya da kabullenmek istemiyor, bilmiyorum... Aslında insanlar bu hayatta onlar için güzel olan şeyleri es geçip kabullenmek istemiyorlar. Belki de korkuyorlar ama bilmiyorlar ki, korkuları yüzünden hayatın kendilerine sunduğu güzel şeylerden mahrum kalıyorlar... Bunun adı özgüvensizlik de olabilir aslında. İnsanın kendine güvenmesi,güvendiğinde bir şeyleri başarabilmesi... Ve bu güzel başarılardan yararlanabilmesi çok iyi bir şeydir ve çok iyi hissettirir. -Ee... Yani doğru haklısın beni ilgilendirmez. Neyse hadi uyuyalım ya.

Dedi ve yatağını açıp uyumaya çalıştı. Bende kendi yatağıma geçip uyudum. Sabah olduğunda... Yine Eslem'le birlikte eve doğru gittik. Bahçede kimse görünmüyordu. Evin kapısı da kapalıydı, kapıyı çaldığımızda Şeyma kapıyı açtı. Harika, güne Şeyma'nın yüzünü görerek başladığıma göre kesin çok iyi bir gün geçireceğim... Allahım ya bu kıza tahammül edemiyorum cidden. O bakışları varya... Sanki insanı öldürecekmiş gibi. -Günaydın kızlar.

Dedi. Bizde aynı şekilde karşılık verdikten sonra arkadan Yiğit geldi-Hoş geldiniz, geçsenize neden kapıda dikiliyorsunuz?

-Bilmem davet eden olmayınca bir şey diyemedik.

Dedim. Ve Şeyma yine kötü kötü bakmaya başladı bana.

-Aa olur mu Kumsal, burası sizin de eviniz sayılır. Sonuçta çok emeğiniz var.

Dedi. Yiğit Ve hep birlikte içeriye girdik. Giray kahvaltı hazırlıyordu,

Ateş'te sofrayı kuruyordu...

-Açsınız değil mi?

Dedi Ateş. İkimizde kafamızı salladık ve sofraya oturduk. Şeyma hemen bir konu açtı...

-Ee Giraycım gidiyoruz değil mi? -Off bilemiyorum Şeyma ya...

-Yaa hadi ama biraz kafa dağıtmaya ihtiyacımız var.

-Haklısın ama daha hiç bir şey ilerletemedik bile.-Off halledeceğiz ya güven bana. Neyden bahsettikleri hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu. Yiğit bize doğru dönerek konuştu.

-Ee sizin haberiniz yoktu tabii. Dün

gece Şeyma burada kalınca...

Dediği anda kaşlarımı havaya kaldırarak Yiğit'e imalı bakışlar atmaya başladım. Yiğit'te bunu fark etmiş olmalı ki, kekeleye kekeleye konuşmaya çalıştı.

-Ee yani... İşte gidecek bir yeri yok ya hani Giray'da burada kal deyince...

Gözlerimi Giray'a doğru çevirdiğim de bana sadece bakmakla yetindi. -Neyse canım işte burada kalınca şey konuştuk, bir lunaparka falan mi gitsek diye yani Şeyma'nın fikriydi. -Yaa öyle mi? -Evet canım öyle. -Bunca olay varken...

-Biraz kafa dağıtmak hepimize iyigelecek ama, hem Giray'ın buna çok

ihtiyacı var. Öyle değil mi Giray... Diyerek Giray'ın elini tuttu. Bu kız neden bu kadar Giray'a ilgi gösteriyor ki. Bunlar çocukluk arkadaşı değil mi sonuçta... Bunlar neyse ne ama bu yakınlaşma ve ağzını yaya yaya konuşmalar benim hiç hoşuma gitmiyor. Giray bana bakıyor ben ise Giray'ın elini tutan Şeyma'ya bakıyorum. Ardından Giray elini çekti.

-Gideriz ya.

-Aaa süper. O zaman ben bir gidip

geliyorum

Dedi ve Şeyma gitti. Nereye gittiğini bilmiyorum keşke hep gitse de hiç gelmese... O varken nedense huzursuz oluyorum ya.

-Ben doydum size afiyet olsun. Diyerek masadan kalktım ve bahçeye doğru ilerledim. Giray hızlıca kolumdan çekerek konuşmaya

ESİR! Kitap Olacak!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin