[aph] Bóle fandomowe

Rozdział 88: Kapsuła czasu

A/N: Znalazłam przypadkiem pewne zdjęcie na Instagramie... i okazało się, że to całkiem ciekawa historia. Miejscami dziwna, ale ciekawa :D Rezydencja Louisa Mantina, jeśli ktoś chciałby googlować na własną rękę :)

– Wiesz co – zaczął Feliks powoli. – Ja rozumiem ideę wypychania zwierząt dla celów edukacyjnych. Jako myśliwskie trofea też. Nawet koncepcję wypchania zmarłego pupila zrozumiem, chociaż nie popieram... Ze względów... emocjonalnych, jeśli komuś to pomaga, ale... – Wziął głęboki oddech, kilka razy otwierał i zamykał usta, szukając łagodniejszych słów, ale ich nie znalazł. – Ale to to już jest pojebane, Francis.

Francja zmarszczył brwi i obrażony założył ręce na piersi.

– To tylko wypchane żaby, czym według ciebie różnią się od wystawy w muzeum historii naturalnej? – zapytał z urazą i przysunął do siebie leżący na stole przedmiot.

Polska spojrzał na szklaną, nieco przykurzoną kopułę; pod nią dwie żaby przyjmowały dość kuriozalną pozycję.

–Te w muzeum nie toczą pojedynków szpadami.

– To alegoria dziewiętnastowiecznego społeczeństwa – Francja wywrócił oczami. – Za nic nie znasz się na prawdziwej sztuce i subtelności obserwacji. Wiesz, jak ciężko było przekonać ludzi, by pozwolili mi to na chwilę pożyczyć, żeby ci pokazać?

Feliks potrząsnął głową i pochylił się nad stołem; z niesmakiem pomieszanym z fascynacją i ciekawością przejrzał kolejne zdjęcia francuskiej rezydencji, przyglądając się zniszczonym przez czas wnętrzom i eksponatom należącym do poprzedniego właściciela.

– Ładne... Ładniutkie... A to śliczne... – Polska studiował fotografie, na moment zapominając o walczących między nim a Francją żabach. – A tu trochę mole zżarły, ale jak się odnowi...

Francis, z rosnącym uśmiechem triumfu na ustach, usadowił się wygodniej w fotelu.

– Jeśli miałbyś czas, mógłbym cię tam zabrać – zasugerował. – Przez sto lat nikt tam nie wszedł. Prawdziwa kapsuła czasu, a ty przecież masz taki sentyment do...

– Czy ten szczur gra na skrzypcach?! Niby czego teraz jest to analogia?!

Francja westchnął i wyciągnął Feliksowi zdjęcia z rąk.

– Może innym razem.