[aph] Bóle fandomowe

Rozdział 33: Impreza

A/N: 333 słów :D 

Impreza trwała w najlepsze; alkohol lał się strumieniami, a podłoga drżała z powodu ogromnych głośników postawionych w kącie sali, ledwie widocznych za tłumem ludzi. Odkąd Prusy, mając czas na zasłużonej emeryturze, przejął rodzinną tradycję urządzania urodzinowych imprez, te stały się o wiele bardziej swobodne. Wydawało się, że cała niemiecka ferajna bawi się teraz lepiej niż na dawniejszych balach.

– Nawet dobra ta muzyka – stwierdził Saksonia, biorąc łyk zimnego piwa. W ramach wieczornego rozluźnienia rozplątał swoje długie włosy, które teraz swobodnie opadały mu na ramiona. – To się akurat Polakom udało, nie ma co.

– Prawda? – Hesja pokiwał głową i zanucił refren pod nosem. – Ustawiłem to sobie jako dzwonek, wpada w ucho... Takie wesołe... Ciekawe, o czym to w ogóle jest... W ogóle, mówiąc o Polsce, to Brandenburgia dalej z nim nie gada?

– Bynajmniej nie z własnych chęci – Saksonia wzruszył ramionami. – Ale nie psuj mi teraz humoru, przyszedłem tu pić i świętować, a nie rozmawiać o historii i polityce. Weźmy jeszcze po piwie i poszukajmy Prus. Powinien gdzieś tu być, widziałem go przed chwilą... Złapmy go, dopóki jest jeszcze względnie trzeźwy...

– A po co wam Gilbert? – spytał Ludwig, podchodząc do starszych braci z kuflem piwa w ręce. Włosy miał nieco rozczochrane; najwidoczniej dorwał się do nich Feliciano, wieszający się teraz ramienia Niemiec i wyraźnie mający już dość alkoholu.

– Chciałbym przez niego przekazać Feliksowi podziękowania za ten gatunek muzyki – wyjaśnił Saksonia. – On często w Polsce teraz siedzi...

– Nie musisz, Polen też tu jest. Gilbert go przyprowadził.

– Och?

Ludwig wskazał za siebie; za gromadką pozostałych braci, gdzieś pod ścianą, ujrzeli pijącego alkohol, bardzo z siebie zadowolonego Gilberta i bladego na twarzy Polskę. Prusy wyszczerzył zęby i zaprosił ich do siebie szarpnięciem głowy.

Gdy trójka braci się zbliżyła, Feliks jako jedyny nie odpowiedział na powitanie.

Oczy miał utkwione w pozostałych przedstawicielach rodziny. Szczególnym przerażeniem napawał go kompletnie pijany Holsztyn, który właśnie tańczył półnago bardzo widowiskową choreografię, oblewając wszystkich dookoła szampanem i głośno skandując tekst hitu disco polo.

– Ryczeszem jesteeem jaaaa, a ty króloooowooo nociiii...!

– Mój Boże – wyszeptał Polska. – Stworzyłem potwora.