Chapter-12 ( U + Z )

5.8K 143 8
                                    


Unicode

အငမ်းမရ စုပ်နမ်းနေတဲ့ နှောင်းခေတ် မျက်နှာကို ခေတ်လိုက် ကိုင်လိုက်ပြီး သူ့ကိုကြည့်စေလိုက်သည်။

"ခင်ဗျာရာ..အသက်ရှူအုံးဟာ..''

ဒီလူစနမ်းပြီး အချိန်ကြာသည်အထိ မရပ်ပေးတော့ အခုတစ်ခါ ခေတ်လိုက်က အသက်ရှူရမယ့် အချိန် ပြန်ယူနေရသည်။

ခေတ်လိုက် ပြောတော့ သူ့ကို ခွထားတဲ့ ထိုလူသားက ရီဝေစွာ ကြည့်လာပြီး ဆက်နမ်းချင်နေတဲ့ ပုံစံဖြင့် ခေတ်လိုက်က်ို မျက်လုံးနဲ့ အသနားခံ တောင်းဆိုနေသည်။

"ခင်ဗျာဘဲနော်..အနမ်းခံချင်တာ..ကျုပ်နမ်းလို့ မရပ်ပေးရင်လည်း လာမပြောနဲ့..''

သူ အဲ့လူသား ကြောက်မယ်အထင်နှင့် ခြိမ်းခြောက်ပြီး ပြောနေပေမဲ့ ထိုလူသားမှာ ကြောက်မယ့်ပုံလည်း မပေါ်သလို သူ့မျက်နှာကိုဘဲ လက်ချောင်းသွယ်သွယ်ဖြင့် ပွတ်သပ်နေသည်။

"အပြင်မှာ..သူများမြင်သွားအုံးမှာ..လာ ကားထဲ သွားရအောင်..''

ခေတ်လိုက်ကို အရင်ကလို မငြင်းဆန်တော့ပေ ခေတ်လိုက်ပြောသလို ခေတ်လိုက်သဘောကို နာခံနေတဲ့ သူတစ်ယောက်လို ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ့်နှင့် ထိုလူသားက သူခေါ်ဆောင်ရာနောက် လိုက်လာခဲ့သည်။

ထိုလူကို ကားအနောက်ခန်းမှာ ထိုးဖည့်လိုက်ပြီး ခေတ်လိုက်လည်း ဝင်သွားသည်။ ကားထဲကို သူရောက်သည်နှင့် ထိုလူသားဟာ သူ့ပေါင်အပေါ်ကို တက်ထိုင်လိုက်ပြီး ပြန်လည် နမ်းရှိုက်လာတော့သည်။

ဒီလူ အခုလို ဖြစ်နေတာ ဘာကြောင့်လဲလို့ မေးရင် အရက်ကြောင့်ဘဲလို့ ခေတ်လိုက် ဖြေပေးမိမှာ၊ ဒီလူက အရက်သောက်ရင် စိတ်လွတ်တဲ့အထိ သောက်တတ်တဲ့ပုံဘဲ။ အခု ထိုလူသား နမ်းနေတဲ့သူဟာ ခေတ်လိုက်မင်းမူဆိုတဲ့ သူ ဖြစ်နေတာကိုလည်း သိမဲ့ပုံမပေါ်ပေ။

ထိုလူသားရဲ့ အင်္ကျီအထဲကို ခေတ်လိုက်လက်တွေ တိုးဝင်သွားတော့ ထိုလူမှာ ခါးကို ကော့လန်ကာ သူ့ရဲ့အထိအတွေ့ကို ကြိုက်နေသလို။ ခေတ်လိုက်ဘဝမှာ ယောကျာ်းလေးတစ်ယောက်နှင့် ဒီလို နမ်းဖူး လုပ်ဖူးတာဟာ ဒီလူသား တစ်ယောက်တည်းကိုဘဲ ဖြစ်သည်။

𝚁𝚎𝚊𝚍𝚢 𝚝𝚘 𝚋𝚎 𝚖𝚒𝚗𝚎 (𝚘𝚛) 𝙽𝚘𝚝 { 𝘾𝙤𝙢𝙥𝙡𝙚𝙩𝙚𝙙 }Where stories live. Discover now