Chapter -53 ( U + Z )18+⚠️

4.1K 51 4
                                    


Unicode

စိုစိုရဲရဲနဲ့ နူးညံ့သော ထိုလူသားရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားပေါ်သို့ ခေတ်လိုက် ထိတွေ့လိုက်သည့် အချိန်ကတည်းကပင်
သူ့ကို ရုန်းထွက်စေဖို့ ခက်ခဲရမှန်း သူသိသည်။ ထိုလူသားရဲ့ ရှုံမဲ့ပြီး ငိုချင်ချင်ဖြစ်နေတဲ့ မျက်နှာလေးကို မြင်လိုက်တဲ့ အချိန်ကတည်းကပင် ခေတ်လိုက်ရဲ့ စိတ်အစုံတို့က
ထိန်းချုပ်ထားဖို့ ခဲရင်းလာစေသည်။

အခုတော့ ခေတ်လိုက်မှာ သူ့ရဲ့စိတ်စေရာအတိုင်းပင် နှောင်းခေတ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို
နမ်းရှိုက်နေရပြီးဖြစ်သည်။ နှောင်းခေတ်ကလည်း ခေတ်လိုက်နမ်းသည်ကို မရုန်းဘဲနှင့် ငြိမ်နေလိုက်သည်။ ထိုအဆင့်ကနေ သူလည်း
ခေတ်လိုက် အနမ်းတွေကို တုံ့ပြန်လာပြီး
ခေတ်လိုက် လည်တိုင်ကိုလည်း
ဖက်သွယ်လာတော့သည်။

"ပြွတ်..အွတ်..ပြွတ်!!!

ခေတ်လိုက်နှင့် နှောင်းခေတ်တို့၏ နမ်းရှိုက်နေသံကလည်း သူတို့ရဲ့ စိတ်ဆန္ဒအတိုင်း
စီးမျောလာတဲ့အချိန် အသံတွေက ပိုမိုလို့ပင်
ကျယ်လောင်လာရ၏။ နှောင်းခေတ်ရဲ့ အာခံထဲတွင် ရှိနေသော ဆေး၏ ခါးသက်သက်အရသာကလည်း တဖြည်းဖြည်းနှင့်
နည်းပါးလာသည်။

ခေတ်လိုက်မှာ ထိုလူသား အသက်ရှူကြပ်မှာဆိုးလို့ သူခဏရပ်ပေးလိုက်သည်။ သူရပ်ပေးတဲ့အချိန်မှာလည်း ထိုလူသားရဲ့ မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး တစိမ့်စိမ့် ခံစားမှုတွေကို မြင့်တင်နေရတော့သည်။ ထိုလူသားရဲ့ လျှာပေါ်က ခါးသက်သက်အရသာတွေကို သူ့ရဲ့အနမ်းတွေကနေတဆင့် သူ့အာအတွင်းသို့ကို
ရောက်စေ၏။

"ခါးနေသေလား...''

ခေတ်လိုက် မေးတော့ နှောင်းခေတ်က
အမှန်တိုင်းပင် ခေါင်းငြိမ့်ပြပေးကာ
ခါးနေသေးကြောင်း ပြောသည်။ အဲ့အချိန်
ခေတ်လိုက်ကလည်း နှောင်းခေတ်က ခါးနေသေးတယ်ဆိုတော့ သူနောက်ထပ်တစ်ခေါက်
နှောင်းခေတ်ကို နမ်းပေးလိုက်သည်။

"ပြွတ်~~~

"ဟင့်..''

ဒီတစ်ကြိမ် အနမ်းတွေကို ပိုကြာစေဖို့
ခေတ်လိုက် ဦးဆောင်လိုက်သည်။
ထိုလူသားရဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းကိုတစ်လှည့်၊
အပေါ်နှုတ်ခမ်းကိုတစ်လှည့်ဆီ ခေတ်လိုက်
အဝနမ်းပြီးတော့ သူ့ရဲ့ လျှာပြားကြီးကို
ထိုလူသား၏ ပါးစပ်အတွင်းသို့ ထိုးထည့်ကာ
တစ်ဖက် လျှာလေးကို ရစ်ပတ်လိုက်သည်။

𝚁𝚎𝚊𝚍𝚢 𝚝𝚘 𝚋𝚎 𝚖𝚒𝚗𝚎 (𝚘𝚛) 𝙽𝚘𝚝 { 𝘾𝙤𝙢𝙥𝙡𝙚𝙩𝙚𝙙 }Where stories live. Discover now