Unicode
ဘုန်းခန့်ရှိန်နဲ့ နှောင်းခေတ်တို့ တစ်ခဏမျှ အတူထိုင်သောက်နေတော့ အခြေအနေတွေက ပုံမှန်သာဖြစ်သည်။ ခဏနေတော့ နှောင်းခေတ်မှာ အတွင်းကိုယ်ထဲတွင် ပူလာသလို ခံစားလာရတာကြောင့် နေရခက်လာတယ်။
ထိုအခြေအနေကို ရှေ့ကနေ ကြည့်နေသော ဘုန်းခန့်ရှိန်ကလည်း မသိသလို ဟန်ဆောင်ကာ နှောင်းခေတ်ကို စိုးရိမ်နေတဲ့ ပုံစံမျိုးဖြင့် မေးလာသည်။
"နှောင်း..တစ်ခုခုအဆင်မပြေလို့လား..ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်...''
ကိုယ်အတွင်းဘက်မှာ မခံနိုင်အောင်တော့တဲ့အထိ ပူလောင်လာသော နှောင်းခေတ်မှာ ဘုန်းခန့်ရှိန် ရှေ့မှာဘဲ အပူပြေစေလို့ဌာ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။
သူအကုန်လုံး ချွတ်ပစ်လိုက်တာတောင်မှ ပူနေဆဲ ဖြစ်နေတာကြောင့် နှောင်းခေတ် ဘုန်းခန့်ရှိန်ကို ဒေါသဖြစ်နေသော အကြည့်ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။
"နှောင်း..ကိုယ့်ကိုလိုအပ်နေပြီးလား...''
ဘုန်းခန့်ရှိန် အဲ့လိုပြောပြီး သနားစရာကောင်းစွာ သူရဲ့အထိအတွေ့ကပေးတဲ့ သာယာမှုကို မျှော်စားနေတဲ့ နှောင်းခေတ်ရဲ့ မျက်နှာလေးကို ပွတ်သပ်လိုက်တော့ နှောင်းခေတ်ရဲ့ကိုယ်မှာ တုန်ခါလာတော့သည်။
"သည်းမခံထားနဲ့အချစ်..ကိုယ်နှင့်အများကြီး ပျော်ကြရအောင်..ဒီညတစ်ညတည်းနဲ့ ကိုယ်တို့ရဲ့ မမေ့နိုင်လောက်မည့် အမှတ်တရတွေ ပျော်ပျော်ရွင်ရွှင် ဖန်တီးကြရအောင်လေ...''
အခြားသူတစ်ယောက်လို မိမိရှေ့မှာတင် ပြောင်းလဲသွားသည့် ကိုဘုန်းကို နှောင်းခေတ် စိုက်ကြည့်ရင်း ဝမ်းနည်းနေသည်။ ပြီးတော့ မေးလိုက်သည်။
"ကိုဘုန်း..နှောင်းကို ဘာလုပ်လိုက်တာလဲ..''
ထိုအမေးကြောင့် ဘုန်းခန့်ရှိန် လူယုတ်မာအပြုံးဖြင့် ပြုံးလာကာ နှောင်းခေတ်ရဲ့ အမေးစကားကိုလည်း ပြန်ဖြေပေးလိုက်သည်။
"ပျော်စရာကောင်းအောင်လို့..ကိုယ်မင်းကို..ဆေးသုံးပြား ထည့်ပေးလိုက်တယ်လေ..
ဘယ်လိုလဲ အခုတော့ ကိုယ့်ရဲ့ဟာနှင့် အထည့်ခံချင်နေပြီးမလား...ဒါဆို ခဏလေးနော်..
ကိုယ့်အချစ်လေး...''
YOU ARE READING
𝚁𝚎𝚊𝚍𝚢 𝚝𝚘 𝚋𝚎 𝚖𝚒𝚗𝚎 (𝚘𝚛) 𝙽𝚘𝚝 { 𝘾𝙤𝙢𝙥𝙡𝙚𝙩𝙚𝙙 }
Romance𝗪𝗮𝗿𝗻𝗶𝗻𝗴 [𝟭𝟴+] 𝗣𝗼𝘀𝘀𝗲𝘀𝘀𝗶𝘃𝗲 𝗧𝘆𝗽𝗲 𝗳𝗶𝗰🚨 ခေတ်လိုက်မင်းမူ+နှောင်းခေတ်မဟာဆန်
