Her Eyes (Singh series #2)

CHAPTER 6

Sorry for grammatical and typographical errors!!!

—————

ZEI'S POV

"Zei, tignan mo yung bata umiiyak."

Napatingin naman kami sa tinuro ni Ayah. Isang batang nakaupo naglalakad lakad habang umiiyak. Mukha naman siyang mayaman dahil sa suot niyang dress, eh.

"Puntahan natin." Sabi ni Sal bago naglakad papunta sa gawi ng bata.

"Hey kiddo." Tawag ko sa batang babae at humarap naman siya. "Why are you crying?" Tanong ko.

"I lost my mommy."

Humagalpak naman ng tawa sila Ayah kaya sinamaan ko sila ng tingin na ikinatahimik nila.

"Hindi ko alam na nanay na pala ang nawawala ngayon." Nao said

Lumapit ako sa bata tsaka ito binuhat.

"Don't cry na. Hahanapin natin mommy mo, hmm? Ang tanda na kasi ng mommy mo nawawala pa." I said as I wiped her tears using my thumb.

"May kahawig siya." Sabi ni Sal habang tinitignan ng seryoso ang bata.

I didn't answer and I just looked at her. Her eyes, nose, lips, and face are familiar. Kamukhang kamukha niya si–

"She looks like my future baby."

Binatukan ko naman agad si Nao dahil sa sinabi niya na ikinatawa nitong bata.

"Dapat lagi kang nakasmile. Tignan mo ang ganda mo, oh." Sav said

Nandito kasi kami ngayon sa mall para maglibot dahil kakatapos lang din namin magsimba. Pauwi na sana kami ng makita namin itong bata.

"What's your name po?" Tanong ng bata.

"What's your name, baby?" I asked her instead of answering her question.

"Quenna po, but call me Kwen po." She said as she smiled at us.

"Why are you here, Kwen?" Sal asked

"I'm with my mommy po for shopping but I lost my mommy so I'm looking for her."

"Where's you mommy?" Ayah asked

"Are you dumb po? I said I lost my mommy that's why I'm looking for her then you ask me where she is?" Mataray na sabi ng bata.

Humagalpak naman kami ng tawa nila Sal maliban kay Ayah na laglag ang panga dahil sa sinabi ng bata.

Damn! May point nga naman ang bata.

"Dumb ka pala, eh." Pag aasar ni Sav kay Ayah.

"Will you help me po find my mommy?" Kwen asked

Nagkatinginan naman kami ni Sal bago binalik ang tingin sa bata.

"Oh, I forgot that I'm not allowed to talk to strangers." Kwen added. Ang cute niya.

"I will help you–"

"Really? Thank you!" Masiglang sabi niya at niyakap ako. "But may I know you name po? Para hindi na po tayo strangers."

I smiled. Ang gaan ng loob ko sa batang ito.

"Call me ate Zei." Nakangiting sabi ko

"Ate Zei? Zleste?"

Kumunot ang noo ko sa binanggit na pangalan ng bata. Agad naman niya tinakpan ang bibig niya ng may marealized siya.

"How did you–"