Her Eyes (Singh series #2)

CHAPTER 57

Sorry for grammatical and typographical errors!!!

—————

QUINN'S POV

"What are yah thinkin', mom?" I asked as I handed her a glass of milk.

My mom is pregnant at sa pagkakaalam ko this month ay ilalabas na niya ang bata sa sinapupunan niya.

Pero tangina ng tatay ng batang dinadala niya. Pagkatapos niyang buntisin ang nanay ko ay iiwan niya. Gagong iyon!

"I'm thinking how should we name her?"

Hinawakan ko naman ang tyan nito at nagulat pa ako ng sumipa ang bata. Kapag ba siya sinipa mabubuhay pa? Charot.

"Quenna, iyan yung ipapangalan ko sa kanya. Quenna Sevilla." Umangat ang tingin ko sa kanya at nakangiti itong nakatingin sa akin ngayon.

Sevilla ang dadalhin na apilyedo ng bata dahil ayaw kong ipagamit sa kanya ang Gomez na apilyedo ng tatay niya lalo na kung iniwan siya nito.

"Pero parang kulang, eh. Dagdagan mo tutal sa inyo ko naman din pinaglihi ang kapatid niyo." Napaisip naman ako sa sinabi niya.

"Quenna.....Kwen will be her nickname." I said kaya kumunot ang noo ni mommy.

"Why Kwen?" She asked me confusedly. "Alam ko na, naaalala mo nanaman iyong batang sinasabi mo tumatawag sayo ng Kwey kaya mo naisipan na tawagin na Kwen ang magiging kapatid mo?" Natatawang tanong nito

Napabusangot ako dahil sa sinabi niya. Bwisit kasing batang iyon hindi maalis alis sa isip ko kahit ilang years ko na siyang hindi nakikita.

"What's her name again? Zleste ba?" I nodded. "Zleste tapos Quinn, what if Zealinn?"

"Huh? Zealinn?"

"Quenna Zealinn Sevilla." Nakangiting sabi ni mommy habang hinahawakan ang tyan niya. "Tapos kapag tatawagin mo ang kapatid mo maalala mo ang bebe love mo."

"Mommy!" I exclaimed pero tumawa lang ito.

Gosh, simula nung ikwento ko sa kanya si Zleste at paano kami nagkakilala hindi na niya ako tinigilan na asarin tungkol sa batang iyon.

"Ahh!" Biglang sigaw ni mommy habang nakahawak sa tyan niya. "Quinn, manganganak na ako!"

"Hala mommy, hindi ako obstetrician para magpanganak sayo." Wala sa sariling sabi ko and the next thing I knew, nasa loob na kami ng hospital habang nasa delivery room si mommy.

Aza and Alena sat beside me habang hinihintay ang paglabas ni Quill. Hindi siya yung nagpanganak pero siya ang sumama kay mommy sa loob, eh.

"Quill..."

"Ate..." He looks so lost the moment our eyes locked as his tears falls slowly. Nanginginig ito ng lumapit sa akin at bigla akong niyakap tsaka humagulgol.

"Quill, what happened?" I asked

"Si m-mommy, nag flatline. Her heart stop beating. Kaya ako pinalabas dahil mag a-undergo siya sa operation."

What the hell?

"H-hindi niya kinaya, ate. Hindi kinaya ni mommy." Hindi makapaniwalang tinignan ko siya bago naglakad sa may pinto at sumilip pero agad din akong napaluhod at sunod sunod na tumulo ang luha ko.