(Ege'den)
Gözlerim maviye boyanmış duvarı izliyordu. Sırtımı yatağa yaslamış, yumuşak halının üzerinde oturuyordum. İçimde canımı inceden acıtan büyük bir ağırlık vardı ve ben bu ağırlığı kaldırabileceğimi düşünmüyordum.
Bana vurmuştu, bana Derin için vurmuştu. 'Eğer onu sevdiğimi bilseydi yine de vurur muydu?' diye düşünüyordum ama sanırım bunu yapardı. Derin'e ne kadar çok değer verdiğini en çok ben biliyordum, en çok ben hissediyordum. Çünkü Derin'e şuan nasıl yaklaşıyorsa bana da her zaman öyle yaklaşmasını istiyordum.
Ama artık küçük bir ihtimalimiz bile yoktu. Yıllardır süren arkadaşlığımız bitmişti. Artık anıları olan iki yabancıydık.
"Ege bey, bir arkadaşınız geldi. İçeri alalım mı?"
Kaşlarımı çattım. Benim arkadaşım kalmış mıydı?
"Al." dedim tekdüze bir sesle.
Kapanan kapım çok geçmeden tekrar açıldı. Kerim'in uzun ve büyük bedeni karşımda dikiliyordu. Yavaşça oturduğum yerden kalkıp ona doğru birkaç adım attım.
"Neden geldin?"
"Nasılsın diye merak ettim." dedi o da bana doğru yürürken.
"Çok umrunda mı?"
"Umrumda."
"Atlas abiciğin sana 'umursama' derse yine umursayacak mısın? Umrandaymış, götüm!"
"Ege, doğru konuş benimle!" dedi sert sesiyle gözlerime bakarak.
Histerik bir şekilde gülmeye başladım. Sinirlerim bozulmuştu.
"Sen de mi döveceksin beni?" dedim yavaş yavaş gülmem azalırken.
"Saçmalama." dedi tam dibime girerken. "Atlas neden böyle bir şey yaptı?"
"Bilmem, canı istemiştir."
"Canı istediği için sana böyle bir şey yapmaz."
"Biricik sevgilisine küfür ettim! Bu senin için yeterli bir sebep mi?"
"Benim için değil ama Atlas için fazlasıyla yeterli bir sebep. Kafayı falan yedin herhalde!"
"Yedim lan!" dedim birden onu göğsünden ittirerek. "Deliyim ben tamam mı? Hastayım! Yaklaşmayın bana, benimle konuşmayın. Siktirin gidin yanımdan!"
"Öyle bir şey mi dedim ben?" dedi beni kollarımdan tutup durdurmaya çalışırken.
"Öyleyim zaten! Senin bir bok demene gerek yok, hastayım ben!"
Çok fazla bağırıyordum. Kendimi tamamen kaybetmiştim. Sakinleşemiyordum.
Birden kollarını sıkıca bedenime sardı. Ben kurtulmaya çalıştıkça daha sıkı sarılıyordu.
"Hasta falan değilsin." diye mırıldandı.
Gözlerimden yaşlar akıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DerLas (Gay)
Romance|Tamamlandı| - Biliyor musunuz? Onun yerinde olmayı o kadar çok isterdim ki... Çok rahattı, çok umursamazdı. Bir şey yaparken sonunu düşünmezdi. Çünkü onu bekleyen kötü bir şey olmazdı. Etrafında bir sürü arkadaşı vardı. Herkes onu seviyordu. O onla...
