(Ege'den)
Yüzüne bakabilecek gibi hissetmediğim için odadan çıkamıyordum. Sabah erkenden okula gitmiş ve çıkışta da onu beklemeden hızlıca eve gelmiştim.
Sırtımı yatakla buluşturup gözlerimi tavana diktim. Günlerce ondan nasıl kaçacaktım ki?
Yataktan kalkıp odamdaki mini dolaba gittim ve kapağını açtım. Umudum içki bulmaktı ancak Kerim beyin hepsini döküp parçaladığını hatırlamıştım.
İçmek istiyorum...
Aklımda sadece bir şeyler içmek vardı. Ayıkken yapabileceğim hiçbir şey yoktu. Hayat çok sıkıcıydı. Boş ve anlamsızdı. Ama içince sanki bir şeyler daha güzel oluyordu. Hayat daha yaşanabilir gibi görünüyordu gözüme.
Derin bir nefes alıp odadan çıktım. Onunla karşılaşmadan evden çıkacaktım.
Üzerime bir ceket alıp dış kapıyı açtığımda kapı birden tekrar kapandı. Tam arkamda duruyordu. Kolunu başımın yanından kapıya doğru uzatmıştı.
"Nereye?"
"Dışarıya?" dedim yavaşça arkamı dönerken.
"Onu görüyorum. Dışarıya nereye?"
"Arkadaşlarımla buluşacağım." dedim kapıyı açmaya çalışırken.
Gülerek üzerime doğru bir adım daha attı. Sırtım tamamen kapıyla buluşmuştu.
"Senin benden başka arkadaşın yok."
"Nereden biliyorsun? Ayrıca sen benim arkadaşım değilsin!"
"Değilim evet." dedi yüzündeki piç gülüşüyle. Kulağıma biraz daha yaklaşıp fısıldadı. "Arkadaşlar birbirlerine öylece dokunmaz veya öpüşmez, değil mi?"
Kalbim hızlanmaya başlarken onu göğsünden ittirip kapıyı açmaya çalıştım ama açmama izin vermiyordu. En sonunda kapının kolunu zorlayan elimi tutup kapıya doğru bastırdı.
"Hiçbir yere gitmiyorsun."
"Pardon?" dedim kaşlarımı çatarak. "Seni ilgilendirmez!"
"Babanı bir aramama bakar her şey!" dedi gülümseyerek.
"Kerim, şansını zorluyorsun! Bırak kapıyı!"
Derin bir nefes alıp bakışlarını ciddileştirdi.
"Birlikte gideceğiz o zaman!"
Histerik bir şekilde güldüm.
"Hayatta olmaz!"
"Niye?" dedi ciddi bir şekilde.
"Seninle hiçbir yere gitmem ben!"
"Sen bilirsin. Geç içeri!"
Beni kolumdan tutup içeriye doğru çektiğinde kolumu sertçe elinden kurtardım.
"Ya biraz nefes almak istiyorum, rahat bırak beni!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DerLas (Gay)
Romance|Tamamlandı| - Biliyor musunuz? Onun yerinde olmayı o kadar çok isterdim ki... Çok rahattı, çok umursamazdı. Bir şey yaparken sonunu düşünmezdi. Çünkü onu bekleyen kötü bir şey olmazdı. Etrafında bir sürü arkadaşı vardı. Herkes onu seviyordu. O onla...
