80 (Özel Bölüm-4)(SON)

322 24 10
                                    

(Derin'den)

Üzerimde beyaz bir damatlık vardı. Evet, yasal olarak evlenemesek bile kendimize bir düğün yapıyorduk. Atlas kapıdan içeriye girdiğinde gözlerim dolmuştu. Onun üzerinde ise siyah bir damatlık vardı. Ona gerçekten çok yakışmıştı.

"Çok yakışıklı olmuşsun." dedim kollarımı boynuna sararken.

"Sen de çok güzel olmuşsun güzelim."

Elini tutup birlikte odadan çıktık. Kerim ve Ege'de aynı şekilde karşı odadan çıkmıştı. Çifte düğün yapıyorduk. Hepimiz koridor boyunca ilerlemeye başladık. Heyecanlıydık.

Salona girdiğimizde herkes alkışlamaya başladı. Tüm sevdiklerimiz ve bizi destekleyenler buradaydı.

"Evet sayın konuklarımız..." diyerek söze girdi annem. "Hepiniz Derin ve Atlas'ın, aynı zamanda Kerim ve Ege'nin düğününe hoş geldiniz."

Herkes tekrar alkışlarken biz de annemin yanına gittik.

"Bu nikahı ben kıyacağım." dediğinde herkes gülmeye başladı. "Sayın, biricik oğlum Derin. Atlas'ı eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?"

Gülerek bana uzattığı mikrofona yaklaştım.

"Evet!"

"Peki sayın Atlas oğlum. Derin'i eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?"

"Evet!"

"O zaman ben de sizi koca-koca ilan ediyorum!"

Bizden sonra Kerim ve Ege'ye döndü.

"Sayın Ege beyefendi. Kerim'i eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?"

"Evet!" diyerek Kerim'in elini tuttu.

"Siz Kerim beyefendi. Ege'yi eşiniz olarak kabul ediyor musunuz?"

"Evet!"

"O zaman ben de sizi koca-koca ilan ediyorum."

Salondaki herkes gülerek alkışlamaya başlamıştı. Annemin seçtiği bir müzikle dans etmeye başladık. Salondaki çiftler de etrafımızda dans ediyordu. Herkesin yüzü gülüyordu. Gerçekten çok mutluyduk.

Size anlattığım hikayemin artık sonuna geldik. Son bölümüm kısaydı ama ne kadar mutlu olduğumuzu bilmenizi istedim.

Hikayem zor olan hayatımı anlatmamla başlamıştı. Kimsem yoktu. Yalnızdım. Sırtımı yasladığım her duvar yıkılıyordu.

Sonra birden Atlas geldi. Kapkaranlık olan hayatımı aydınlattı. Artık durup nefes alabiliyordum. Yaşadığımı fark edebiliyordum. Gerçekten mutlu olabileceğimi anlamıştım. Çünkü Atlas vardı. Her şeye rağmen yanımdaydı. Bir an olsun gitmemişti.

Bana ilk başta zorbalık yaptığı için ona kızdığınızı biliyorum. Bazen benim de aklıma gelince ben de kızıyorum ama onun da sevgisini gösterme şekli buymuş. Kendini bana göstermeye çalışmış. Onu görmezden gelmeme katlanamamış. Ama artık çok iyi birisi olduğunu bildiğiniz için ona kızmayı bırakabiliriz.

Bundan sonra asla ayrılmayacağımıza emin olabilirsiniz. Biz artık bir bütünüz. Bizim için artık ikiden bir çıkarsa sıfır kalıyor. Eğer o olmazsa ben yokum, ben olmazsam o yok.

Kerim ve Ege için de aynı şey geçerli. Ege'nin karakterinin, psikolojisinin değişmesinde Kerim'in çok etkili olduğunu biliyorsunuz. İlk başlarda birbirlerine karşı sert olsalar da şimdi ilişkileri harika gidiyor.

Yani anlayacağınız bizim hikayemizin sonu mutlu bitiyor. Sizin de kendi hikayeleriniz olduğunu biliyorum. Belki sizinki de benimki gibi zorlu bir süreçle başladı. Ama umudunuzu kaybetmeyin. Her karanlık tünelin sonunda bir ışığa çıkıyoruz.

Her şey kötü gidiyor olabilir. Belki de en dibe vurmuşken bu yazıyı okuyorsunuz. Eğer öyleyse bilin ki her şey çok güzel olacak. Hiçbir şey çaresiz değildir. Her derdin bir çaresi vardır. Yokmuş gibi gelse de illa ki vardır. Bana inanın ve bu zorlu sürecin geçmesini sabırla bekleyin.

Biz sizi çok seviyoruz. Siz de kendinizi çok sevin. Hayatınız boyunca güzellikler sizi bulsun. Umudunuzu asla kaybetmeyin. Unutmayın, "Umut: hiç bitmeyen bahar mevsimidir. İçine kar da yağar, fırtına da kopar ama çiçekler hep açar."

---

Okudugunuz icin desekkurler yavru fillerim 🐘

DerLas (Gay)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin