(Derin'den)
Annemin Toprak'ı görmesinin üzerinden günler geçmişti. Her geçen gün ona biraz daha alışıyordu. Bazen kabuslar görüp uyanıyor sonra tekrar uyuyordu. Toprak'a sürekli sarılıyor bazenleri de ağlıyordu.
"Güzel oğlum benim..." diye mırıldandı ona sıkıca sarılırken.
"Anne!" diye seslendim. "Gelin de yemek yiyelim."
"Tamam!"
Hepimiz masaya oturup yemeklerimizi yemeye başladık. Annem boğazını temizleyip söze girdi.
"Biz Toprak'la birlikte yarın eve dönelim. Deden de onu görmek istiyor."
"Biraz daha kalsaydın. Uzun zamandır görüşmüyorduk seninle zaten."
"Yok, biz dönelim!" dedi hiç umursamadan.
Bakışlarımı tabağa çevirdim. Beni artık önemsemiyordu. Bunu düşünmem bencilce gibi geliyordu ve bu yüzden kendimi kötü hissediyordum.
"Tamam annem. Sen nasıl istersen."
Sessizce yemeğimi yemeye devam ederken onlar kendi aralarında sohbet ediyordu. Yemek bittiğinde annem Toprak'la birlikte salona geçti. Biz de Atlas'la masayı topluyorduk.
"İstersen sen de annenlerin yanına git güzelim. Ben hallederim."
"Gerek yok, yardım edeceğim. Yanlarında olsam da bir şey fark etmeyecek zaten." dedim tabakları tezgaha koyarken.
Atlas elindekileri bırakıp bana yaklaştı.
"Neden öyle düşünüyorsun?"
"Hiç!" dedim makineyi açarken.
Beni durdurup kollarının arasına aldı. Saçlarıma minik öpücükler bıraktı.
"Annen abini yıllar sonra ilk kez gördüğü için böyle. Yoksa onu senden daha çok sevmiyor. Ona biraz zaman ver."
"Beni özlememiş bile!" dedim gözlerim dolarken. "Düşündüğüm şeylere bak. Kendimi çok kötü hissediyorum."
"Sorun yok güzelim. Böyle düşünmen çok doğal. Kendini suçlama. Dediğim gibi ona biraz zaman ver. Yine eskisi gibi olacak."
"Tamam." diye mırıldandım. "Teşekkür ederim."
Yanağıma bir öpücük bıraktı ve bulaşıkları makineye dizmeye başladı. Ben de ona yardım ediyordum. Mutfaktaki işimizi bitirip salona döndüğümüzde annem ve Toprak sohbet ediyordu.
"Derin de bizimle gelsin. Olmaz mı?" dedi Toprak bakışlarını bana çevirerek.
"Okulum var benim." diye mırıldandım.
"Bir kaç gün gitme. Bir şey olmaz."
"Dersleri kaçırırsam çok zorlanırım."
"Anladım." diye mırıldandı.
Saatler geçtikçe hepimizin uykusu geliyordu. Atlas'la birlikte odamıza girip hemen yatağa yattım. Atlas'ın kolları bedenimi sıkıca sararken yavaşça uykuya daldim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DerLas (Gay)
Romance|Tamamlandı| - Biliyor musunuz? Onun yerinde olmayı o kadar çok isterdim ki... Çok rahattı, çok umursamazdı. Bir şey yaparken sonunu düşünmezdi. Çünkü onu bekleyen kötü bir şey olmazdı. Etrafında bir sürü arkadaşı vardı. Herkes onu seviyordu. O onla...
