(Derin'den)
"Gerçekten gitmek zorunda mısın?"
"Annem uzun zaman sonra ilk kez bana sevgiyle baktı. Onu yalnız bırakmak istemiyorum."
Derin bir nefes verip kollarını bedenime daha sıkı sardı.
"Haklısın, bencillik yapıyorum."
Gülerek dudaklarına bir öpücük bıraktım.
"Biliyorum beni çok seviyorsun ama biraz özlesen fena olmaz."
"Önceden de demiştim. Ben seni yanımdayken bile özlüyorum."
Bir süre sessizlikten sonra üzgün bir sesle tekrar konuştu.
"Güzelim..."
"Efendim sevgilim?"
"Devran'ı ne yapacağız? İzin verirsen ben-"
"Hayır!" dedim birden net bir şekilde. "O adamla sizin hiçbir şekilde etkileşiminiz olmayacak. Ben halledeceğim."
"Nasıl halledeceksin? İzin ver sana biraz yardımcı olayım. Babam bile yardım etmek istiyor."
"Nasıl bilmiyorum ama halledeceğim. Hem artık yanımda annem var. Onu biraz olsun tanıdıysam Devran'a yapacakları gerçekten çok kötü olur. Üstelik ilk kez dedemden yardım istemeye gidiyor."
"Deden güçlü bir adam mı?"
"Tahmin edebileceğinden fazla." diye mırıldandım. "Annemle aslında araları biraz bozuktu. Yani dedem biraz kötü işlerle uğraştığı için annem onunla durmak istemiyordu ama dedem sürekli onunla yakınlaşmak için uğraştı. Annem hayatında ilk kez dedemin gücünü kullanmayı kabul etti yani."
"Tamam, şimdilik hiçbir şey yapmayacağım. Ama o piç kılına bile dokunursa beni kimse tutamaz."
"Hiçbir şey yapamaz."
Gözlerini gözlerime getirdiğinde ağlamamak için zor duruyordu.
"Önceden de böyle demiştin ama ben yine senin zarar görmene engel olamadım."
Gülümseyerek elimi yanağına getirdim ve okşadım.
"Sen yanımdayken sorun değil."
"Benim için sorun güzelim. Sevdiğim çocuğun canının acımasına katlanamıyorum."
"Bu sefer gerçekten bir daha canımı asla acıtamayacak, söz veriyorum."
Dudaklarını alnıma bastırdı. Onun sıcaklığı benim de bedenimi ısıtıyordu. Kimsede bulamadığım o sıcaklığı bu çocukta bulmuştum. Her şeyiyle bana kollarını sarıyor ve asla bırakmıyordu.
"Seni biraz rahatlatayım mı?"
"Hm?" dedi anlamayarak.
Bedenimi yavaşça üzerine çıkartıp erkekliğine doğru sürtündüm.
"Seni diyorum..." dedim fısıldayarak. "Rahatlatayım mı?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DerLas (Gay)
Romantizm|Tamamlandı| - Biliyor musunuz? Onun yerinde olmayı o kadar çok isterdim ki... Çok rahattı, çok umursamazdı. Bir şey yaparken sonunu düşünmezdi. Çünkü onu bekleyen kötü bir şey olmazdı. Etrafında bir sürü arkadaşı vardı. Herkes onu seviyordu. O onla...
