DerLas (Gay)

44

(Ege'den)

Tek başıma oturmuş yıldızları seyrediyordum. Saat neredeyse dört olmuştu. Asla uyumak istemiyordum. Dışarıya çıkıp dolaşmak, hatta koşmak istiyordum. İçimde anlamsız bir enerji vardı.

Yavaşça balkonun mermerine çıktım ve ayaklarımı aşağıya doğru sarkıttım. Önümde korkuluk yoktu. En yanlış hareketimde aşağıya düşebilirdim.

"Yavrum?" diye bir ses geldi arkadan. "N'apıyorsun?"

"Uyuyamadım." dedim arkamı dönüp gülümseyerek.

"Anladım..." diye mırıldandı tedirgin bir şekilde.

Arkama yaklaşıp birden kollarını bedenime sardı. Beni hızlıca geriye doğru çekip sandalyeye oturttu.

"N'oldu?" dedim anlam veremeyen bakışlarla.

"Yapma şöyle şeyler, başına bir şey gelecek!"

"Bir şey yapmadım ki!"

"Aşağıya düşebilirdin!"

"Ama düşmedim."

"Ya düşseydin?"

Bakışlarımı ellerime çevirdim.

"Özür dilerim." diye mırıldandım.

Elini saçlarıma getirip yavaşça okşadı.

"Sana bir şey olacak diye korkuyorum."

Oturduğum yerden kalkıp dudaklarına hızlı bir öpücük bıraktım.

"Korkma, bir şey olmayacak!"

Elini tutup çekiştirmeye başladım.

"Hadi dışarıya çıkalım!"

"Dışarıya mı?"

"Evet, hadi!"

"Yavrum, saatin kaç olduğunu biliyor musun?"

"Biliyorum?"

Beni hızlıca kendisine doğru çekti. Bakışları ciddiydi.

"Sen fazla enerjiksin. Bu aralar yerinde duramıyorsun."

"Depresif halimden kat kat daha iyi bence!"

Onu tekrar çekiştirmeye çalıştığımda beni durdurdu.

"Biliyorum, bu konu hakkında konuşmayı sevmiyorsun ama şuan manik döneminde olduğun için..."

"Hastalığımı senden daha iyi biliyorum Kerim. Bana anlatmana gerek yok. Manik dönemimde olduğum için fazla enerjiğim. Uyuyamıyorum. Uyuyamama rağmen yorgun da olmuyorum. Her an tehlikeli bir şeyler yapabilirim ya da kendimi öldürebilirim. Bu yüzden sakın yanımdan ayrılma, tamam mı?" dedim gülümseyerek.

"Dalga mı geçiyorsun?" dedi ciddiyetini korurken.

Benim için çok fazla endişeleniyordu. Ama ben sadece biraz eğlenmek istiyordum.