(Derin'den)
"Atlas bak, üç gündür eve gitmiyorum. Telefonumu, her şeyimi aldın. Kimseye haber veremiyorum. Merak edecekler. Hadi dönelim artık!" dedim yalvaran bir sesle.
"Ben dedene haber verdim. Sorun yok."
"Geri döndüğümüzde dedem seni öldürür."
"Yok, Burhan abim bana kıyamaz!" dedi dalga geçerek.
Sakinleşmek için derin bir nefes aldım. Hâlâ şaka yapmaya devam ediyordu.
"Atlas, eve gitmek istiyorum!"
"Gideceğiz güzelim."
"Bunu dün de söyledin!"
"Evet ama ne zaman gideceğimizi söylemedim." dedi gülümseyerek.
"Sen beni delirtmeye mi çalışıyorsun?"
"Evet, bana birazcık daha benze istiyorum."
Sert adımlarla üzerine doğru yürümeye başladım. Oturduğu yerden hiç tepki vermeden beni izliyordu. Birden üstüne atladığımda beni anında sıkıca yakaladı.
"Ama güzelim, sen hep şiddete başvuruyorsun. Olmaz ki böyle!"
"Bırak beni gerizekalı!"
"Sinirlendiğinde çok tatlı oluyorsun."
Göğsümü göğsüne doğru çekip bileklerimi arkamda birleştirdi.
"Bırak diyorum Atlas!"
Tişörtümün üstünden göğüs ucumu yavaşça ısırdı. İnleyerek öne doğru eğildim.
"Yapma!"
"Üzerime atlayan sendin..." diye mırıldandı.
Göğsümle oynamaya devam ettikçe bedenim kasılıyordu. Erkekliğim hareketlenmeye başlamıştı. Ağzımdan küçük küçük inlemeler kaçıyordu.
Birden telefonunun çalmasıyla durdu. Masanın üzerinde duran telefona baktığımda gördüğüm 'Burhan Abi' yazısıyla kaşlarımı çattım.
"Dedem niye seni arıyor?"
Beni nazik bir şekilde kucağından indirdi ve telefonunu alıp balkona doğru ilerledi.
"Bekle burada güzelim. Hemen geleceğim."
"Niye yanımda konuşmuyorsun ya?"
Cevap vermeden balkona çıktı ve kapıyı kapattı. Bıkkın bir şekilde koltuğa oturup beklemeye başladım. Sevişmemizin ortasında bırakıp gittiyse önemli bir meseleydi.
Neredeyse 10-15 dakika sonra endişeli bir suratla içeriye girdi.
"Ne oldu?" dedim ayağa kalkarken.
"Sana bir şey diyeceğim."
"Söyle? Birisine bir şey mi oldu?"
Ben de endişelenmeye başlıyordum.
"Hayır, sakin ol güzelim. Otur bir, anlatacağım."
Beni kollarımdan tutup yavaşça yatağa oturttu ve önümde dizlerinin üzerine çöktü. Ellerimi sıkıca tutuyordu.
"Anlat artık Atlas. Endişeleniyorum!"
Sakinleşmek için derin bir nefes aldı ve gözlerini gözlerime çevirdi.
"Güzelim, diyeceğim şey seni biraz üzecek ama sakin kalmanı istiyorum. Tamam mı?"
"Tamam, söyle!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DerLas (Gay)
Romance|Tamamlandı| - Biliyor musunuz? Onun yerinde olmayı o kadar çok isterdim ki... Çok rahattı, çok umursamazdı. Bir şey yaparken sonunu düşünmezdi. Çünkü onu bekleyen kötü bir şey olmazdı. Etrafında bir sürü arkadaşı vardı. Herkes onu seviyordu. O onla...
