-අභී- |ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇ|✓

දොළොස්වන දිගහැරුම

අභීන් මාවත් තල්ලු කරලා දාලා යන්න ගියාට පස්සෙ මම අශේන් අයියා එක්කම ඇවිත් ගේ ළඟින් බැස්සෙ අශේන් අයියා කතා කරද්දි.

" නිහින්ස වැඩ කරන තැන සර් කිව්වා නේද ඒ?"

අශේන් අයියා අහද්දි මම ඔව් කියන්න ඔළුව වැනුවා.

" අමාරුකාරයෙක් වගේ. මන් හිතන්නෙ නිහින්ස ළඟින් ආශ්‍රය කරනවා."

" එහෙම නෑ අයියෙ. වැඩි වයසක් නෑනෙ. කතා බහ කරලා තියෙනවා විතරයි. මන් යන්නම්. තැන්ක් යූ."

අභීන්ට මම නම කියලා කතා කරපු එක ගැන අශේන් අයියා හාර අවුස්සන ගමන් අහද්දි මම ගේට් එකෙන් ඇතුළට ආවෙ ශෙනාලයා මම එනකන් බලන් ඉද්දි.

" ඔහොම යන්කො. ඔහොම යන්කො. දැන් යන්න එන්න ට්‍රාන්ස්පෝට් නොමිලෙ නේද?"

පැණි හිනාවක් මූණෙ තියාගෙන ශෙනාල් අහද්දි මම උගෙ බඩට එකක් ගැහුවෙ කාමරේ ඇතුළට එන ගමන්.

" මගදි හම්බවුණේ බන්."

" යකෝ. උඹ දැන් දවස් හතරක් පහක්ම ඌ එක්කනෙ ආවෙ. ඌත් එතනද වැඩ කරන්නෙ. නැත්තන් උගෙ ජොබ් එක උඹව එහාට මෙහාට අරන් යන එකද?"

" පිස්සුද යකෝ. මන් උඹට කිව්වෙ අශේන් අයියගෙ නෑදෑ ගෙදරක් තියෙනවා කියලා ඒ පැත්තෙ. ගොඩාක් වෙලාවට එහෙ යනවලු. එහෙ ගිහින් එනකොට මාව හම්බුනාම කතා කරනවා ඉතින්."

මම කිව්වෙ ටවල් එක අතට ගන්න ගමන්.

" ඒ උනාට මට නම් ඒක විශ්වාස නෑ බන්."

" එහෙම නෑ බන්. මනස්ගාත හිතන්නැතුව හිටපන්."

ශෙනාල් ඇඳෙන් වාඩි වෙද්දි මම බාත්රූම් එකට රිංගුවෙ මගදි හම්බවෙලා බයික් එකේ දාගෙන එන එක එච්චර හිතන්න ඕනෙ නැති නිසා. ෂවර් එක යටට ආව ගමන් හවස උන සිද්ධිය මතක් උනේ මම කල්පනාවකට වැටෙද්දි.

අභීන් ඇයි ඒ කොල්ලට ගැහුවෙ. මොනවා උනත් අභීන් ඒ කෙල්ලට පට්ට ආදරෙයි වගේ. ඒ තරම් කේන්ති ගන්න. ඒක එතකොට එච්චර සීරියස් රිලේෂන්ශිප් එකක් නම් මේකා මොකද එදා මගෙ කට කෑවෙ. එතකොට මන් තමයි මෙතන විහිලුව වෙලා තියෙන්නෙ. එයා මේ හැමදේම කරේ විහිලුවටද. මේ හැමදේම නිකන් ජෝක් එකක් විතරද?
නැත්තන් මගෙන් පලිගන්නද?