25.Bölüm - Kaçamak (Part III)

7 0 8
                                    

Hey sen,
Müziği başlatmayı sakın unutma ☝🏻

Hey sen,Müziği başlatmayı sakın unutma ☝🏻

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Üst Bilgi: Aylin)
***

Ertesi sabah, Aylin odasında kocaman bir örümcek gördü.

Örümceğin sekiz tane kocaman, incecik ancak keskin mi keskin bacakları vardı ve tavandan aşağı sarkıyordu. Sadece bu görüntü bile tüm vücudunu titretmeye yetmişti. Burada herhangi bir böcek olamazdı! Burası rüya gibi tatillerine ev sahipliği yapan, Miami'nin tüm huzur verici muhteşemliklerini almış, Leo ile kendisine ait özel bir evdi; burada herhangi bir eklem bacaklının yeri yoktu, olamazdı.

Onu görmezden gelebilir, tüm gün odasına girmeyebilir ve akşam geldiğinde ise örümceğin kaybolduğunu görebilirdi. Ancak örümceğin bilmediği bir yerlerde olması düşüncesi Aylin'i tüm gece uyutmazdı, biliyordu.

Bu yüzden harekete geçti ve tam yatağının ortasına iniş yapmaya hazırlanan örümceğin çevresinde dolanarak eline bir peçete aldı. Yavaşça yatağın kenarına doğru yaklaşırken gözünü örümcekten ayırmıyordu. Tam o sırada bir adım daha atmıştı ki, dizleri önce yatağın kenarına tamamen yaslandı; ardından ileri attığı adımıyla üstüne bastığı terlik geriye doğru kaydı ve Aylin dengesini sağlayamayınca dümdüz yatağı boyladı. Hemen ardından ise bastığı çığlık geldi. Ona çığlık attıran yatağın üstüne düşmüş olması değildi. Bir yere düşmüştü ve yolunun üstünde up uzun bir ağın ucundaki örümcek bile olabilirdi. Örümcek ağlarından nefret ederdi. Hemen saçını başını karıştırmaya başladı.

Ve Leo bir anda içeri daldı.

"Neler oluyor? Tanrım, İyi misin?"

Önüne düşen saçları birbirinin üstüne binmişti ve gözlerindeki tembellik uykudan yeni kalktığının işaretiydi. Yanağındaki uyku hatırası izler ise görüntünün en samimi kısmıydı belki de. Aylin onun bu hali karşısında içinin ısındığı hissetti ancak zaman ve mekân kavramları beyninde yeni yeni şekillenmiş olan Leo ona daha anlamlı bakmaya başladığında lanet gecelikler geldi aklına. Onlardan biri üstündeydi.

Normal şartlarda bu gecelik sabaha yakın başına çıkmış oluyordu elbette. Ancak neyse ki Leo geldiğinde ayaklarını altına almıştı da derli toplu oturmuş vaziyetteydi. Hemen dağınık saçlarını düzeltti bir iki hareketle.

"Şey... Örümcek asılıyordu tavandan." Tekrar tavana baktığında örümceğin hala ağın ucunda olduğu görerek rahatladı. "İşte orada," diye gösterdi hemen.

Leo avuç içleriyle yüzünü ovaladıktan sonra gözlerini birkaç kez kırpıştırdı ve kocaman açarak örümceği görmeye çalıştı. Aylin, Günce orada olsaydı gülme krizine girer diye düşünerek kahkaha atmamak için zor tuttu kendini.

"Tam ortada," dedi Leo. "Yatağın üstüne çıkmam gerekecek."

Aylin başını sallayarak elindeki peçeteyi ona uzattı ve Leo onun tam karşısındaki bölgeye çıkarak dizlerinin üstünde doğruldu. Aralarında lanet bir örümcek vardı. Aylin'de dizlerinin üstünde durmuş, Leo gibi dikkat kesilmişti. Leo temkinli bir şekilde peçeteyle örümceğe uzandı ve hayvanı hapsetti oraya. Ancak peçete bir an düşecekmiş gibi oldu ve Leo iki eliyle peçeteyi tutmaya çalışırken, Aylin de ileri atılınca Leo dengesini kaybederek ileri doğru, Aylin'in üstüne doğru düştü aniden.

BENİM DÜNYACA ÜNLÜ SEVGİLİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin