Partiler, kovalamacalar, pembe dizilerden fırlamış tekinsiz adamlar, yüzümüze patlayan flaşlar ve bir de... DÜNYACA ÜNLÜ SEVGİLİM.
Kendilerini entrikaların kasıp kavurduğu bu gösterişli dünyada bulan dört genç kızın çılgın hikayesi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
"Ben biraz meyve suyu alabilir miyim?" dedi Esin. Eve dönmüşlerdi ve kızların aileleri de bunu fırsata çevirip bir araya gelmişlerdi. Güzel bir yemek masası kurulmuştu ortaya ve koyu bir sohbet alıp başını gitmişti. Konu konuyu açıyordu ve söz bir şekilde kızların okul hayatına gelmişti.
"Sizin şu Yüksek Lisans işi ne oldu? Bir gelişme var mı?" dedi Derin'in Teyzesi.
Kızların yurt dışında yüksek lisans yapmak istediklerinden haberdardı. Kızlar Amerika'daki çeşitli okullara başvuru talebinde bulunmuş ama ne yazık ki bazılarının ücreti çok fazla gelmiş, bir kısmının programı da yorucu görünmüştü. Kızlar, birkaç okuldan geri dönüş alsalar da bir süre bu işi ertelemeye karar vermişlerdi. Bir müddet çalışıp birikim yapmayı düşünüyorlardı.
"İçimize sinen bir okul yok maalesef," dedi Aylin. "Bir süre beklemeye karar verdik."
Sevda Hanım başını salladı ama aklında şahane bir fikir vardı. Derin'in Yüksek Lisans planlarını öğrendiği günden beri burs fırsatlarını kolluyor ve okulları araştırıyordu. Derin'i çok severdi ve bunun onun için ne kadar önemli olduğunun farkındaydı. Üstelik mesleği gereği birçok ülkede temasta olduğu üniversiteler vardı. Bu ülkelerden biri de Amerika'ydı ve Sevda Hanım birkaç gün önce Miami Üniversitesi'nde mükemmel bir burs yakalamıştı.
"Miami Üniversitesi hakkında ne düşünüyorsunuz?"
Kızlar, bu üniversiteyi duymuşlardı aslında ama hiç araştırma gereği görmemişlerdi. Öncelikleri daha farklı eyaletlerdeki başka üniversitelerdi. Yine de güzel bir alternatif olabilirdi tabi.
"Eğer kabul edilirsek ve şartlar da uygunsa neden olmasın," dedi Derin. Kızlara döndüğünde diğerleri de onu onayladılar.
"Pekâlâ," dedi Sevda Hanım. "O halde size güzel bir haberim var. Bir süredir araştırma yapıyordum ve Miami Üniversitesinde sizin için iyi bir burs ayarlayabileceğimi fark ettim. Eğer size de uyarsa rektörlükle iletişime geçebilirim. Güvenilir ve uygun bir ev bulmanıza da yardımcı olurum. Ne dersiniz?"
Teyzesi oldukça hevesliydi ve kızlar da onun gerçekten böyle bir imkana sahip olduğunun farkındaydılar. Beklenmedik bir haberdi bu ve bu fikre dünden razıydılar. Ailelerini ikna etmek başlarda zor olabilirdi belki ama yine de imkânsız sayılmazdı. Sonuçta elinde sonunda Yüksek Lisans için yurt dışına çıkacaklarını biliyorlardı ve her ne kadar tereddüte düşseler de kabullenmeyecek kişiler de değillerdi.
Bir sevinçtir koptu haliyle. Kızların yüzü heyecandan ışıl ışıldı. Hepsi Derin'in Teyzesine sarıldılar ve kadının kahkahaları odada yankılandığında çoktan her şey olup bitmişti aslında. Bölümlerinin olduğu üniversitelere bakarken Miami Üniversitesi de gözlerine çarpmıştı ama kabul edilebilecekleri akıllarına bile gelmemişti. Şimdi böyle bir ihtimal vardı ve belki de Miami Üniversitesi bir telefon kadar uzaktaydı.
Yeniden koltuklara çöktüklerinde kısa sürede aileler ikna edilmeye başladı. Anneler ikna olduktan sonra babaların kabullenmesi de uzun zaman almayacaktı.
***
Birkaç hafta içinde her şey ayarlanmıştı. Kızlar kabul edildiklerine dair mailleri aldıktan hemen sonra üniversiteyle iletişime geçip gerekli evrakları öğrenmişlerdi. Belgeleri topladıktan sonra Miami hazırlıkları başlamış ve hızlıca tamamlanmıştı. Biletler alınmış, kalacakları ev belirlenmişti. Orada bir süre geçinmeye yetecek kadar paraları da vardı ama tek eksikleri çalışabilecekleri bir işti. Aslında Derin'in Teyzesi bu konuda da onlara yardımcı olmak istemişti ama kızlar elinden geleni fazlasıyla yaptığını düşünerek ona daha fazla yük olmak istememişlerdi. Oraya vardıklarında işi kendileri de ayarlayabilirlerdi.
Gidecekleri gün gelip çattığında oldukça duygusal bir vedalaşma yaşandı. Kızlar adım atacakları yeni yaşam için heyecanlı olsalar da ayrılık vakti geldiğinde elbette hüzünlendiler. Tutulamayan birkaç damla göz yaşı bu anların vazgeçilmeziydi ama kısa sürede herkes yeniden eski ruh haline geri döndü. Aileleri kızlar adına mutluydular ve kızlar kendilerini bekleyen uçağa doğru ilerlerken aileleri yüzlerinde kocaman gülümsemeleriyle el sallayarak onları uğurladılar.
Kızlar işlemler halledildikten sonra uçakta yerlerini aldı. Miami'ye gidiyor olmalarına inanamıyorlardı hâlâ ve her an bir aksilik çıkmasından korkuyorlardı. Neyse ki beklenen olmadı. Ne uçak rötar yaptı ne de okuldan öğrenciliklerinin iptal edildiğine dair bir haber geldi. Uçak sarsıntısız bir kalkışla havalandı ve kızlar hayal bile edemeyecekleri pek çok şey yaşayacakları Miami'ye doğru yol aldılar.
