Partiler, kovalamacalar, pembe dizilerden fırlamış tekinsiz adamlar, yüzümüze patlayan flaşlar ve bir de... DÜNYACA ÜNLÜ SEVGİLİM.
Kendilerini entrikaların kasıp kavurduğu bu gösterişli dünyada bulan dört genç kızın çılgın hikayesi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Üst Bilgi: Peter) ***
Hep beraber kahvaltı ediyorlardı. Hava sıcacık ama bunaltmayacak kadar esintiliydi aynı zamanda. Bu havanın keyfini çıkartmak adına piknik tadında kahvaltı için çimenlere serilmişlerdi.
Kızlar buraya ilk gelişleri ile şimdiki arasındaki pek çok değişikliğin her saniye biraz daha farkına varıyorlardı. Gerçek değil gibiydi. Bir saniyelik cesaretle atıldıkları bu macera, birçok yoldan geçmiş ve şimdi buraya kadar ulaşmıştı.
Günce, Lucas'a telefon ekranını doğrultmuş, bir şeyler gösteriyordu.
"Bu kadar iyi anlaşabileceklerini düşünmüyordum."
Günce'nin söylediği üzerine Lucas omuz silkti ve surat astı bir çocuk gibi. Valentine'in bir erkek arkadaşı vardı çünkü.
"Valentine herkesle iyi anlaşır."
Günce onun bu hali karşısında güldü ve imalı imalı baktı yüzüne.
"Gerçekten çok komiksin."
Lucas'ın düz bir çizgi halindeki dudakları muzip bir gülümsemeye dönüştü ve Günce'nin belinin iki yanına ellerini koydu nazikçe. Dokunuşun etkisiyle yerinden sıçradı Günce. Ardından göğsüne çekti onu ve iç çekti.
"Bana bu yüzden âşık olduğunu sanıyordum. İnsanlar nasıl da değişiyor."
Günce güldü ve başını Lucas'ın omzuna tamamen yaslayıp ağaçların parıldayan yapraklarına baktı.
"Yılların espri yeteneğini götürmesi benim suçum değil," dedi gülümseyerek. Ardından gözlerini kıstı ve başını sağa sola salladı. "Umarım öyle olmaz. Sana nasıl katlanırım bilmiyorum."
Lucas güldüğünde göğsü dalgalandı ve Günce'nin de gülmesine neden oldu. Ardından bileğini hafifçe okşadı ve Günce'nin kulağına yaklaştırdı dudaklarını.
"Umarım öyle olur."
Günce onun ne kastettiğini anlayarak içine yayılan sıcaklığın keyfini çıkardı. Lucas ile uzun yıllar geçirme hayalinden daha hoş bir şey düşünemiyordu o anda.
Leo ile Aylin ise bir konu hakkında tartışıyor gibilerdi. Aylin'in elinde telefon vardı ve bir ekrana bakıyor, bir Leo'ya bakıyordu.
"Seni Tarihi Sultan Ahmet Köftecisine götüremem Leo. Orası tıklım tıklım oluyor."
Leo, Aylin'e dönüp bağdaş kurdu ve telefonun ekranına doğru eğildi hafifçe.
