Partiler, kovalamacalar, pembe dizilerden fırlamış tekinsiz adamlar, yüzümüze patlayan flaşlar ve bir de... DÜNYACA ÜNLÜ SEVGİLİM.
Kendilerini entrikaların kasıp kavurduğu bu gösterişli dünyada bulan dört genç kızın çılgın hikayesi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Üst Bilgi: Leo Martinez) ***
Dansları bittikten sonra tekrar sırt üstü tekneye uzandılar ve bir süre öylesine şeylerden konuştuktan sonra sessizce gökyüzünü izlediler.
"Leo," dedi Aylin bir anlık cesaretle. "Natalie olan ilişkin... Nasıl bir şeydi?"
Leo soru karşısında kısa süreliğine duraksadı ancak Aylin'in beklediğinin aksine afallamadı; sanki bu soruyu sorması çok olağan ve normaldi.
"Ciddi olup olmadığını soruyorsun?" dedi rahat bir şekilde.
"Sanırım."
Aslında tam olarak neyi merak ettiğini Aylin'de biliyor denilemezdi.
"Basit bir ilişkiydi işte, tanımlayabileceğim bir kelime yok. Bir ergenin ilk randevusu gibi düşün; bir şeyler olur ancak ne olduğu konusunda bilinçli bir tanımın yoktur. Tek bildiğin tam o zamanlarda biriyle bir ilişkinin olması gerektiğidir ve gerisi gelir. Natalie ile birlikte olduğumda ilk albüm anlaşmamı henüz yapmıştım ve Natalie'nin belirli bir ünü var sayılırdı. Çevremdeki birkaç insandan biriydi ve ona karşı hiçbir zaman özel bir çekim hissetmememe rağmen üstümde çok baskı var gibi hissediyordum; beklenenden çok daha kısa sürede büyük bir ilgiye maruz kalmıştım. İnsanlar öyle olması gerekiyormuş gibi bizi yakıştırıp duruyordu. On üç yaşında bir erkek çocuğu değildim, daha önce de ilişkilerim olmuştu ancak ilk kez tek başıma anılıyordum ve beni bekleyen bu hayatta çocuk sayılırdım."
"Natalie asla bana göre biri olmadı. Bunu birlikte olduğumuz zamanlar çok iyi anladım çünkü önceden o sadece en yakın arkadaşlarımdan birinin kız kardeşiydi ve belki olabilir diyebilecek kadar az tanıyordum onu. Şimdiyse sadece bir hata diyebilecek kadar çok tanıyorum."
"Sevimli birine benzediğini söyleyemem," diyerek basit bir yorumda bulundu Aylin. Açıkçası Natalie umurunda bile değildi. Sadece bir yerlerde, bundan fazlası gizleniyormuş gibi bir hisse kapılmıştı.
"Muhtemelen onun bana göre olmadığını anlamam için birlikte olmamız gerekmediğini düşünüyorsundur. Şöyle diyeyim: babası vefat etmeden önce ve annesi de delirmeden önce Natalie daha sağlıklı bir düşünce yapısına sahipti. Natalie hala Natalie'ydi ancak beynindeki tüm o çılgınlıkları saklamak konusunda başarılıydı en azından. Tabii çok bencil olması ayrı bir mesele..."
"Önemsiz bir şey o halde," dedi Aylin omuz silkerek. Leo birkaç saniye sessiz kaldı, ardından tek kolunu başının altına koyduktan sonra devam etti.
"Kesinlikle önemsizdi. Ancak bazen önemsiz dediğin şeylerin etkileri farklı olur. Bu aslında hiç hoşlanmadığın bir insanın seni beğenmediğini öğrenmek gibi. Ya da sokaktan geçen sıradan bir insanın senin hakkında hoşuna gitmeyen bir yorum yapması gibi. O kişi zerre kadar umurunda değildir ancak yine de bundan öyle rahatsızlık duyarsın ki... Elinde olmadan etkilenirsin. Natalie bir yana, onunla birlikte olduğum dönemler berrak bir zihne sahip sayılmazdım."
