အခန်း 30.1

2.1K 370 9
                                    

အခန်း 30  ကုယဲ့ရေ ငါ သူ့ကို ချစ်မိသွားလိမ့်မယ်။ အပိုင်း 1

ကုယဲ့သည် ယွိအိမ်တော်ဟောင်းတံခါးဝ၏ရှေ့တွင် ကားပေါ်မှ ဆင်းကာ ခြံဝင်းကို ကြည့်လိုက်ပြီး "ရေထဲမှာလဲ နဂါးတွေနဲ့ တော်တော်ကောင်းတဲ့ ဖုန်းရွှေ " ဟု အော်ပြောလိုက်သည်။

ယွိဇယ် သည် တံခါးကို တွန်းဖွင့်လိုက်သောအခါ အပြာရောင် တန်ဝတ်စုံ ၀တ်ထားတဲ့ အဘိုးအိုတစ်ယောက်သည် ယွိဇယ်အနား ရောက်လာလေသည်။ အဘိုးအိုသည် ပြုံးလျက် "လူကြီးမင်း ပြန်လာပြီပဲ၊ ဒါက...?" ယွိဇယ်နှင့် ကွယ်နေသော ကုယဲ့ ကိုတွေ့သောအခါ အဘိုးကြီး အံ့သြသွားလေသည်။ ယွိဇယ်သည် တစ်စုံတစ်ယောက်ကို အိမ်ပြန်ခေါ်လာသည်မှာ ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်သည်။

"ကုယဲ့လေ ,သူက ငါဖိတ်ထားတဲ့ အထက်လမ်းဆရာပဲ၊ ဒါက ဦးလေးအန်းလို့ခေါ်တယ်"

ကုယဲ့သည် ပြုံးလျက် "မင်္ဂလာပါ ဦးလေးအန်း။ ယွိလူကြီးမင်းက ကျွန်တော့်ကိုပန်းချီကား ကြည့်ဖို့ ဖိတ်ထားလို့ပါဗျ" ဟု ပြောသည်။

"သခင်လေးဖုန်းယွိကို ကယ်တင်ခဲ့တဲ့ အထက်လမ်းဆရာလား?" ဦးလေးအန်းသည် အံ့သြစွာ မေးလိုက်သည်။ "မင်းက ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ တော်တော်လေး တော်တာပဲ။ ယွိလူကြီးမင်း အထဲဝင်ပါဦး"

ကုယဲ့သည်ရှက်ရွံ့စွာ ပြုံးလိုက်သည်။ အလားလာရှိတဲ့ လူငယ်ပဲဖြစ်ဖြစ် ဘာဖြစ်ဖြစ်၊ တစ်စုံတစ်ယောက်သည် သူ့ကိုချီးမွမ်းရန် ဤစကားလုံးကို သုံးသည်ကို ပထမဆုံးအကြိမ် ကြားလိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ အခြားလူများကမူ သူ့အား အလုပ်ကို ကောင်းစွာ မလုပ်ဆောင်တတ်သူဟု ပြောလေ့ရှိကြသည်။

ခြံတံခါးမှဝင်ပြီး အိမ်ရှေ့ ခြံကိုဖြတ်ပြီးနောက် ပန်းထွင်းထားသော တံခါးကို ဖြတ်ကာ အတွင်းဘက် ခြံဝင်းထဲသို့ ဝင်သွားကြသည်။ လက်ဝဲနှင့် လက်ယာဖက်တွင် အရှေ့နှင့်အနောက် အဆောင်ခွဲများ ရှိပြီး တံခါးဝတွင်လည်း မီးပုံးများ ချိတ်ထားသည်။ ယွိဇယ်သည် သူ၏အနောက်တွင် ခြေလှမ်းတစ်ဝက်ခန့်နောက်ကျနေသော ကုယဲ့ ကို ပြန်ကြည့်ကာ "ဒါက ငါ့အဖေရဲ့ စာကျက်ခန်းလေ။ အရှေ့နဲ့ အနောက်မှာရှိတဲ့ အခန်းတွေမှာတောင် စာအုပ်တွေ၊ လက်ရေးလှတွေ၊ ပန်းချီကားတွေနဲ့ ပြည့်နေတာ"

ဒုက္ခိတတောင်မှ ထရပ်တဲ့အထိ လိမ်ပြမယ် Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang