Sa panahon na puro pagsubok, ang akala natin hindi natin kaya. Gusto na natin bumitaw, at minsan naiisip natin mag pakamatay.
Alam nating mali. Pero ang gusto lang naman natin maka takas tayo sa realidad na puro problema.
Hindi naman natin mapipigilan ang luha na tumulo diba? Simbolo kasi yun na matapang tayo. Nabasa mo? MATAPANG ka. Kaya tumutulo ang luha ay ibig sabihin lumalaban ka sa panahon na sobrang 'hirap' na.
Noon, akala ko mananatili ako sa madilim na lugar. Naka tayo at hindi alam kung saan pupunta. Wala akong makita kundi dilim. Pero alam kong may dadating sa buhay ko na may dalang liwanag para sakin.
Sana dumating na sya... Para makaalis na ako sa dilim na to. Kasi tulad nyo, parang hindi ko na yata kakayanin.
Author's Note
Welcome readers! This story was fully made by me. Kung makakakita man kayo ng pagkakaparehas sa ibang story na nabasa nyo ay paniguradong coincidence lamang.
Ipinapangako ko na itong story na to ay gawa ng aking imahinasyon. Sana ay Maenjoy nyo to.
This story cointains grammtical error, clauses, or spellings. Hindi po perfect author nyo. Pero sisikapin kong i edit itong muli para mas maging maganda.
Only a Vote, Comments, And Shares make me happy ^_^
So please vote for my story :*
BINABASA MO ANG
Sweet Badboys
General FictionShine is a very simple girl. Walang arte, simple at palangiti. Ika nga ng iba, perfect na sya. Pero one thing she didnt have. That's LOVE. She can't accept it from her own family. Her life was a mess. Just like a strom, full of dark clouds and heav...
