Sweet Badboys

CHAPTER 38

Shine's POV

Hindi ko alam kung papasok ba ako ngayon o hindi? Kinakabahan ako dahil sa nangyari na hindi naman ako yun.

Nagalit din saakin si sky pero ayus na yun. Atleast di nya malalaman na anytime pwede akong mabulag.

"Bestie, kailangan mo pumasok. Mamaya na yung semi final ng exam natin."

Tama naman si jane. Ano nanaman kayang kababalghan ang mangyayari?

Pinilit ko ang sarili ko na tumayo at maligo. Kaso pagkatayo ko nandilim ang pangingin ko.

"JANE AHH! OUCHH! JANE!" Bumalik agad si jane sa kwarto ko. Natatranta sya pero kailangan keep calm para malamn mo ang gagawin mo.

Agad syang kumuha ng tubig at pinainom ang gamot. Last na pala yung gamot na yun.

"Ano ayus ka na ba? Jusko. Magkakasakit ako sa puso nito e" reklamo ni jane. Kaya ko to. Kakayanin ko para sa pamilya at mga kaibigan ko.

"Wag ka na nga pumasok. Last na yung gamot mo baka sumakit nanaman yang ulo mo dahil sa lintek mong mata"

"Hindi! papasok ako para maka hingi ng sorry kay sky"

Kailangan ko humingi ng sorry sa coton candy boy na yun. Pucha sya!

nang maayos na ang pakiramdam ko. Umalis na kami.

*****

Nag lalakad nakami ngayon sa hallway. Pinag titinginan nanaman ako at pinag bubulungan.

"Hayaan mo lang sila. Di nila alam ang buong storya. basta, chin up. Straight body . And smile.. ayann" sinunod ko lang ang sinabi nya. Sabagay may point sya.

di nila alm ang storya kaya wala silang karapatan na husgahan ako.

Nakarating agad ako sa room namin. Si jane na ang nag bukas para saakin.

Sinalubong ako ni angelo at ni hanna.

"Look who's here. ang prinsesa ng kalandian!" Sabi ni hanna. Kahit kelan di ako magpaptalo sa kagaya nya.

"Kung ako ang prinsesa ng kalandian. Ano ka pah? lord of the BITCHES?!"

Sabi ko. Syempre para suporta tumawa ng sobrang lakas si jane.

"Excuse me. Hindi malandi si hanna. Asan ang proweba mo?"

"Hindi porket walang patunay na malndi sya e hindi na talaga sya malandi. Nasa katawan nya yun!!" Singit ni jane.

Hinatak ako ni jane papunta sa labas. Ewan ko dito. Sumunod yung dalawang alien este tao pala.

"Kala mo hindi kita uurungan?"

Sabi nya. Sasampalin nya sana ako. Kaso nahawakan ko yung kamay nya.

Biglang may humila sa kanya para ilayp saakin. Nagulat ako nung makita ko sya. Ganun? mas kinakampihan pa nya si hanna at angelo kesa saakin?

"Wag mong subukan na saktan ang kaibigan ko shine." Hindi ko lubusan na matanggap kung ano yung mga sinabi nya

"So ganon? Mas kakampihan mo yang lintek mong kaibigan kesa saakin na kapatid at kakambal mo? Ha rain?"

"Excuse me, wala akong kapatid na malandi!"

"Excuse me din. Wala akong kalandian na ginawa. Ikaw nga tong humalik sa kanya? "

Nag aaway kami sa harap ng maraming tao. Mga chismosa at chismoso tong mga to.
Umalis ako doon dahil hindi ko na kinaya.

Naglakd lakad lang ako sa hallway . Walang tao dito dahil oras ng klase.

Naka yuko ako at umiiyak. Bigla ko nalang nabunggo yung lalaki.

"ouch! shocks! Sakit nun ah!" Sabi ko. Halos mapaupo ako nun.

Tinigtan ko ang lalaki at laking gulat ko ng makita ko si sky.
Binaliwala nya ako at nilagpasan. Ipagliliban ko nalang muna ang galit ko ngayon.

"Sky. Saglit!" Sabi ko. Napahinto sya. Nakalagay lang ang dalawang kamay nya sa bulsa ng pants nya.

Hindi parin sya lumalingon.
Lalakasan ko na ang loob ko.

"Sky ... sorry ku--"

Di ko natuloy yung sasabihin ko ng bigla syang humarap at nag salita.

"Wag ka mag sorry. Hindi ako tumatangap ng salitang yan!" Aba ang kapal ng mukha. Ako na nga ang nag sosorry sya pa may ganang magalit?

"Ako na nga nag sosorry galit ka pa!?"

"Ano ba kasing problema mo ha!?" Sigaw nya saakin. Nilapitan ko sya sabay tinulak ko sya.

"Problema ko!? Ikaw! Ikaw ang problema ko!"

Umatras ako patalikod, nag cross yung paa ko dahil sa hilo kaya natumba ako.

"Ako ang problema mo? Bakit shine? Ano bang ginawa ko sayo ha!?" Tumayo ako at pilit kong hwag mahilo .

"bahala ka sa buhay mo! Huwag na huwag mo na akong kakausapin pa!"

Sigaw nya ulit. Edi bahala din sy sa buhay nya. Tumakbo ako paalis doon. Bakit nya ba ako iniiwasan?

Habang tumatakbo ako. Nakabanga nanaman ako. medyo nanghina ang tuhod ko nung si rain yung nabanga ko.

"Di ka ba tumitingin sa dinadaan mo? Bulag ka ba ha? Tignan mo! Nabitawan ko yung mga libro na dala ko!"

Sigaw nya saakin. Nagsasalita pa sya pero nawala na ako sa sarili ko. Medyo bumalik ako sa normal kaya dinampot ko lahat ng librotinulak nya ako at napaupo ako at Nanlabo ng nanlabo ako paningin ko.

"Sorry rain. Hindi ko si-sinan-sadya. Masama *breath lang ang loob ko *breath"

Hangga sa dumilim. Wala na akong makita kung hindi black nalang unti unti na din akong nawalan ng malay.

Rain's POV

Tinulak ko sya sa inis ko. Ang hirap kaya mag buhat ng 8 na libro. Parang nawawala sya sa sarili nya

Anong nangyayari dito? Sya na nga may kasalanan sya pa yung aarte ng ganyan!

Bigla syang nawaln ng malay. May nag kumpulang mga estudyante habang sya e walang malay.

"Tignan mo. Kinarma na sya!" Sabi nung isang babae.

"Malandi sya kaya tama sa kanya yan!"

"Tanga naman nyan!"

"Omaygiee! Pangit pangit naman nyan e! Makapal pa ang mukha!"

Sabay sabay nilang sabi. Iniwan ko sya doon. Buti nga sa kanya yun. Pagkaguluhan lang nila yun. Gusto nila gahasain pa nila.

Wala akong paki kung ano man ang mangyari sa asungot kong malanding kakambal. Mabuti pang mamatay sya para akin na ang lahat.

Mabait ako sa mabait. Masama ako sa masama. Tutal masama sya kaya bahala sya sa buhay nya.