Sweet Badboys

CHAPTER 8

Sky's POV

"Gusto mo ba talaga malaman?!" Tanong ko sa kanya.

Umupo din sya sa tabi ko. Nag nod lang sya.

Alam kong concern sya sa akin kaya gusto nya malaman. Kailangan ko din kasi sabihin dahil bestfriend ko sya.

"Masayang pamilya kung ituturing ang family lee..." panimula ko.

"Diba apilyido ni jane yun?"

"Pwede ba, patapusin mo muna ako!"

"Ok fine!"

.
**FLASH BACK ***

Ako.. si mama.. and si dad. Lumipas ang mga araw parang nagiging cold na si dad saamin. Lalo na saakin. Hindi na kami nakakapag soccer ni dad. Hindi na kami sabay sabay mag breakfast. Lunch. Dinner. isang araw, sinundan ko sya. Umiyak ako sa sobrang sakit ng nakita ko.

May ibang babae si dad. May kasama syang babae mas bata saakin 12 lang kasi ako noon.

Tinawag nya yung batang babae.

"Cyndee anak! Tawagin mo na si mom mo and ang kapatid mo."

Umiyak lang ako non ng umiyak. Hindi ko kaya ang nakikita ko kaya tumakbo ako para makaalis kaso ang malas. Tinamaan ko yung lata, na nakagawa ng ingay at pinuntahan ni dad yung location kung nasaan ako nagulat pa sya ng makita ako.

"Sky anak."

Sabi saakin ni dad. Lalo akong naiyak.

"Wala kang karapatan na tawagin akong anak. Mr. Lee. Wala akong tatay na babaero! Dad, ang sama mo! Akala ko ba ako lang yung anak mo? Akala ko ba kami lang ni mom ang pamilya mo!?"

punong puno ng galit ang puso ko. Dumating yung maliit na babae.

"Kami lang ang anak ni daddy!!"
Sabi nya saakin na medyo naiiyak pa.

Pumunta din si cyndee.

"cyndee anak, ipasok mo muna si jane sa loob!"

Dalawa pa talaga silang anak ni dad!? Aba masipag ka dad! Ang sipag mo! Daig mo pa sundalo kung bumato! Pasok na pasok. *Clap *clap

"Hindi daddy. Sya ba yung sinasabi mong kuya namin? Sya ba si sky!?"

Aba nagawa pa pala akong ikwento nitong lalaking to?

"Sya po ba yung sinasabi nyong anak ng kaibigan nyo?"

Sabi ni jane.

"Wow dad ha!? WOW! Kaibigan? Si mom? Kaibigan mo? Ang sama mong ama wala kang kwenta! Ngayon, pumili ka saamin! Ako o yang anak nyo ng malandi nyong kabit!?" .

Sinampal ako ni dad. .

"Umalis ka na sky! Umal---"

Bigla nalang hindi naka hinga si dad. I dont care! I dont fucking care!
Umalis ako doon. Iyak ng iyak si cyndee at jane.

Galit ako sa kanila. Galit na galit,
Sinabi ko yun lahat kay mom. Iyak lang ng iyak si mom.

nabalitaan ko nalang, patay na si dad. Pumunta ako sa ospital. Sinabi ko sa doctor na gawin ang lahat. Pero wala silang ginawa. Hindi ko maintindihan. Puno ng galit pag sisisi at pagka hinayang ang puso ko.

Pinaalis ako doon ni jane, at cyndee. Ako ang sinisisi nila sa pagkamatay ni dad. Dahil kung hindi ko daw sinigawan si dad ay sya mag kakaganon.

** END OF FLASH BACK**

"E pre, bakit sebastian ang apilyido mo hindi lee?"

Tanong saakin ni mark.

"Pinapalitan ko yung apilyido ko. Kay mom ang gamit ko."

Hindi ko namalayan umiiyak na pala ako.
Nakakabakla naman. Pero masakit kasi hanggang ngayon. Paka sariwa parin sakin.

"Bakla ka ba? Di ako namatay nahimatay lang sa pagbato mo ng bola. At bakit mo ako iniiyakan sky?"

muntik na kami mapatalon ni mark dahil bigla nagsalita si shine.

Ako? Iiyakan sya? Putcha -.- nakita pa nya ko umiyak nakakahiya >~<

"Ah. Alis muna ako. Kakausapin ko lang si jane."

Hinayaan ko umalis si mark tatayo na sana si shine at pinigilan ko sya. Sa pamamagitan ng pag hawak sa mga braso nya.

"Una sa lahat. Hindi kita iniiyakan. Pangalawa hindi ka pa pwede umalis sabi nung nurse mag panhinga ka, pangatlo, ako mag babantay sayo. Gets mo?"

Nahiga nalang ulit sya. Tahimik lang kaming dalawa. Nakakabingi ang katahimikan.

"ayos ka na ba?" sabi ko sa kanya.

"Oo ayos na ako. Medyo nahihilo pa."

Sabi nya.

"So-s-so--"

"Wag mo na ituloy. Alam kong hindi ka sanay na nag sosorry. Ako nalang sorry kasi hindi ko sinalo!"

Ha? Talaga nag sorry sya?
Hindi ko magwang mag sorry e.

Nag smile nalang ako sa kanya.
Nag smile din sya pabalik. Ang ganda pala nya lalo na kapag naka smile...

"Alam mo sky, mas bagay sayo naka smile. Mas gumagwapo ka.!"

Sya ba talaga yan? Batuhin ko kaya lagi ng bola to para lagi syang mahinahon mag salita.

"nakakagaan ng loob ang pag smile."

Sabi nya, naalala ko nanaman si dad. Sinabi nya saakin yan e.

Tama sya nakakagaan ng loob yun. Pero never akong nakapag smile. Simula ng mangyari 'yun'

"wag ka na umiyak. Sige ka, papangit yang gwapo mong mukha!"

Sabi nya, umiiyak nanaman pala ako. Tae naman oh -___-

"Narinig ko yung pag kukwento mo. Parehas pala tayo nawalan ng daddy, alam mo swerte ka pa nga e. Kasi si jane at ate cyndee lang ang galit sayo. Ako? Ang mommy ko. Alam kong ako ang sinisisi nya sa nangyari."

Kinuwento nya ang buong pangyayari. Nakinig ako ng todo sa sinabi nya.

Naawa ako sa kanya. Parehas tuloy kami umiiyak. pero sa mag kaibang way.

Sya umiiyak ng may boses ako pumapatak lang.

"Tama na, wag ka na umiyak.. walang magulang ang hindi mahal ang kanilang anak." Sabi ko sa kanya.

Nag smile ulit sya. Nakakagaan naman ng loob kapag nag smile sya.
..

Nalaglag yung wallet nya natapon yung laman.

Buti nalang hindi ganon karami yung barya kaya napulot namin. Pero nagulat ako ng nakita ko yung bagay na hinahanp ko.

."ahm. Shine saan mo nakuha to?"

Tanong ko.

"Ah. Sumabit yan sa kamay ko nung may nabungo akong lalaki sa nb (national bookstore) may pangalan yan kapangalan mo"

Sabi nya. Pero teka.

Nilabas ko yung bracelet na nakuha ko din sa nb.

"Sayo ba 'to?" Sabi ko. Nanlaki yung mata nya. ..

Edi ibig sabihin sya yung nakakuha ng necklace ko?
.

"IKAW YUN!?" Sabay naming sabi.

Alangya! Away nanaman to!