CHAPTER 43

77 4 0
                                    

Tyrone's POV

masakit isipin na bulag na ang kapatid mo. Oo wala na syang makita kundi ang dilim.

Sana ako nalang yung andun. Sana ako nalang at hindi ang kapatid ko. Karma ba to saakin? Saamin? dahil napatay namin si walter...

Andito ako ngayon sa loob ng kwarto ni shine. dito sa ospital.
Tulog sya ngayon. Kailangan nya mag pahinga dalawang araw syang tulog at wala pa syang kain kain .

Si sophia nasa U.S sya ngayon. Nag text pa nga sya saakin na hindi daw sya makaka punta kaya sorry daw. sinagot ko agad yung text nya. Sabi ko ayus lang.

"Sayang shine. di mo pa nakikilala si sophia , yung pinag seselosan mo. Sayang di mo na sya makikita. Alam mo ang ganda nya. cruSh ko nga sya e."

Kinakausap ko sya habang tulog. Mamaya na ang operation na gagawin. Ayaw mag pakilala nung donor

Kung sino man sya. Salamat sa kanya. pero kinakabahan ako e, sabi kasi ng doctor malapit daw saamin. . . Mas kinutuban ako nung nalaman kong umalis si sky sa kanila.

Parang ayokong malaman kung sino yun. Feeling ko kasi isa sya sa mga kaibigan ko.

"Excuse me. Ready na po ba yung patient?" Sabi saakin ng nurse.
"Give me 10 minutes"

Tumango naman yung nurse sabay lumabas ng room. Gusto ko muna syang maka usap kahit tulog sya.

"Sorry shine.. kahit ayaw mong mag pa opera kailangan na e.. gusto ko makita mo pa ang ganda ng buhay. Ang gwapo mong kuya.. shine, mahal na mahal ka naming lahat.
Lumaban ka. Ilang oras lang operation eh.. diba ang butiki makapit sa pader. Kaya shine kumapit ka lang, wag na wag kang bibitaw."

Sa pag kakataong ito. Hinimas ko ang ulo nya at hinalikan ko ang noo nya. Mahal na mahal ko ang kaptid ko.

Lumabas ako para sabihin sa nurse na ready na. Nilagyan nadin sya ng pangpatulog para habang inoooerahan sya.Tulog sya.

Mag iingat ka kapatid ko. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyaring masama sayo.

*******

Someone's POV

Habang dinadala si shine sa operation room. Hindi maiwasan ni tyrone na mag alala. Wala syang magawa kundi ang umiyak.

Sa buong buhay nila na wala ang papa nila, syang ang tumayong ama kay shine.

Nasa operating room na sila.
Nag request si donor na pag tabihin muna yung kama nila.

Tinitigan nyang mabuti si shine. kinabisado ang bawat hugis ng mukha nya.. ang ilong nya.. ang labi nya.. ang mata nya.

Gusto nyang sulitin ang sandaling segundo na muli nyang makikita ang mukha ni shine.
Kahit kelan di sya mag sisisi sa ginawa nyang disisyon na ibigay kay shine ang mata nya.

"Mahal na mahal kita shine, lagi mong tatandaan yan ha? Ingatan mo ang matang ibibigay ko sayo"

Sabi nya habang hawak hawak nya yung kamay nito. Hinigpitan nya ang pag hawak dito. Buo ang desisyon nya. Matagal nyang pinag isipan ito.

Hinila na ng doctor ang kama nya ng dahan dahan hanggang sa bumitaw na ang kamay nito kay shine.. umiiyak lang sya

Nanatiling naka tingin sya sa mukha nito. Nakatagilid ang mukha nya para mas makita nya sa huling pag kakataon.

Diniretso na ng doctor ang mukha nito. Saktong nka tapat yung ilaw nito sa mukha nya.

Nilagyan na ng green na tela ang mukha nya na ang naka labas lang ay ang mata nya..

Unti unting lumuha ang mga mata nito. Pilit nyang sinasabi na 'hindi ako mag sisisi sa gagawin ko dahil mahal kita'

At sinimulan na ang operation...
Ipinikit nalang nya ang mata kahit patuloy na dumadaloy sa mukha nya ang mga luha.

Jane's POV

Ngayon ang operation ni shine. Maaga akong pumunta para makausap ko sya. Kaso tulog sya ng maabutan ko.

Nilagyan na kasi sya ng pang patulog. Hindi kasi agad agad na tumatalab yun. Kainusap ko lang sya kahit tulog pa sya.

"Bestie, miss na kita. Laban ka ha? Fight fight fight. Bestie, mahal na mahal kita shine. Wala ng maniniwala sa forever kapag nawala ka. i love you shine.. kakayin mo ang lahat. Matatapos din to"

humagulgol ako. Hindi ko mapigilan na umiyak. Masakit isipin. Ang sakit sakit.
Pinunasan ko ang mga luha sa mata ko.

Hinawakan ko ang kamay nya. Sobrang higpit. Sayang nga lang. Hindi nya manlang alam na kami na ni mark. Wala tuloy akong mapagsabihan. Pero ayus lang, ngayon pa ba ako mag tatampo lalo na kung bulag na talaga sya?

Nag tataka lang ako, simula nung dalhin namin ni kuya sky sishine dito. Hindi na sya nag pakita. Alam ko na alam na nya, sinabi na ni retlaw sa kanya.

barkada na din namin si retlaw. Sobrang close na nga nya si sky, tyrone at mark syempre ako din at si lorene.

Pinunasan ko ang mga luha na patuloy dumadaloy sa mata ko. Bumukas ang pinto at nakita ko si kuya tyrone.

Ngumiti ako ng pilit at naglakd papunta sa kanya. "Kuya, anong oras ooperahan si shine?"
Tanong ko. "Mamayang 3:00 pm. Pupunta pa sila mama dito kaya pinaurong namin. Nga pala, salamat sa pag dalaw kay shine"

"Kuya tyrone, parang kapatid ko na shine, isa pa mahalaga saalin kung ano ang pinapahalagahan nya. Pamilya na ang turing ko sa inyo"

"kami rin. Mabuti nalang at nakilala ka nya."

Ngumiti ako at lumabas na ng pinto. Pupunta muna ako sa school namin nung prep. Pa kami. Kung saan nakilala ko sya.

Sweet BadboysTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon