Bad Boy

10.Bölüm

Uzun olması için saçmaladım bir yerden sonra. Yazdığım en berbat bölümdü üzgünüm :( 

Profilimde ki 'Skin' ve 'Amenta' isimli kitapları okursanız sevinirim

****

-Evanescence - My Immortal ile okuyun 

'' Çünkü ben senin en mide bulandırıcı davranışlarında bile senden vazgeçmemiştim. ''

Gözümdeki yaşları silip arabadan indikten sonra düşmemek için arabaya tutundum. Hıçkırıklarımı ısırdığım dudaklarım ile engellerken ayakkabılarımı giyme gereği duymadan taşlı zemin ayağıma batarak ilerlemeye başladım. Kapının önüne gelince zile bastım. Birkaç dakika sonra kapı açıldığında şaşkınlık dolu gözleriyle bana bakıyordu. '' Stefan '' diye fısıldadım. '' Tanrım... Lucy bu hal ne ? '' Daha fazla kendimi tutamayıp tekrar ağlamaya başlayınca hıçkırıklarımı engellemek istercesine elimle ağzımı kapadım. En son aynaya baktığımda tüm makyajım akmıştı ve şuan berbat gözüküyordum. '' Lucy geç içeri. '' Ayaklarımı hareket ettiremeyince gözlerimi ayaklarıma diktim. Sanırım az önce keskin bir taş ayağımı kesmişti kanıyordu. Stefan ayağıma bakınca akan kanı görür-görmez beni kucağına aldı. Başımı göğsüne yaslayıp hıçkırarak ağlarken bir yandan elimle tişörtünü sıkıyordum. Kıçım yumuşak zeminle buluşunca etrafıma baktım. Stefan beni odasına getirmişti. Derin bir nefes aldım. Kalbim acıyordu. Bana yalan söylediği için kalbim gerçekten acıyordu.  O nişanlıymış. O gerçekten nişanlıymış. Hıçkırıklarım artınca Stefan bana sarıldı. Saçlarımı okşarken gözlerimi kapatıp ağlamaya devam ettim. Aklıma o geldi. Gülüşü ... Sarılışı ... Öpüşü ... Lanet olsun ondan nefret ediyorum.-Yalan- Neden yaptı bunu. Madem nişanlıydı neden benimle resmen dalga geçti.  Ondan.Gerçekten.Nefret.Ediyorum. '' Lucy ne oldu '' Stefan benden ayrılırken konuştu. '' O piç sana bir şey mi yaptı ? '' Yutkundum. '' Carly... Ona ihtiyacım var. '' Stefan olumlu anlamda başını salladı. '' Pekala arıyorum '' Cebinden telefonunu çıkardığında yüzüne baktım. Sol gözü morarmıştı. Ve kaşında yara bandına benzer şeylerden vardı. '' Carly hemen bana gel. Lucy ile ilgili. Durumu kötü. Bekliyoruz. '' Ellerimi kucağımda birleştirip parmaklarıma bakmaya başladığımda aklıma o anlar geldi.

-1 saat önce-

'' Lucy ben... ''

'' Sen... Ne? ''

'' Lucy ben gerçekten özür dilerim. Tamam kabul yapmamam gerekti ama... Bilmiyorum sen beni yokuşa sürmeme neden oldun. Seni görünce herşeyi unuttum. Herkesi , Herşeyi... ''

'' Ben seni çok seviştim! Ben seni gerçekten çok sevmiştim! Sana inanmıştım! Sana güvenmiştim Zayn! Ya sen? Sen ne yaptın ? Kalbimi delik deşik ettin! Lanet olası! ''

'' Lucy- ''

'' Bitti Zayn. Hani demiştin ya ben bitti demeden bitmeyecek diye. Tam tersi Malik. Ben bitti diyorsam bitmiştir. ''

'' Lucy- ''

'' Hoşça kal. Nişanlınla mutluluklar. ''

-Şimdi-

Gözlerimi açtığımda elime düşen bir damla yaş ile kendime geldim. Başımı ellerim arasına aldım. Lanet olası piç beni kandırmıştı. Beni GERÇEKTEN sevdiğini sanmıştım. Ben ona inanmıştım. Onun iyi biri olduğuna , beni sevdiğine inanmıştım. Ben ona güvenmiştim. Beni ağlatmayacağına , beni bırakmayacağına ve beni güvende tutacağına. Ben onu sevmiştim. Koşulsuz bir şekilde. Ama ben. Ben sadece koca bir aptalmışım. Beyinsiz koca bir ahmak. Koca bir aptal.