Bad Boy

70.Bölüm

Profilimde ki 'Skin' ve 'Amenta' isimli kitapları okursanız sevinirim

Efendim merhabalar ben geldim. Öncelikle bana sövmeyin la ben demedim valla git Zayn kıza bunları bunları yap diye. O dedi. Al dedi git dedi eşyalarını dedi topla dedi seni dedi istemiyorum dedi. Allasen ben mi dedim yani? Neyse. Facebook'ta sınırı 25 saatte geçti ve bende hemen enfis bir bölüm yazdım. Eğer böyle sınır bir günde geçerse ben her gün yeni bölüm yazarım. Çünkü geçen senelerde yaz/kış her gün yeni bölüm yazardım ama artık sınır geçmeyince bende tembelleştim. Yani yeni bölümü geçmek için dış bağlantıda olan linki açıp fotoğrafı beğenmeniz yeterli [One Direction Team Hikayeleri sayfası +52bin beğenisi var link açılmazsa profilimde mevcut. ] Bu gün pek konuşmayacağım ve finale kadar barışma YOK. Bana instagram'dan ulaşabilirsiniz [@rihfectt  ] Yazım hatalarım varsa kusura bakmayın buyrun geçin bölüme. 

Dinleyin : Katy Perry - The One That Got Away [ Biterse Tekrar Açın ]

'' Elinden gelenin en iyisini yapmaya çalıştıkça her şeyin daha da berbat olduğunu görürsün. ''

****

Kim bilir kaç saattir yerde uzanmış ağlıyordum. Onun gelmesini ve beni sakin bir şekilde dinlemesini istiyordum. Pekala belki dediklerinin bir kısmında haklı ama beni eski nişanlısıyla karşılaştırması kalbimi gerçekten kırmıştı. Ettiği küfürlere aşık olsam da hayatta en nefret ettiğim şeylerden birisi başkasıyla karşılaştırılmaktır. Canımın acısı o kadar artıyordu ki her saniye nefes almam bir öncekine göre daha azalıyor gibiydi. Boğazımı kavrayan parmaklar vardı ve sanki ölmem için tutuşunu daha da sıkılaştırıyordu. Annem bana her zaman bir gün aşık olduğunda benim neden babanı bırakamadığını anlarsın derdi. Saçlarımı okşayıp beni ağlatan sözleri Zayn yanımdayken her an aklımdaydı. ' Aşkın bütün güzelliği her ne olursa olsun karşılığını aldığı vakittir. O zaman mutluyuzdur. İçimiz sıcacık ve güçlüyüzdür. Aşk bittiğinde güneş batar ve içimiz soğur ' Annemin dedikleri bir-bir çıkıyordu. İçimde ki soğukluk , boşluk tarif edilemez bir yalnızlık eşliğinde beni bulmuştu. Bizim aşkımın Stefan'ın yüreğine gece ayazı gibi inmişti. Ama şimdi Stefan ise bizim üzerimize gece ayazını üflüyordu. Şimdi gelse ve bana dese ki pişmanım beni affet onu affederdim. Çünkü ben onu kendimden bile çok seviyordum. O benim hayatıma girdiğinden beri yaşamadığım şeyler kalmamıştı evet ama en azından beni ilk kez o güvende hissettirmişti. Kollarının arasına girince hissettiğim güven duygusu beni ayakta tutuyordu. İlişkimizi ayakta tutuyordu. Bu duruma onun yüzünden gelmiş olsam bile şuan yine ona ihtiyacım vardı.

Sessiz evde yankılanan kapı çarpma sesiyle güçlükle de olsa doğruldum. Çok geçmeden adım sesleri durduğunda karşımda onu gördüm. Oldukça sinirli duruyordu. '' Sen hala gitmedin mi? '' Diye adeta kükredi. '' Zayn '' diye güçsüzce fısıldadım. Hızlı adımlarla yanıma gelirken merakla ona bakıyordum. Kolumu sertçe kavradı ve beni resmen sürükleyerek kapıya ilerlemeye başladı. Onu durdurmaya çalışıyordum. '' Zayn lütfen yapma. Dinle beni n'olur!'' Hırsla beni ittirdi. '' Senin neyini dinleyeceğim ya neyini? '' Evin çelik kapısını açıp beni hırsla dışarıya ittiğinde dengemi sağlayamayıp düştüm. '' Defol git buradan ''. Hıçkırdım ve sürünerek kapıya yaklaştım. Güçsüzce kapıya vururken bir yandan kapıyı açması için yalvarıyordum. '' Zayn yalvarırım aç kapıyı. '' O kapıyı açana kadar burada bekleyecektim. Yapacaktım.

****

Haziran ayının ortalarında olmamıza rağmen sağnak yağış yüzünden ıslanan bedenim daha ağırlaşmış gibi hissediyordum. Sırtımı yasladığım kapıdan çekip güçlükle ayağa kalkmayı başardım. Hemen ardından titreyen ellerimi zile yaklaştırıp bastım. Kısa bir süre sonra Zayn kapıyı açtı. '' Yine mi se-'' Lafını tamamlayamadan kolları arasına düştüğümde gözlerim kapanmış kendimi büyük bir boşluğa bırakmıştım.