Bad Boy

25.Bölüm

Profilimde ki 'Skin' ve 'Amenta' isimli kitapları okursanız sevinirim

-Danity Kane - Stay With Me ile okuyun :) 

'' Özlemeyi kendine yediremediğinde, insan yorulmaya başlar. ''

****

Elimi ince parmaklarında gezdirip derince bir nefes aldım. Ne kadar süredir elleriyle oynadığımla ilgili bir fikrim olmayan Lucy'nin güzel yüzüne baktığımda karşımda gerçekten solmuş yüzü vardı. Zayıflamıştı ve dolgun ısırılmak için yaratılan yanakları neredeyse sönmüştü. Yutkunurken boğazıma takılan şeyle gözlerim dolarken onun burada olmasının en büyük sorumlusu olarak onun hayatından çıkmak için veda konuşmamı yapmaya hazırlanıyordum. O burada bu şekilde yatıyorsa benim suçumdu. Ben olmasaydım Luke onu asla tanımazdı ve o belki de Stefan ile birlikte olurdu. Mutlu olurlardı. Uzamış olduğu için birkaç saat önce yeni kestiğim sakallarımda elimi gezdirdim. Eskisi gibiydi şuan. O kaza yaptığı gün ki gibi yapmış , en sevdiği kıyafetlerimi giymiştim ve en sevdiği parfümümü sıkmıştım. Çünkü onun hayatından çıkıyordum.  Son kez boğazımı temizleyip oturduğum sandalyeyi yatağa yaklaştırdım. Soğuk ellerini avuçlarım arasına aldım ve gözlerimi bir saniyeliğine yumdum. Gözlerimi açmadan önce konuşmama başladım.

'' Merhaba gün ışığım ben geldim. Öncelikle bunun bir veda konuşması olduğunu bil lütfen. Artık hayatından çıkıyorum. Hani bana ilk tanıştığımız sıralar çık hayatımdan diye çemkiriyordun ya bu isteğini yerine getiriyorum. Ben hayatına girmiş olmasaydım burada yatıyor olmayacaktın. Benim gibi bir aptal yüzünden bu haldesin. Bilmeliydim  , tahmin etmeliydim etrafımda ki tüm düşmanlarım en değerlime yani sana zarar vereceklerini bilmeliydim. Bunların olacağını tahmin etsem de senden uzak duramadım. Seni o gün gördükten sonra her şey yavaş çekime alınmış gibiydi. Etrafta ne kadar insan varsa silinmişti adeta. Sadece becerip bir kenara atacağımı zannettiğim sen bende saplantı oldun. Ben sana aşığım Lucy. Hem de çok aşığım. Şu son 5 ay hayatımın en güzel 5 ayı oldu. Ben teşekkür ederim meleğim. Yanımda olduğun için. Ama ben sana bu kadar derinden bir zarar vereceklerini bilemedim bebeğim. Seni koruyamadım.  Senden vazgeçiyorum Lucy. Senden senin iyiliğin için vazgeçiyorum benim minik kadınım. Sana yaşattığım tüm kötü şeyler için özür dilerim kadınım. Bir gün kalbim atmayı bıraktığı anda bile seni sevmeye devam edeceğim bunu unutma. Beni unut ama seni hala sevdiğimi unutma. Seni çok seviyorum sevgilim. Hoşça kal ''

Ayağa kalktım ve Lucy'e eğilip alnına öpücük kondurdum. Uzun bir süre öylece durduktan sonra dudaklarımı alnından çektim. Arkamı dönüp yavaşça uzaklaşırken onun o hasret kaldığım sesini duydum. '' Gitme '' güçlükle konuşuyordu hızla arkamı döndüm. '' O kapıdan çıkarsan kendimi öldürürüm '' şaşkınlık içerisinde Lucy'e bakarken gözünden akan yaşla kalbimin acısı tavan yaptı. Güçsüz bedeni hıçkırıkları ile sarsılırken yanına koşarcasına ilerledim. Elini tuttum ve ikimizde hıçkırıklara boğulurken ellerine öpücükler kondurdum. '' Gözlerimi kapatınca gidersen seni asla affetmem Zayn '' Bakışlarımız buluştuğunda yavaşça kapanan gözlerine bakıp yalvardım. '' Uyuma yalvarırım. Uyuma lütfen '' Elleri avuçlarımın arasından düşerken gözlerimi sıkıca kapatıp hıçkırarak ağlamaya devam ettim. Ağlama sesim yoğun bakımda o kadar aletin sesini bastırırken bakışlarım kapıda duran doktor , hemşireler ve Carly'e kaydı.Oda ölüm sessizliğine bürünürken Carly ağlayarak yanıma geldi ve bana baktı. '' Zayn doktorlar kontrol için geldi. Çıkalım hadi '' Güçlükle ayağa kalkıp Carly ile odadan çıkarken kalbimin acısı nefes almamı engelliyordu. Öyle ki bir an öldüğümü sanmıştım. Kendimi soğuk zemine bırakıp bacaklarımı kendime çektim ve başımı duvara yaslayıp gözlerimi kapadım. Finn'in Luke için kurduğu planlar , Lucy'nin uyanması ve daha bir çok olay omuzlarımda yük yaparken o an sadece kadınımı alıp uzaklara gitmek istedim. Çok uzaklara.

-Birkaç saat sonra-

'' Durumu stabil.  Birkaç saat önce uyanması tamamen psikolojik bir şey. Büyük ihtimalle uyandığında olanları hatırlamayacaktır. Uyanması , ağlaması gibi. Fakat komadan çıktı ve birkaç gün hatta birkaç saat içinde uyanacağını tahmin ediyoruz. '' Dudaklarımı ısırıp başımı sallamakla yetinirken Carly hala öylece duruyordu. Onun içinde ayrı bir şekilde üzülürken kendi dünyamda zaten ölmüştüm. Adımlarımı yoğun bakımın önüne çevirdiğimde küçük camdan Lucy'e baktımm. Uyuyordu. Hala. İç dünyam da yaşadığım karmaşa ile beraber ağlamaya devam ederken o an sadece ölmek istedim. Onun orada yatma sebebi bendim ve ölmek istiyordum.

-Birdy - Help The People ile okuyun :) 

-Lucy'nin Anlatımı-

Birini çok sevince hep gidiyor mu? Merak ediyorum da. Çünkü kimi çok seversem, kimden hiç vazgeçmemekten vazgeçmediysem, gidiyor. Kimi öpsem, kime sarılsam, kimle konuşsam, hemen sonu geliyor. Halbuki daha çok var zannetmiştim. Sanırım ben birini çok sevince, onlar beni sevmiyor. Diye söylendim kendi-kendime. Camın önüne Zayn gelince bakışlarımı yüzünde gezdirdim. O ise yatakta yatan vücuduma bakıyordu. Dudaklarımı ısırıp bakışlarımı ona tekrar çevirince elimi cama koydum. O güzel yüzünde ki yorgunluk ve üzgünlük yaralı kalbimi sızlatırken ne kadar bencil olduğum aklıma geldi. Ben gerçekten bencildim. Stefan , Carly , Annem , Babam en önemlisi Zayn dışarıda benim için günlerdir ağlayıp uyanmam için dua ederken ben hala uyumakta kararlıydım. Lanet olası bencilliğim. Zayn gözlerini kapatıp başını cama yasladığında duymuyacağını bilsem de fısıldadım. '' Bana bak sevgilim '' yavaşça arkamı dönüp yatağa ilerledim. Bir ölü gibi yatan bedenime bakıp yatağa uzandığımda karanlık beni içine çekerken tüm acılarım vücuduma hücum etti.

****

'' Gözlerini açıyor! Doktor! '' Zayn'in sesi kulaklarıma dolarken gözlerimi yavaşça araladım. Görüş açıma hayranı olduğum yüzü girerken gözlerini sildi. '' Uyandın '' fısıldayıp alnıma öpücük kondurdu. Yüzümde ki oksijen makinesi nefesimi kesmeye başlarken yavaşça elimi kaldırıp oksijen maskesini çektim. '' Zayn '' güçlükle çıkan sesim Zayn'i üzmüş olacak ki burukça gülümsedi. '' Tanrım teşekkür ederim '' dudaklarıma ufak bir öpücük kondurduğunda gözlerimi kapadım. '' Neredeyim ben ? '' Zayn gözlerimin içine baktı. '' Hastanedeyiz bebeğim ''  Gözlerimi kapatmadan önce mırıldandım. '' Seni seviyorum '' Gözlerim kapanırken yüzüme yayılan gülümseme ile gerçekten mutlu olduğumu hissediyordum. Mutluydum çünkü sevdiğim adam beni bırakıp gitmemişti. Mutluydum çünkü onunla bir geleceğim olduğuna gerçekten inanıyordum.