Married UNHAPPILY Ever After °[KathNiel] ✓COMPLETE

Chapter 31: One Night

BB. Love you! :D Hahaha. Update ka na sa Risk and Wait. :)) Basahin niyo po 'yong mga works niy, promise, di po kayo magsisisi. I highly recommend her one-shot story entitled "One and Only". Basahin niyo na. ♥ :) Comment kayo dito kapag nabasa niyo na. :D

DILLENNA HEERA'S POINT OF VIEW:

Kaya pala hindi ako mapakali kanina! Ano ba'ng pumasok sa ulo ng Ayden na 'yon! Ugh! Liam Kan! Ayaw pa talagang sagutin ang tawag ko!

"Is he crazy? Hindi naman niya girlfriend si Amity parin umasta siya ng gano'n."narinig kong wika ni Theon habang patuloy lang ako sa pag-dial ng number ni Liam.

"Oh! Come on, Theon! Stop! He's our bestfriend. He's like a brother to us. Sinisigurado lang niya—"

"Na ano?"

"Alam mo Theon, 'yang kaibigan mo 'yong sira-ulo. Pinahamak pa niya 'yong mga kaibigan ko! Eh kung may nangyari sa kanila?"nanggigil na sagot ko.

"Pagsabihan mo kaya 'yang Liam na 'yan. He can't just act like that. He doesn't own her—"

"Yang kaibigan mo ang pagsabihan mo! Hindi ko talaga alam kung ano ang pumasok sa utak niya't binangga niya sina Liam!"

"Eh kasi nga ang bastos niyang kaibigan niyo! Nakita na nga niyang may kasama 'yong tao, hinihila niya nalang ng basta-basta. Haven't you known? He almost killed him before that bumping incident—"

"Ewan ko sa inyo! Pare-pareho lang kayo. Aalis ako. Pupuntahan ko lang si Liam—"

Hinawakan niya ako sa braso nang akmang lalakad na ako.

"You're not going anywhere."

"What? Theon, may problema ang kaibigan ko! He needs me. Lalo na ngayon... Amity's very mad at him. I'm the only one he got."

"Dillenna. Hindi ka pupunta sa taong 'yon—"

"Theon! Ano ba? Naririnig mo ba ang sarili mo? Kaibigan ko si Liam. He's been with me since long before you came to my life."

Natahimik siya at naramdaman ko ang pagbitaw ng kamay niya sa braso ko. I took the car keys and hurried to the car. Sa sobrang inis ko sa inasta niya ay hindi ko na siya nilingon. Ugh! Kinakampihan pa niya 'yong Ayden na 'yon! Eh, kahit saang anggulo tingnan, mali 'yong ginawa niyang pagbundol sa kotse ni Liam. Eh kung tumagilid 'yon? Sos! I can't imagine anything to happen to my friends. Mapapatay ko talaga ang sira-ulong Martinez na 'yon!

Nadatnan ko si Liam na nakatulala habang nakababad sa swimming pool ang mga paa.

"Liam."

"D? A—anong ginagawa mo rito? Gabi na ah."

"Tumawag si Ayden kay Theon. He told him what happened between the two of you. Ano ba talaga ang nangyari Liam?"

Bumuntong-hininga siya ng malalim saka ibinalik ang tingin sa'kin. Habang tumatagal ang mga titig niya sa'kin ay dahan-dahang namuo ang butil ng luha sa mga mata niya. Agad akong lumapit sa kanya't niyakap siya.

"I'm so guilty D. I hated myself after what had happened to you. I'm the bestfriend. I should have done something to stop those events in your life. Kanina, nang makita ko si Amity at ang gagong 'yon. Naisip agad kita. Ayokong mangyari sa kanya ang nangyari sa'yo. Mahal ko kayo—"

"Liam. Masaya na ako. Hindi mo kasalanan ang nangyari sa buhay ko. And even if it is, I would be thanking you right now."

Tinitigan niya ako.

"Mahal mo na pala talaga ang gagong 'yon?"

"Liam. He's my husband. Can you just at least call him by his name?"

Umiwas siya ng tingin at tumitig sa kawalan.

"They're all jerks."

"Sige na Liam. Gabi na. Get inside and rest. Sasamahan kita bukas na kausapin si Amity."

Ang bigat ng dibdib ko habang tinitingnan ko siya. Hindi siya kumibo kaya't ako nalang ang nagpaalam para umalis. I'm reaching for the keys when I saw Gavin leaning on my car.

"Gavin? What are you doing here?"

Napaatras ako nang lumapit siya sa'kin. Kinabahan ako lalo na't hindi siya nagsasalita. Papalapit ng papalapit siya sa'kin.

"Ano'ng ginagawa mo? Gavin!"natatakot na sigaw ko sa kanya.

He's a few inches away from me and I can smell the liquor in his breath. Oh shit. He's drunk. Kung ako nga ang pakay niya, how did he know I'm here?

"Gavin, lumayo ka sa'kin."matapang na asik ko sa kanya kahit na sa loob-loob ko ay nagpapanic na ako.

"Sumama ka sa'kin Heera—"

"No! Shit! Bitiwan mo 'ko! Gavin—"mangiyak-ngiyak na sigaw ko.

Lalo akong natakot nang takpan niya ang bibig ko't hinila patungo sa kotse niya. Nanginginig ang buong katawan ko. Oh please! Theon! Please be here. Sinubukan kong manlaban ngunit ang lakas-lakas niya. He tied my hands and my feet and covered my mouth with a cloth.

Kinuha niya ang bag ko't itinapon sa labas. I'm good as dead right now. Wala akong kahit na anong natira sa'kin na magagamit ko para makahingi ng tulong o makatakas, not even my phone. Dinala niya ako sa isang condo unit na sigurado akong pagmamay-ari nila. Nang makapasok na kami ay agad niyang ni-lock ang pinto.

"Walang hiya ka! Ano'ng kailangan mo sa'kin!"asik ko sa kanya nang tanggalin niya ang nakatali sa bibig ko.

Hilam sa luha ang buong pisngi ko. Nanginginig ang buong katawan ko sa magkahalong takot at galit. Hindi siya nagsasalita.

"Hayop ka! Ba't mo ginagawa 'to! Gavin!"

"Just shut the fuck up Heera!"he blared na nagpatigang sa'kin.

That was a very loud blare. Naisuklay niya ang mga daliri niya sa kanyang buhok. Hindi siya tumitingin sa'kin. Nakatayo lang siya, hindi kalayuan sa'kin. Now, he's playing with his fingers, a sign of his nervous mannerisms. Pilit akong umatras nang lumapit siya sa'kin. He untied my hands and my feet as well. As fast as I can, I ran towards the room. Hindi ko pa nabuksan ang pinto ay hinablot na niya ako sa braso at itinulak sa kama.

"Don't be stubborn Heera."he just muttered and got out of my sight.

I ran towards the door and hardly tried to open it. Fuck!

"Gavin! Gavin! Buksan mo 'to! Palabasin mo 'ko rito!"

Ilang minuto din akong nagsisigaw. Hopelessly, I slid my body to the door and cried on my knees. Kailangan kong makalabas rito. I stood up and looked for anything to use in my escape plan. But the room's completely empty other than the table and the bed. Lalo lang akong napahagulhol sa sobrang takot. Paano kung bumalik 'yong sira-ulong 'yon?

I FIXED MY EYES on the wallclock. Kanina pa ako inaantok pero pinipigilan ko ang sarili kong makatulog. Magdadalawangpong beses na akong nanghilamos para mawala ang antok.Yet, here I am, holding my eyes literally to keep it open. I shouldn't sleep. Baka bumalik ang gagong 'yon at kung ano pa ang maisipang gawin sa'kin no'n.

I counted as the clock tic-tacked. The door went open. Agad akong napatayo nang makita ko ang tatlong babae. Nakatakip ang mga mukha nila. Only their eyes are revealed. The two stayed in the doorway while the other one went in towards the bed and put down the dresses she brought with her.

"Hey—You need to help me out of here. Please... I have to get home. Please... Help me." I cried in front of her.

Pero hindi siya natinag. Nilampasan lang niya ako at lumabas. Tumakbo ako sa pintuan! Nabuhayan ako ng loob ng malamang hindi 'yon na-lock. I excitedly opened the door and was greeted by a set of glaring eyes.