Lost in Harry Potter: The Connection

A friendship that needs Work

In gedachten verzonken zat ik aan het ontbijt, terwijl Esmee naast me in gesprek was met Dominic en Oskar. Ik dacht aan wat ik in het kleine boekje van de Halfbloed Prins had gelezen.

'Al.'

Met een schok kijk ik op, 'hm?'

'Of je je wel lekker voelt,' zegt Oskar, 'je bent nogal ver weg met je gedachten.

'Hij heeft een boek gevonden maar dat nog niet aan ons laten zien,' zegt Esmee nuchter. Geïrriteerd kijk ik haar aan, 'kun je daar mee kappen?'

'Nee,' ze kijkt me liefjes aan. 'Mag ik het zien?'

'Ik ben nu ook wel nieuwsgierig,' zegt Dominic.

Met tegenzin haal ik het boekje uit mijn tas, en geef het aan hen.

'De Halfbloed Prins?' vraagt Dominic meteen met een frons, als hij de kaft ziet.

Ik haal mijn schouders op, 'het moet haast wel een pseudoniem zijn. Niemand heet zo.'

Oskar kijkt me aan, 'dit stond in de bibliotheek?'

Ik knik.

Dominic keert het boekje om, en leest de achterkant. 'Oké, dit is creepy,' zegt hij. 'Dit gaat over-'

'-Portalen, ja weet ik,' val ik hem in de rede. 'Daarom heb ik het meegenomen.'

Esmee pakt het over, 'het laatste portaal dat er ooit is geweest, werd geopend door Voldemort,' zegt ze. 'Dat is jaren en jaren geleden. Op het moment dat hij net weer aan de macht begon te komen.' Ze kijkt ons aan, 'maar het is een algemeen feit dat Voldemort dood is. Ik kan me niet voorstellen dat er binnen de tovergemeenschap nu iemand is die krachtig genoeg zou kunnen zijn om een portaal te openen.'

'Daar heb je eerder over nagedacht,' zegt Oskar, die haar nogal verdwaasd aankijkt na haar beredenering.

Esmee kijkt hem aan, en wijst dan op mij, 'vijftien jaar, geen toverervaring, en wordt toch aangenomen op Zweinstein?' zegt ze. 'Kom op Oskar, je kunt mij niet vertellen dat jij er niet bij stil hebt gestaan dat Al misschien een leugen heeft opgehangen.'

'Jij bent de ziener, niet ik Es,' zegt Oskar meteen op verdedigende toon. Dan kijkt hij mij aan, 'maar klopt het wat ze zegt?'

Ik kijk hen aan, en dan Dominic, niet goed wetende wat te zeggen.

'Oh kom op Al,' zegt Esmee. 'Mijn houd je toch al niet meer voor de gek, weet je nog onze eerste ontmoeting?'

Ik bijt op mijn lip, 'je zei "niet" toen ik je vertelde dat ik uit London kwam,' zeg ik, en ik kan een glimlach niet helemaal onderdrukken. 'Maar het was echt geen leugen.'

'Ik kon niet verder uitweiden, omdat Oskar besloot me in de rede te vallen,' zegt Esmee, en Oskar steekt zijn tong naar haar uit.

'Ho, wacht even,' zegt Dominic, 'Esmee, wil je zeggen dat je van begin af aan al wist dat Al niet echt hier vandaan kwam?' hij zegt het zo zacht mogelijk.

Esmee geeft geen antwoord maar rolt met haar ogen. 'Ik weet dat het geen leugen was dat je uit London komt, Al,' zegt ze, mij aankijkend. 'Ik wist wel dat je niet uit óns London komt.'

Ik knik, 'fair enough.'

'Als je niet uit ons London komt, uit wat voor London kom je dan?' vraagt Oskar.

'Een London waar er boeken zijn geschreven over Harry Potter, en deze toverwereld,' zeg ik, en ik gebaar om ons heen. 'Ik ben nu een maand geleden uit zo'n portaal gekomen, en kwam bij Dominic en Melody terecht. Ik kon niet terug. Dus bedacht hun moeder dat het misschien wel een idee was als ik hier les zou kunnen krijgen in toveren.'

Esmee knikt, alsof het haar allemaal heel logisch klinkt. Maar Oskar zit me aan te gapen, 'wacht even, in jouw wereld zijn er boeken geschreven over Harry Potter? Die is hier in deze wereld een beroemdheid!'

'Niet alleen in deze wereld,' zeg ik met een halve glimlach. 'Er zijn zelfs films gemaakt.'

Nu zitten ze me alle drie aan te kijken.

'No way,' zegt Dominic uiteindelijk.

Maar ik knik, 'yeah way.'

Dominic doet zijn mond open om iets te zeggen, als er iets tegen de zijkant van zijn hoofd komt. Meteen horen we René en haar vrienden lachen, terwijl Dominic kijkt wat hem eigenlijk geraakt heeft. Het blijkt een pruim te zijn.

Het is niet voor het eerst dat ze Dominic te grazen nemen, nu hij hun vriend niet meer is.

'Loser!' roept René.

'Klets niet, je vind hem nog steeds leuk,' zegt Esmee nuchter, terwijl ze een mandarijntje pakt.

'Hou je klep, nep-waarzegster!' neemt Claire het meteen op voor haar vriendin. 'Jij maar beweren dat Dominic verliefd was. We merken er geen drol van!'

Dominic kijkt van hen naar Esmee.

'Ik heb duidelijk gezegd dat hij niet verliefd is op één van jullie,' zegt Esmee. 'Je moet mij niet de schuld geven van je eigen hardleersheid.'

Claire gooit een druif naar Esmee. Maar die weet ze te ontwijken, en ze kijkt Dominic aan, 'niet naar ze luisteren.'

'Waarom denk je dat ik verliefd ben,' vraagt Dominic een tikje geïrriteerd. We pakken onze spullen en lopen met zijn vieren naar de eerste les van vandaag.

'Jij bent ook hardleers,' zegt Esmee. En zowel ik als Oskar grinniken, terwijl we achter de twee aan lopen. 'Misschien wil je het gewoon nog niet toegeven aan jezelf,' gaat Esmee verder.

'Al! Dom!'

Tegelijk kijken we om. Melody komt door de gang onze kant uit rennen, terwijl ze zwaait.

We blijven staan, en ze hijgt een beetje als ze ons bereikt heeft. 'Ik heb pap en mam net een uil gestuurd, maar het leek me ook handig jullie te vertellen. Ik ga niet mee met kerst. Zoe heeft me bij haar thuis uitgenodigd, en ik ga.'

Dominic knippert met zijn ogen, en ik kijk hem zijlings aan.

'Wacht even, dan zit ik alleen met Al en pa en ma?' vraagt hij.

Een beetje boos kijk ik hem aan, 'hallo, ik sta naast je? Ik kan je gewoon horen hoor.'

'Jullie gaan waarschijnlijk toch naar de familie Wemel,' zegt Melody, 'en daar is het altijd gezellig, dat weet jij ook. En ik dacht dat jij en Al nu min of meer vrienden waren? Praat dan een beetje normaal over hem.'

'Speel niet de baas over me Mel, je weet dat ik daar een hekel aan heb!' zegt Dominic een beetje fel.

Melody glimlacht liefjes, en werpt hem een kushandje toe, 'ik hou ook van jou broerlief,' zegt ze. 'Succes vandaag.'

'Ja. Jij ook,' gromt Dominic, en hij draait zich weer om.

'Ze heeft een punt over jou en Al,' zegt Esmee zangerig.

'Ja.' Zegt Dominic kortaf.

Ik rol met mijn ogen, 'je hebt nog steeds een restje klootzak in je zitten, klootzak.'

Dominic bijt op zijn lip, en glimlacht scheef, 'ja. Sorry. Dat was- niet zo aardig.'

'Slijmbal,' zegt Oskarmeteen. En ik schiet in de lach, 'je komt er wel Dominic,' zeg ik.