Lost in Harry Potter: The Connection

Stubborn

'Heb je enig idee hoe moeilijk het is om een eigen spreuk te creëren?' zegt Borg.

'Nou en,' antwoord ik meteen.

'Wat geeft je het idee dat ik je erbij kan helpen?' vraagt Borg door, en zijlings kijkt hij me aan.

Ik ga zijwaarts op het bankje zitten, zodat ik hem aan kan kijken, 'het gaat me er niet om of je me wilt helpen ja of nee,' zeg ik, 'het gaat me erom, dat ik dan bij jou ben.'

Hij ontwijkt mijn vraag, en kijkt me alleen even aan, 'wat voor spreuk heb je in gedachten?'

'Oké, luister, in mijn andere wereld, heb ik een serie op tv gevolgd-'

'Tv?' Borg fronst.

Ik knipper met mijn ogen. Ik heb er nooit bij stilgestaan dat Borg misschien wel helemaal niet weet wat een tv eigenlijk is.

'Eh- dat is een kast waarop je bewegende beelden ziet,' zeg ik, 'wat hier eigenlijk gebeurd op de foto's.'

Borg fronst, maar geeft geen antwoord, dus ik ga ervanuit dat hij het begrijpt.

'Goed, ik heb dus een tv serie gevolgd, over een jongen die de elementen kon beheersen,' ga ik door.

Borg kijkt me vreemd aan, 'maar- jullie hebben toch helemaal geen magie in die wereld?'

'Borg, een serie is- niet echt. Gemaakt, door andere mensen, en acteurs,' leg ik uit, 'en dit was een cartoon- getekend.'

Borg kijkt me vreemd aan.

Ik wil net iets zeggen, als Emma binnen komt, 'Emma! Jij weet toch ook wat een tv is?' vraag ik.

'Ja? Hoezo?' ze kijkt ons aan.

'Borg weet niet wat een tv is,' zeg ik.

Ze kijkt Borg aan, 'hebben jou ouders nooit-?'

'Nee,' zegt Borg, 'nogal strikte mensen Em, je kent ze.'

'Ja, een beetje,' zegt Emma, 'Fen heeft het niet zo graag over ze.'

'Neem maar van mij aan dat dat een legitieme reden heeft,' zegt Borg, en hij haalt even nonchalant een hand door zijn haar.

'Daar mag wel een stuk vanaf,' glimlacht Emma, die even aan een pluk trekt.

Borg glimlacht, 'begin jij nou ook al?'

'Kom op, laat het me tenminste knippen tot op je schouders?' vraagt ze, en kijkt hem vragend en uitdagend aan. 'Dat is ook beter schoon te houden.'

Ik grijns, en Borg kijkt me waarschuwend aan, maar ik zie het amusement in zijn ogen.

'Ugh, ik kom toch niet van je af als ik "nee" zeg,' zegt hij, en hij kijkt Emma aan.

Die glimlacht, en tovert een schaar tevoorschijn.

'Wat- vonden jullie van-de bijeenkomst?' vraagt Emma, als ze Borgs haren onder handen neemt.

'Nogal een shocker,' zeg ik naar eerlijkheid. 'Het feit dat ze het Ministerie al overgenomen hebben. Zo, stilletjes, zo sneaky.'

'Hij pakt het heel anders aan dan Voldemort, dat kan ik jullie wel zeggen,' zegt Emma. Ik zie dat Borg zijn ogen gesloten heeft onder Emma's aanraking.

'Het spijt me vooral voor je dat Fen het nodig vond je onder druk te zetten,' zegt hij.

Meteen kijk ik Emma aan, maar die gaat door waarmee ze bezig is, 'ik begreep het wel,' zegt ze. 'Niemand wist het. Op jullie na, nu. We hebben dit afgesproken toen ik er eindelijk klaar voor was erover te praten. Fenrir was net zo goed in de rouw als dat ik was.'

'Ik vond het ook een shock te horen dat Scorpius denkt dat René is opgevoed door Rodolphus van Detta,' verander ik het onderwerp.

'Gek genoeg verraste mij dat dan weer niet,' zegt Borg. 'Bellatrix was ook zo- machtswellustig. En niet in de minste plaats cru. Tegen alles en iedereen. Ze heeft mensen gemarteld tot ze gek werden, Al.'

Ik slik. Ik heb natuurlijk wel het een en ander gehoord over Bellatrix van Detta, maar dit tilt alles naar een nieuw niveau.

'Nou, wil je jezelf nog bekijken?' glimlacht Emma, 'want ik ben klaar.'

Borg haalt een hand door zijn veel kortere haar. En ineens ziet hij er ook een stuk jonger uit.

'Alec, nu jouw haar,' zegt Emma onverbiddelijk.

En hoe ik ookprotesteer, ze zet uiteindelijk toch de schaar in mijn haren.