Lost in Harry Potter: The Connection

Unveiled

A/N: Dit nummer stond op repeat toen ik dit hoofdstuk schreef:

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Borg P.o.V

Zonder shirt aan, loop ik voor Alec uit terug naar de tent. Hij loopt iets achter me, maar klaagt niet. Niet meer, althans.

Na onze discussie in het meer, is hij alleen nóg maar terughoudender geworden. En ik zou bij god niet meer weten wat ik nog met doen om het hem naar de zin te maken.

Ik gooi mijn natte broek over een stronk, om hem te laten drogen, en ga binnen een droge halen.

Pas als ik weer naar buiten kom, loopt Alec naar binnen.

Ik rol met mijn ogen, en plof in het gras.

Even trek ik een wenkbrauw op, als ik Alec weer naar buiten zie komen in een t-shirt.

'Is dat niet te bloot?' flap ik er, een tikje sarcastisch uit.

Meteen blijft hij staan.

Oh ja hoor, nu heb ik het weer gedaan. Vermoeid kijk ik Alec aan, 'het was maar een grapje, Alec.'

'O.'

'Wil je dit ja of nee?' vraag ik, en ik kijk Alec aan.

Die kijkt, tot mijn verrassing terug, 'ja.'

'En waarom? Waarom kun je het me niet gewoon vertellen?'

'Het is een te groot verhaal. En er is al teveel gebeurd om je de details allemaal te moeten vertellen,' antwoord Alec, en eindelijk zie en hoor ik oprechtheid in zijn stem.

Zie je wel Alec, zo moeilijk was dat toch niet?

Ik knik half, 'oké, en wat nou als ik gedachten of herinneringen tegen kom waarvan je eigenlijk helemaal niet wilt dat ik die tegenkom?' vraag ik hem. 'Als je het me verteld, loop je dat risico niet.'

Daar lijkt hij dan weer over na te denken.

'Je had toch van die juicy geheimen die ik niet mocht weten?' ik leun achterover op mijn ellenbogen en kijk Alec aan, 'of zijn die niet meer van toepassing?' ik kijk hem vragend aan.

Meteen kan ik aan zijn gezicht zien dat de juicy stuff zeker weten nog wel van toepassing zijn, en ik glimlach, 'dat bedoel ik.'

Het blijft even stil, 'het is gewoon een shitload, oké,' zegt Alec uiteindelijk.

'Ik heb de hele dag.'

Ik voel zijn ogen op me gericht, terwijl ik met mijn ogen dicht van de zon geniet.

'Je weet al dat ik uit een portaal kom ,toch?'

'Hmhm,' brom ik.

Nou, dat portaal, heb ik zelf, onbewust, geopend,' gaat Alec door.

Ik geef geen antwoord.

'De reden dat ik hier ben-' Alec pauzeert. 'We- hebben je verteld, dat ik er één ben van een tweeling, toch?'

'Ja.'

'Olivier,' zegt Alec. 'En René, die jou een paar keer heeft benaderd, werkt voor hem. Daarom waren we zo blij dat je er niet op in bent gegaan,' zegt Alec, en ik open mijn ogen weer.