Lost in Harry Potter: The Connection

Lectured again

'Ik zei het je toch Al!'

Madame Pleister kijkt nogal geïrriteerd op, 'kan het dan werkelijk niemand schelen dat dit een Ziekenzaal is? Waar mensen rúst nodig hebben?' zegt ze tegen Esmee en Oskar, die binnen zijn gekomen.

Ik rol met mijn ogen, 'ik hoef het niet te horen Esmee,' zeg ik, een tikkeltje bot.

'Ik heb je gezegd dat je je relatie met Dom op het spel zou zetten!' snauwt ze.

Ik geef geen antwoord.

'Maar jij wilde niet luisteren, en bent gewoon doorgegaan met je-'

'Esmee, je zei zelf ook dat alles wat ik gevonden heb te toevallig is, dus ga me nu niet de les lezen over wat je daarvóór allemaal tegen me gezegd hebt,' val ik haar in de rede. 'Hoe denk je dat ik dat gat in mijn hoofd heb gekregen?'

'Ja, dat heeft Dom ons al verteld,' zegt Oskar. 'Maat, hij is echt boos, en- verdrietig. Ik heb hem nog nooit zo gezien.'

Ik kijk Oskar even aan, maar heb er geen weerwoord op.

'We zijn bag dat hij misschien weer stomme dingen gaat doen,' zegt Esmee, 'wat je tegen hem hebt gezegd en wat je hebt gedaan heeft hem echt gekwetst, en hij lijkt het ook niet meer te zien zitten nog in te breken in het Ministerie.'

Ik geef geen antwoord, maar kijk hen wel aan. Ze lijken niet boos, maar ze zijn ook niet blij met me. Een beetje zoals Melody.

'Ik- luister eens, als ik dit gesprek nog langer uit had gesteld, was het me alleen maar zwaarder gevallen het uit te maken,' zeg ik zacht.

Esmee gaat eindelijk zitten, en vouwt haar handen in haar schoot, terwijl ze naar mijn deken kijkt.

Ik kijk haar met een opgetrokken wenkbrauw aan, want het zie eruit alsof ze nog iets wilt zeggen. 'Es, wat er ook is, zeg het nou maar gewoon.'

Ze kijkt Oskar aan, vermoedelijk voor morele support.

'Dominic heeft gezegd je voorlopig even niet te willen zien,' zegt Oskar plompverloren, en hij kijkt me aan.

Ik kijk van hem, naar Esmee, 'wat?'

'En wij hebben er geen trek in hiertussen te zitten,' zegt Esmee.

'Esmee!' ik kijk haar aan, 'draai er niet omheen, en zeg gewoon wat je wilt zeggen! Normaal heb je daar ook geen moeite mee!'

Esmee staat weer op, 'prima, dan zeg ik het. Aangezien ik geen zin heb om hiertussen te staan, denk ik dat het het beste is, als we- ik- afstand neem, van jullie.'

Lamgeslagen kijk ik haar aan, is dit de Esmee die ik inmiddels zo goed ken?

Ik kijk Oskar aan, 'laat me raden, jij gaat met haar mee?'

'Ik zou zeggen dat het me spijt, maar dat zou je toch niet geloven,' zegt Oskar. 'Maar we zijn gewoon goede vrienden met jullie beide geworden. En als Dominic aangeeft je even niet te willen zien dan-'

'Is dat zijn keuze!' snauw ik, ik kom overeind zitten en kijk hen beide boos aan, 'jullie kennen mij langer dan Dominic! En toch zijn jullie serieus bereid mij te laten vallen?'

'Zoals ik net al zei, nemen we afstand van jullie beide,' zegt Esmee stijfjes. 'Ik mag jullie beide even graag, Al, maar dit is jullie ruzie, niet die van mij.'

'Ja, of die van mij,' zegt Oskar.

Even blijft het stil tussen ons drieën.

'En- onze plannen?' vraag ik uiteindelijk.

'Het Ministerie?' vraagt Esmee, 'het is denk ik het beste dat we dat niet meer door laten gaan.'