Lost in Harry Potter: The Connection

Bullying

'Al! Dom!'

We kijken om, Esmee komt aanrennen, en ze geeft ons beide een stevige knuffel. 'Hoe is het met jullie!? Ik heb me zo'n zorgen gemaakt! Het hele verhaal heeft in de Profeet gestaan, ik wist niet waar ik het zoeken moest!'

We weten meteen dat ze doelt op de aanval op Het Nest.

'Waar heb je het gezocht?' vraagt Dominic bij wijze van grap. Maar het enige dat hij ermee bereikt is dat Esmee hem een klap tegen zijn schouder geeft, 'niet. Grappig,' zegt ze, terwijl Oskar zich ook bij ons voegt. 'Esmee, hou er nou over op alsjeblieft,' zegt hij, 'ze leven nog, daar gaat het om.'
Esmee zucht, en houdt nog echt haar mond ook.

'Hoe was jullie kerst? Ondanks de aanval?' vraagt Oskar, en we lopen met zijn vieren naar de Grote zaal.

'Het was gezellig, tot de aanval,' zegt Dominic, 'daarna was de stemming er goed uit.'

Oskar trekt zijn neus op, en knikt, 'dat is voor te stellen. Esmee zag het gebeuren, je had haar moeten zien.'

'Als ik het er niet over mag hebben, mag jij dat ook niet!' zegt Esmee.

'Ik raak niet in paniek als ik het erover heb,' zegt Oskar hooghartig, en hij slaat vriendschappelijk zijn arm om Esmee heen, 'wat ben je trouwens schattig als je boos bent.'

We schieten allemaal in de lach, inclusief Esmee zelf. Maar ik zou zweren dat ik een blosje op haar wangen zie.

'Losers!' René komt naast me lopen, en slaat nogal stevig haar arm om mijn schouder, 'hoe leven jullie nog joh?' ze grijnst, en kijkt ons een voor een aan.

'Ga toch weg,' zegt Esmee, 'je verpest het uitzicht in de gang met je gezicht.'

'Heb ik jou iets gevraagd? Etterbak?' snauwt René haar toe, en ze kijkt mij en Dominic aan. Ze heeft me nog niet los gelaten, 'nou?'

'Ze hebben alleen Het Nest vernield, of heb je de Profeet niet gelezen?' zegt Dominic stijfjes, en hij kijkt haar nogal kil aan. René kijkt hem alleen maar geamuseerd aan, 'agos. Heb ik wolfmans boos gemaakt?' zegt ze liefjes, terwijl ze hem even zogenaamd liefkozend tegen zijn wang tikt.

Hij slaat haar hand weg, 'blijf met je poten van me af!' sist hij, 'en loop gewoon door! Jij wil niks met ons te maken hebben, stop dan met ons steeds aandacht geven! Straks gaan we nog denken dat je ons wél belangrijk vindt!'

René kijkt hem aan, dan zie ik haar minachtend glimlachen, voor ze haar hand lostrekt uit zijn greep, en doorloopt.

Ze kijken met zijn allen nog wel even om, voor ze naar de Grote zaal verdwijnen.

'Wauw,' zegt Oskar, 'gast, dat was eng.'

Dominic glimlacht, 'mooi.'

Lachend lopen we ook de Grote zaal in, en zoeken een plekje om te zitten.

Als we allemaal weer welkom terug zijn geheten, verschijnt het eten op tafel. Meteen buigt Dominic zich langs me heen, en pakt een groot stuk biefstuk. Die vage geur van hem dringt weer mijn neus binnen op het moment dat Dominic weer rechtop gaat zitten.

'"Alec, wil je dat stuk biefstuk op mijn bord leggen?" "Ja natuurlijk, Dominic, wil ik dat",' zeg ik, hem afkeurend aankijkend.

Hij kijkt me grijnzend aan, 'waarom zou ik het vragen als ik er prima bij kan?' vraagt hij, en hij wiebelt even met zijn wenkbrauwen. Ik kijk hem weinig onder de indruk aan, en wijs naar de schaal met sperzieboontjes, 'mag ik de boontjes, Dominic?'

Hij blijft grijnzen, ook als hij me de schaal aangeeft, ik negeer hem, en schep op.

'Oh, trouwens,' Dominic kijkt Esmee aan, en die kijkt verbaasd terug. 'Alec heeft een geheim, weet jij wat het is Es?'