Lost in Harry Potter: The Connection

The Order of the Phoenix

Ik kijk naar de bol van Olivier. Het voelt zo- onwerkelijk. Ik heb nooit het gemis van een broer gehad. Als je er één van een tweeling bent- ik kan me zo voorstellen dat je dat dan toch ergens voelt, als je niet bij elkaar bent.

Ik bijt op mijn lip, 'hij heet Olivier,' zeg ik zacht. 'Olivier Zwarts.'

'Olivier,' herhaalt Emma, en ik zie ook haar een blik werpen op de Profetie.

Fenrir staat op, 'ik ga alsnog naar het Ministerie,' zegt hij. 'Of die schuilplaats nu inmiddels verlaten is of niet, er moet íéts gebeuren,' hij kijkt de volwassenen in de keuken aan, 'roep de Orde bij elkaar,' zegt hij nog. Na die woorden kijk ik hem na, terwijl hij weer naar de huiskamer verdwijnt.

'Verdomme,' zegt Cormac zacht, en hij wrijft over zijn slapen, 'verdomme! Net nu ik dacht dat het voorbij was, krijgen we dit weer.'

Ik pak de Profetie van Olivier, en stop hem weer in mijn zak, ik hoef er nu in ieder geval geen geheim meer van te maken dat ik hem heb. 'Hij zal ook wel achter de aanval op Zweinsveld hebben gezeten,' zeg ik, en iedereen kijkt me aan.

'Ik heb het nog niet gezegd,' zeg ik, 'maar in zijn schuilplaats zag ik een paar oude vrienden van Zweinstein.'

Ze kijken me allemaal geschrokken aan, 'wie?' vraagt Emma.

'René, Lars, Claire en Brandan,' zeg ik mat, 'oude vrienden van-'

'Dominic,' zegt Emma zacht, en opnieuw staat ze op.

'Ik denk dat ze boos zijn dat hij de groep verlaten heeft, omdat ze hem hadden kunnen gebruiken als weerwolf,' zeg ik zacht. 'Ik bedoel- mensen aanvallen, Dreuzels enzo ook...'

Emma kijkt mij aan, maar zegt niets.

'Maar toen kwam hij bij zinnen, en ging optrekken met Oskar, Esmee en mij,' vervolg ik.

'Daar ben ik dan maar wat blij om!' zegt Emma stellig.

'Em, ga nou zitten alsjeblieft,' zegt Melissa, 'dat ijsberen lost ook niets op.'

Emma kijkt mij aan, 'Alec-' vraagt ze, terwijl ze doet wat Melissa haar vraagt, en gaat zitten, 'hoe weet je zeker dat jij niet ook net als je broer word?'

Ik kijk haar aan, en slik, dat zomaar zeggen- maar zoals ze me aankijkt. Ze heeft zekerheid nodig. Een zekerheid, waarvan ik zelf eigenlijk ook even niet meer weet of ik die haar kan bieden.

Uiteindelijk zucht ik, 'ik weet niet of ik die zekerheid kan bieden,' zeg ik, en ik kijk naar het tafelblad, 'als hij echt net zo slecht is als Voldemort- ik bedoel-' ik kijk iedereen aan tafel even aan, 'ik heb jullie,' zeg ik uiteindelijk zacht, 'jullie voelen meer als familie als dat ik ooit heb meegemaakt, en dat gooi ik niet zomaar weg.'

Na die woorden blijft het even stil.

'Dat lijkt mij overtuigend genoeg,' zegt Cormac, als die blijkbaar vindt dat de stilte lang geduurd heeft.

Emma schenkt nog een kop thee voor zichzelf in, en neemt een slok. Ze geeft geen antwoord, en ik kan zien dat ze met haar gedachten op een plek zit, waar wij haar niet kunnen bereiken.

'Alec, kom je?'

Ik kijk op, Melissa en Cormac zijn opgestaan, en zien eruit alsof ze de keuken gaan verlaten. Ik volg hun voorbeeld, maar kijk bij de deur nog even om naar Emma, die met haar handen om de beker thee geslagen voor zich uit staart.

'Ik hoop niet dat ik iets verkeerds heb gezegd,' zeg ik, terwijl ik in één van de fauteuils ga zitten.

Cormac schudt zijn hoofd, 'ze moet nu gewoon even alleen zijn. Ze heeft net te horen gekregen dat ze niet één, maar twéé halfbroertjes heeft.'

Ik kijk hen even aan, 'De een kan niet voortbestaan zolang de ander in leven is,' herhaal ik Emma's woorden van een kwartier geleden. 'Betekend dat dat ik dénk dat het betekend?'

Melissa slaat haar benen over elkaar, en laat zich wat meer tegen Cormac aan leunen, 'het betekend precies dat je denkt dat het betekend,' zegt ze stilletjes. 'Of jij vermoord hem, of hij jou.'

'Fenrir had het over de Orde?' vraag ik, 'wat is dat?'

Cormac glimlacht, en staat op, 'goed dat je het zegt,' zegt hij, en hij loopt naar het haardvuur. Hij pakt brandstof, gooit het in de vlammen, en hurkt neer. Tot mijn afschuw, zie ik zijn hoofd verdwijnen, terwijl zijn lijf gewoon bij ons achterblijft.

'Holy shit magie kan verdomde creepy zijn,' zeg ik, met een opgetrokken neus.

Melissa kijkt me aan, 'je wilde graag weten wat de Orde is, toch?' glimlacht ze.

Ik knik, en kijk haar nieuwsgierig aan.

'De Orde, is de Orde van de Fenix, ooit opgezet door Albus Perkamentus, in de eerste tovenaarsoorlog, toen Voldemort net aan de macht was. Het is een Orde die strijd voor het goede.'

'Het tegenovergestelde van de Dooddoeners,' concludeer ik, en Melissa knikt, 'in de tweede tovenaarsoorlog, is het opnieuw bij elkaar gekomen, en in de derde tovenaarsoorlog, heeft Emma het voor elkaar gekregen dat de broer van Albus Perkamentus, de Orde weer nieuw leven in blies.' Ze knikt even naar het lijf van haar man, 'Cormac is Desiderius Perkamentus nu aan het waarschuwen.'

Ik volg haar blik even, en net op dat moment is er weer beweging in het haardvuur. Cormac komt weer tevoorschijn. Nog geen seconde later, klinkt er een ploppend geluid, en komt mijn Professor Verweer tegen de Zwarte Kunsten het haardvuur uitwandelen.

'Ik heb een uil nodig,' zegt hij tegen Melissa, en dan valt zijn blik op mij, 'Alec,' zegt hij.

'P-professor,' antwoord ik.

'Ik heb het hele verhaal gehoord,' zegt Professor Perkamentus, en hij gaat in Fenrir's stoel zitten. Ik kijk naar Cormac, die opnieuw zijn hoofd in het haardvuur gestoken heeft. Waarschijnlijk is hij het volgende lid van die Orde van de Fenix aan het halen.

'Nogal een schok, kan ik me voorstellen?' Perkamentus kijkt me aan.

'Wat mij nogal choqueert,' zeg ik, 'is waarom niemand van jullie Professors zich afvroeg wat een oud leerling opnieuw op Zweinstein deed,' zeg ik, een beetje stug, en ik trek mijn knieën op.

'Professor?'

Tegelijk kijken we naar de deuropening, de tweeling staat ons aan te kijken.

'Oké, eigenlijk wil ik wel weten wat hier aan de hand is,' zegt Dominic opstandig, en hij komt de kamer in, op de voet gevolgd door Melody.

Ik zie Dominic net zijn mond open doen om nog iets te zeggen, als er opnieuw een ploppend geluid in de haard klinkt.

Fenrir struikelt bijna over Cormacs lijf bij het binnenkomen, en hij kijkt even de kamer rond. 'Hermelien komt ook deze kant op,' zegt hij tegen Desiderius, en ik kijk van de een naar de ander.

'Pap,' Melody slaat haar armen over elkaar, 'mag ik vragen waarom wij hierbuiten worden gehouden, en Alec hier wel zit?' ze wijst op mij, en kijkt haar vader vragend aan.

'Ga zitten, dan leg ik het uit,' zegt Fenrir, 'maar ik heb eerste even iets te drinken nodig.'

Prompt gaat de tweeling op de bank zitten, en we wachten tot Fenrir terug is.

Hij komt binnen met een glas Oude Klare's Borrel, en Emma komt achter hem aan.

Hij gaat zitten, en kijkt zijn kinderen even één voor één aan.

'Ik zal het zo simpel mogelijk houden,' zegt hij kalm, 'maar het komt erop neer, dat de kans groot is dat er opnieuw een tovenaarsoorlog uit gaat breken.'