Pokochaj mnie.

#27

Leżę z zadowolonym Harrym na łóżku i oglądamy film. Wczoraj był u nas lekarz i zdjął Harremu szwy. Chłopak od tamtej pory chodzi zadowolony.

- Harry? - spytałam nie pewnie.

- Tak kotku? - pocałował czubek mojej głowy.

- Czy zrobiłbyś dla mnie wszystko? - spojrzałam się w jego oczy.

- Tak. - odpowiedział natychmiast.

- A czy chcesz abym była szczęśliwa?

- Chcę tego Tam.

- Mogę znów chodzić do szkoły?

- Nie. - odparł twardo.

- Czemu?

- Boje się Tam. A jak coś ci się stanie? A jak zakochasz się w jakimś debilu? Co jak mnie zostawisz?

- Nie zostawię cię Harry. - szepnęłam cicho.

- Nie Tam. - powiedział stanowczo.

- Przecież mówiłeś, że chcesz mojego szczęścia! - krzyknęłam.

- Bo chce. - mruknął cicho i chciał mnie przytulić, ale się odsunęłam. - Ale do szkoły i tak nie będziesz chodzić.

- Harry. - powiedziałam słodko. - Nie możesz być zazdrosny o każdego. Nie zostawię cię dla jakiegoś chłopaka ze szkoły! Przecież bym nikogo nie chciała pozbawić życia.

- I tak będę się martwił. - mruknął.

- Nie masz o co. Przecież nie ucieknę, bo i tak mnie znajdziesz. - powiedziałam i się do niego przytuliłam.

- Ja pięciu minut bez ciebie nie wytrzymuję! A co dopiero siedem godzin! - jęknął zirytowany.

- Nie jestem tylko twoja Harry. - mruknęłam. Harry spiął się, a do mnie dotarło to co powiedziałam.

- Jesteś tylko moja. - warknął mi do ucha i przyssał się do mojej szyi.

- Zróbmy głosowanie. Niech chłopaki powiedzą co sądzą na ten temat. - powiedziałam pewna siebie.

- Ale...

- Chodź Harry. - mruknęłam. - Wszyscy za minutę na dole już! - krzyknęłam na cały dom i zeszłam do salonu. Stanęłam przy kanapie, a Harry obok mnie. Po chwili chłopcy zbiegli na dół i ustawili się przed nami.

- Czego chcecie? - mruknął Niall.

- Czy powinnam chodzić do szkoły? - spytałam prosto z mostu. Niall i Liam podrapali się nerwowo po karku. - Niall?

- Uważam, że... - przerwałam chłopakowi.

- Tak czy nie? - spytałam.

- Tak. - odparł zdecydowanie.

- Masz wpierdol Horan. - usłyszałam głos Harrego.

- Nic mu nie zrobisz. - warknęłam.

- Jesteś pewna kotku? - podszedł do mnie i mnie objął.

- Jestem pewna. - chłopak położył głowę na moim ramieniu. - Louis?

- Nie. - odparł zmieszany.

- Dobry wybór. - skomentował Harry.

- A ty Liam? - spytałam nie pewnie.

- Tak. - mruknął też zmieszany chłopak.

- Aa! - pisnęłam i wskoczyłam na Harrego. - Jejku! Jeszcze nigdy nie cieszyłam się tak bardzo, że idę do szkoły! - krzyczałam. Przytuliłam mocno Harrego. - Mogę iść już jutro? - Harry pokiwał niechętnie głową na tak.

- Liam! Czemu zagłosowałeś na "tak"? - spytał się Harry.

- Nie będę musiał siedzieć z nią pół dnia w domu. - wzruszył ramionami.

- Idziemy na górę Tam. - mruknął mi do ucha i zaczął kierować się w stronę schodów. - Nie jestem przekonany do tego pomysłu. - powiedział chłopak, gdy leżeliśmy na łóżku.

- Czemu?

- Jak ktoś mi cię zabierze?

- To pójdziesz do Kendall.

- Nie wspominaj mi o tej dziwce. - mruknął i przytulił mnie do siebie mocniej. - Jeden z moich pracowników dzisiaj przywiezie twoje książki dobrze? - pokiwałam twierdząco głową. - Rano do będzie cię woził mój szofer, a potem odbierał. - oznajmił.

- Okej.

- Tylko pamiętaj, że w szkole też będę cię widział. Mam nadzieję, że mnie nie zawiedziesz. - mruknął i pocałował moje czoło.

- Ilu masz swoich ludzi w szkole? - spytałam zaciekawiona.

- Jednego nauczyciela i chyba trzech bachorów. - mruknął. - Mój gang ma kilka tysięcy ludzi, więc wszystkich nie znam. 

- A powiesz mi który nauczyciel? - Harry pokręcił przecząco głową. - Czemu?

- Bo jak ci powiem, który to mój pracownik to będziesz go unikała, a ja muszę wiedzieć czy nikt ci nic nie robi albo czy nie gadasz z jakimś frajerem. - wywróciłam oczami na jego słowa. - I nie wywracaj na mnie oczami. 

- Ile mam przedmiotów z tym nauczycielem? 

- I tak ci nie odpowiem. - mruknął.

- I tak się do wiem. - burknęłam. - A z uczniów to chłopak czy dziewczyna?

- Tamara i tak ci nie powiem. - zirytował się. 

***************************

Hejo! Następny rozdział w poniedziałek! Zostawiajcie gwiazdki i komentarze! Do następnego! 😁😁