Chapter 3

115 1 2
                                    

Audition.

FIRST DAY OF SCHOOL NAAAA!

Dali-dali akong bumaba mula sa kwarto ko matapos kong sinuot ang backpack ko sa likod. 

"Good morning!" bati ko sa mga tao sa bahay habang nakangiti. Binabati at ningi-ngitian din naman nila ako pabalik.

"Violet." tawag ni Daddy sa'kin mula sa likod ko ningitian ko siya. 

"Good morning Daddy!" bati ko sabay yakap pero kumalas din matapos ang ilang segundo. 

"Uhh. Anak, sorry pala nung last week. Nung kay Terrence." sabi ni Daddy. Agad nawala ang ngiti ko at ang good mood ko pagkarinig ko ng pangalang "Terrence".

"What about him now?" tanong ko. 

"Kinwento ni Steven sa'min ng Mommy mo ang kabuuan ng mga nangyari sa inyo. Kinausap na namin si Terrence about that and hindi namin itutuloy ang kontrata niya sa'tin pag di siya nag-sorry sa'yo." sagot ni Daddy. 

"Hindi pa nga siya nags-sorry sa'kin."

"Actually, sinabihan ko siya para magkasundo kayo ay ihatid ka niya papunta sa school niyo." nanlaki ang mga mata ko. 

"D-did he agree?" tanong ko. 

"Yes."

Lupa lamunin mo na ako ngayon na. 

~*~*~*~*~*~

Habang hinihintay ko ang mokong sa gate ng bahay namin ay naalala kong nandoon din pala siya noong ID Pictorial namin na araw din noong binugbog ko siya. Kaya ewan ko kung kaklase ko ba siya or schoolmate. 

SANA SCHOOLMATE LANG GEEZ AYOKO SIYANG MAKITA ORAS-ORAS MISKI ARAW-ARAW!

Hindi ko naman alam kung kasing-edad lang namin 'to pero feeling ko talaga. Magkasing-edad lang kami!

*BEEP BEEP*

Natauhan naman ako nang may sumulpot na range rover sa harapan ko. 

Bumaba ang bintana nito at nakita si Terrence na nakasuot na ng uniform at naka-sunglasses pa sa driver's seat. Huh? Pwede na siyang mag-drive?!

"18 ka na?" bungad kong tanong.

"Duh, I'm only 17 wag kang ano diyan." sagot niya. "Pasok na." umirap nalang ako at binuksan ang pinto sa back seat pero naramdaman kong ni-lock niya ito. 

"ANO? Sabi mo pumasok ako?!" pasigaw kong tanong. 

"Bakit ka kasi diyan sa back seat?! Magmumukha akong driver sa ginagawa mo!" sagot niya kaya napairap ulit ako. AYOKONG TUMABI SAYO BWISIT KA!

Binuksan ko na ang pinto ng front seat at pumasok na doon. Agad ko namang inilagay sa harap ko ang backpack ko sinuot ang seatbelt ko. 

"Tara na. Ayokong ma-late." direkta kong sabi. 

"Tss." at pinaandar niya na ang kanyang range rover. 

Filthy rich kumag na sikat na kid. T^T 

Nagpatugtog naman siya sa kanyang stereo. 

*You can keep me, inside the pocket of your ripped jeans.

Holding me close until our eyes meet. 

You won't ever be alone..

Wait for me to come home...*

I Won't Give UpTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon