Confrontations: Happy Birthday Dimple! (Part 4)
(AN/N: Hey guys! Makikisingit lang. Ayon, last part na 'to ng Birthday ni Dimple okay? Haha! Baka kasi nagtataka kayo kung bakit ang daming parts. Kasi yung mga nagaganap po is within Dimple's Birthday Celebration. So sana maintindihan ninyo. Hope you like this chapter and don't forget, after reading, to vote and comment! Thank you readers and God bless! ^_^)
Kinabukasan...
"WHAT?!" sabay-sabay na sigaw nila Max, Kirs, at Dimple nang i-kwento ko ang nangyari kagabi. Tumango lamang ako.
"The fck, I can't believe this is happening right now." sambit ni Max.
"How come that he can fall for you that easy. I mean.. Ang bilis." sabi naman ni Dimple.
"Panigurado lasing lang 'yong pinsan ko na yun." sabi ni Kirs.
"H-he's not drunk K-kirs." sagot ko.
"Yes he is!" sabi niya. "He's drunk. Naka-limang shot siya ng heavy alcoholic na drink." dugtong niya.
Pero yung pananalita, yung kilos niya, nagpapakitang hindi siya lasing.
"Well, there's only one way to find out. Mamaya na yung confrontation natin." sambit ni Dimple. "We need to be honest with our feelings habang ginagawa natin iyon." dugtong niya.
Dito ko na nga talaga siguro malalaman kung sino ang nagsasabi ng totoo o hindi.
~*~*~*~*~*~*~*~
Naglalakad lang ako sa beach nang makita ko din si Candace na naglalakad din mag-isa.
Nagkatinginan pa kaming dalawa at naalala ko yung mga pangyayaring nangyari sa'ming dalawa. Yung mga masasayang alaala saka yung mga masasakit.
I really missed her. Kahit na sinasaktan niya din ako.
Nagulat naman ako nang nilapitan niya ako. Nakita ko ang mga mata niyang mugto.
"H-hi b-bes." nauutal niyang sabi at yumuko. Narinig ko siyang humikbi. "S-sorry.. *sobs* I-I'm r-really so sorry." nagsimula na din akong umiyak. "I-I'm so sorry sa lahat ng mga kag*g*hang ginawa ko sa'yo *sobs*. We shouldn't be like this *sobs*. Miss ko na yung dating t-tayo *sobs* Yung masaya *sobs*." hindi ko na napigilan ang sarili ko na yakapin siya at nag-iyakan kaming dalawa.
"You're right *sobs* We shouldn't be like this. *sobs* B-bestfriend kita at hindi t-tayo pwedeng m-magkaganito." sagot ko.
"S-sorry talaga bes. *sobs*" sambit niya. "N-nagkausap kami ni K-kirs. *sobs* Sinabi niya sa'kin k-kung gaano k-kita nasaktan. Ganun din si T-terrence." dugtong niya.
"K-kalimutan na natin yun. *sobs* Ang importante maayos na tayong dalawa." sagot ko.
"T-thank you bes."
"Always welcome, bes." sagot ko at lalong hinigpitan ang yakap sa kanya.
~*~*~*~*~*~*~*~
"So he did finally admitted his feelings." sabi ni Candace.
"Huh? Anong feelings?" tanong ko naman.
"Eh diba sabi mo hindi siya lasing nung umamin siyang nahuhulog na din siya sa'yo? At nung hinalikan ka din niya?" tumango-tango naman ako.
"O-oo."
"Then he's serious." sabi niya.
"P-pero ang alam ko i-ikaw ang mahal niya---"
BINABASA MO ANG
I Won't Give Up
Teen Fiction[ LIGHTNING GLAZE SERIES #1] Naranasan niyo na bang magmahal ng wagas? Yung tipong parang wala ng bukas? Yung nagmamahal ka na parang katapusan na ng mundo? Yung hindi ka na maghahanap ng iba? Yung gagawin mo ang lahat para mahalin ka din ng taong m...
