Snow White and the Seven Jerks [Completed]

Chapter 58:

CHAPTER 58:

-

-

-

-

Coincidence lang ba na makilala ko ang magpipinsan? Coincidence lang ba na nagkagusto ako kay Ellie pero ang bagsak ko ay sa taong kinaiinisan ko? Coincidence lang ba na nakilala ko s'ya? Coincidence lang din ba na parehas pang medisina ang kukunin namin? Coincidence lang ba ang lahat?

Nang matapos si Kuya sa paggagamot ng sugat ko ay umakyat ako sa kwarto ko at nahiga sa kama. Napatingin ako sa payong at jacket na galing kay Ellie at Kyle. Kung sa ibang store kaya napunta si Kyle, may chance ba na makilala ko sila at mapansin nila ako? Kung nung gabing hindi ako nagutom at lumabas para kumain, makikita ko ba si Kyle at masusugatan ba ako? Kung um-absent ako sa trabaho ko noong araw na 'yon, kinabukasan kaya ay papansinin nila ako? At kung hindi ako tumawid ng gabing 'yon? Magkakasalubong lang ba kaming dalawa sa daan? Paano kung gano'n nga ang nangyare, lahat ba ng naranasan ko sa eskwelahan na 'yon ay hindi mangyayare? At isa lang akong normal na istudyante na nangangarap makapagtapos at maging doctor?

Pero kahit ganito ang iniiisip ko, wala akong pinagsisisihan dahil kung hindi ko sila nakilala ay baka si Keisha lang ang nakakapagpangiti at nakapang-iinis sa'ken.

Hindi ko namalayan na dinalaw na pala ako ng antok.

zzZZZZzzzzZZZZZZZZZ

*KNOCK*

*KNOCK*

"Hmmmm."

"Rain kakain na."

"Hmmmm inaantok pa ako kuya.~"

"It's already 8:20 PM Rain." ang kulit naman nito ni Kuya ~__~ pilit akong tumayo at lumabas ng kwarto, nakita ko si Kuya na nakacross-arm at deretsong nakatingin sa'ken.

"Hayop ka kuya." inis na sabi ko.

"Edi hayop ka din." sabi nito, napakamot lang ako sa ulo ko. At bumaba na ako kasabay si kuya. Pero nawala naman ang pagkasimangot ng mukha ko dahil makaksabay ko na naman ang labidabs kong kapatid. Kumain ako gaya ng sabi ni kuya. Nakakapanibago pa rin na wala akong magulang na kasabay. I was talking to my real parents. "Nga pala darating dito si Lolo next month." sabi ni Kuya habang kumakain.

"Sinong Lolo?" tanong ko.

"Sa part ni Mommy." aniya. Inalala ko naman ang mukha no'n.

 

*ISIP*

*ISIP*

 

"'Wag mo ng isipin kung ano ang itsura n'ya dahil babay pa tayo ng huli n'ya tayong dalawin." si Kuya. Panira talaga ang isang ito eh no? Hindi na ako umimik at nagtuloy lang sa pagkain.