Multi moodumdur.
Multiyi ss alanı fururum!
"Abii.."
Muratın seslenmesiyle Tahir gözlerini annemden çekip Murata baktı. Ağlamaklıydı. İkisi de.
Murat serenderin merdiveninden çıkınca annem de onları yalnız bırakmak adına Tahirin omzuna bir iki kere dokunup sakin olmasını söyledi ve yanağını okşayıp aşağı indi. Başbaşa kalmışlardı. Annem aşağı indiğinde beni görünce bir iç çekti.
Z:Gel yalnız bırakalım.
N:Anne ya kavga ederlerse? Ya bir şey olursa? Burda bekleyelim.
Gülümsedi.
Z:Bir şey olmayacak. Sarılıp gelecekler onlarda içeri bak gör.
Annem belimden sarılıp başımı koynuna koydu.
Böyle yürümek ne güzelmiş..
İçeri girdiğimizde Asiye ablaların sorularına maruz kalmıştık.
A:Egı Tahir gelmedu? Gelmeyecek mi yoksa? Yoksa serender de değil mi?
N:Az sakinleş abla. Murat geldi. Konuşuyorlar.
Asiye abla da Büşra da birden ayaklandılar.
Büş:Tartışacaklar Nefes!
Anneme baktım. Sorarcasına. Bende böyle düşünüyordum çünkü.
Z:Kavga falan etmeyecekler bir sakin olun ama artık. Kaç yaşında adamlar. Çocuk mu bunlar allah aşkına?
A:Valla çocuk değiller ama Kaleliler bunlar Zehra. Bir anları bir anlarını tutmiyi ki.
Istemeden anlık bir şeyle güldüm.
N:Valla ne yalan söyleyeyim doğru.
Herkes masaya oturmuş yemek yiyordu ama benim aklım hala serenderdeydi. Ummuyordum ikisinden de kavga etmelerini ama korkuyordum işte yinede.
Aradan çok geçmeden kapı açıldı. Direk sandalyemi geri çekip kapıya koştum.
Suratım düşmüştü.
N:Siz miydiniz?
M:Noldu Nefees.. Kimi bekliydın?
F:Kırdın ha bizi yenge. Gelmemize üzülmüş gibisin.
N:Yok Tahirle Muratı bekliyordum da ondan.
M:Onlar nereye du?
F:Murat geldi mi ki?
N:Serenderdeler. Konuşuyorlar. Yani herhalde.. Konuşuyorlardır...
M:Ben bi bakıp geleyim.
Fatih de Mustafa abinin peşine takılıp serender gittiler.
Aradan 5 dakika geçmeden Tahir yangazları kolunun altına almış, gülerek içeri girdi.
Onları öyle görünce hepimizin yüzü gülmüştü. Büşranın bile..
Içeri girdiklerinde onlarında yüzü gülüyordu. Arkalarındaki Mustafa abi de gururla izliyordu onları.
Baba gibi.
Hepsi içeri girdiğinde Tahir içimi rahatlatacak bir gülüş bıraktı bana. Gözlerimi yumup gülerek karşılık verdim.
Murat çekinerek konuştu masaya oturmadan.
