BÖLÜM 57

6.4K 299 36
                                    

Multiye ulaşımı oktarımı koyuyorum. Bakın bakın eriyin.

Bölümde de farkettiğiniz yazım yanlışları olursa yorum yapın. Düzelteyim.

Tahirden...

N:Tahiiirr!!

Gözlerimi sımsıkı kapattım ve Nefesin bugün boyunca bilmem kaçıncı kere yanına çağırmasını, pardon çığırmasını dinledim. Onun telaşlı ve ağlamaklı sesine karşın sakince ses verdim.

T:He Nefesim? Noldi?

N:Tahiiirr!

Sabır diliyordum artık. Hamileliğin 6. ayındaydık ve son 2 aydır Nefes, Nefes gibi değildi. En ufak bir şeye ağlıyor, söylediğim her kelimeden farklı bir anlam çıkarıyordu. Her yaptığım açıklama ona saçma geliyor, üstüne üstlük onu her seferinde kandırdığımı düşünüyordu.

Zehra anne gideli de 1 ay olmuştu. Artık evine dönmek isteyince onu sıkmak istemeyip uğurladık. Doğumda gelecekti tekrar ziyaretimize.

Bugün Denizin doğum günüydü ve evde telaş vardı. Evi telâşlandıran da.. Nefes. Evde tam 3 hamile kadın vardı ama aralarında sadece Berrak rahattı. O Nefesle, Büşranın aksine daha sakindi. Yengem doğum yapalı 2 ay olmuştu ve kucağına bir erkek çocuğu almıştı. Adını da benim koymamı istemişlerdi. Yeğenime en sevdiğim ismi, Ömer ismini koymuştum. Denizle birlikte karar vermiştik tabi buna. Ama oğlumuza bir isim bulamamıştık daha. Ee tabi Ömer doğduğunda ona isim koyup, oğluma isim düşünmediğim için de ayrı bir olay çıkmıştı tabi. E hala da sürüyor bu.

Nefesin ardarda 2 3 kere daha yukardan bağırmasıyla hızla adımlarla yanına gittim. Yatak odasının kapısını açtığımda elinde pantolonu car3sizce oturuyordu yatakta.

T:Noldu güzelim?

N:Giyemiyorum.

T:Tamam nefesim hallederiz.

Yanına yaklaşıp saçlarından öptüm. Bu aralar morale ihtiyacı vardı. Hastalığı şükür ki hamileliği boyunca nüksetmemişti. Kriz durumu yoktu şimdilik. Sadece arada dalıp gidiyordu uzunca.

Elinden pantolonu aldım ve çıplak bacaklarını pantolona geçirdim. Ayağa kalkıp elinden tuttum. Tek başına kalkmakta güçlük çekiyordu.

T:Gel...

Elini tam uzatacakken geri çekti ve yüzüme ilk önce ters baktı sonra da gözlerini doldurdu. Yine geliyordu bir ağlama seansı.

T:Noldu şindi da?

N:Ben yaşlanınca iyice elden ayaktan kesilirsem sen bana bakmazsın.

T:Kızım sen elden ayaktan kesilince ben otuzumda mı sayacam.  E bende yaşlanacam.

N:He kendine bakarsın ama bana bakmazsın yani?

T:Kızım ben öyle bir şey mi dedim?

N:Kızım mı?

Kafami salladım onaylarcasına. E ne vardı bunda? Her zaman söylediğim şey değil mi ?

"Sen beni iyice bebek belledin." Elimi tutup sertçe tuttugum pantolondan çekti. Eliyle yataktan destek alıp ayağa kalktı.

Yine saçma bir tartışmadan sonra beraber aşağı indiğimizde her şey tamamdı artık. Deniz, inat yapıp yanına Büşra yengesini alıp kendine hediye bakmaya gitmişti.

Anası gibi degisik..

Abim ve yangazlarda gelince Denizin odadan inmesini bekledik. Merdivenlerden inerken ışıkları kapatıp indiğinde alkışlarla iyi ki doğdun şarkısı söylemeye başladık. Öyle olması gerekiyormuş(!).

SEVDAYI ANLAT | 1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin