İsimsiz

22. Bölüm - Dilek

En üst kata çıktığımızda önümüzde kocaman kapı vardı.

Bu kapı terasa açılıyordu. Burak bir eliyle gözlerimi kapatıp diğer eliyle kapıyı açarken ellerimi elinin üstüne götürüp çekmeye çalıştım. Burak beni "Açma gözünü." diye uyardığında oflayarak "Tamam." dedim. Kapının gürültüyle açılma sesi duyulduğunda hemen ardından soğuk hava yüzüme doğru esti. Burak'la terasa doğru yavaş adımlarla giderken birden durduk. İki saniye sonra karton hışırtısı ve anlamdıramadığım birkaç ses daha duydum.

Burak en son iki elini birden gözlerimin üstüne kapatınca "Burak amacın ne? Beni aşağıya mı atacaksın?" diye sordum. Bana kısık sesle güldükten sonra "Fena fikir değilmiş." dediğinde dirseğimle arkaya doğru vurdum. Burak tekrardan güldükten sonra "Hazır mısın?" diye sorduğunda "Evet!" dedim. Ellerini gözlerimin üstünden çekince görüş açıma üstünde mumlar yanan bir pasta girdi. Hiç tepki vermeden pastaya bakarken Burak kulağıma "Doğum günün kutlu olsun." diye fısıldadı.

Dudaklarım iki yana doğru kıvrılırken sevinçle arkama döndüm. Gülümsemem daha da büyürken "Saat kaç?" diye sorduğumda beni "00.00" diye yanıtladı. Birden Burak'ın boynuna atlayıp "Teşekkür ederiim!" diye bağırınca o da bana sarıldı. Uzun sarılmamızdan birkaç dakika sonra "Hadi mumların sönmeden üfle. Sonra dilek hakların gider. Yine benim doğum günümde mumlarımı üflemek istersin." dediğinde ondan ayrılıp pastaya doğru döndüm. Yaklaşık iki sene önce doğum günümde rüzgardan dolayı mumlarım yanmamıştı ve dilek tutup üfleyememiştim. Onun yerine Burak'ın doğum gününde üflemiştim. Ama kendi istemişti dilek haklarını bana vermeyi.

Daha yeni fark ettiğim dört tane mor uçan balon daha çok gülümsememe neden oldu. Mor benim en sevdiğim renk ve dört de şanslı rakamım. Tabii Burak kesin bunları bildiği için aldı. Balonların iplerini takip ettiğimde ucunda bir hediye paketi olduğunu gördüm. Şirince sırıtarak pastanın başına gittiğimde Burak da bana doğru yürümeye başladı. Bana gülümsediğini görünce ben de ona gülümsedim. Gözlerimi kapatıp içimden bir sürü dilek tuttum. 'En kötü günüm böyle olsun, her günüm çok mutlu geçsin, lütfen ve lütfen ailem, arkadaşlarım ve Burak hayatımdan asla çıkmasın.'

Gözlerimi açıp yanan mumları tek üfleyişte söndürdüm. Burak yanıma gelip çatal uzattığında elinden çatalı alıp minik vişneli pastaya batırdım. Daha sonra pastanın tadına baktığımda gülümseyerek Burak'a döndüm. O da bana bakıyordu. Çatalı pastaya batırıp ona uzattığımda ağzını açtı. O da pastadan yediğinde şirince kafamı şarkı söyler gibi sallamaya başladım. Pastayı yemeyi kısa sürede bitirdiğimde Burak "Hediyeni açmayacak mısın?" diye sordu.

Balonların ucundaki hediyeyi çözdüğümde Burak balonları masanın demirine bağladı. Hediyenin kurdelesini çözdükten sonra kutunun kapağını açtım. Görüş açıma giren Sweatshirt'le gülümsemem kocaman oldu. Bu benim yazdan beri istediğim şeydi. Çünkü idolümün kendi tasarımıydı ve arkasında imzası vardı. Bana büyük gelen Sweatshirt'ü hemen üzerime geçirince Burak'ın kendi bedenine göre aldığını anladım. Böyle bol giymeyi sevdiğimi biliyordu.

Kapşonu kafama geçirip Burak'a gülümseyince bana "Diğer hediyeyi de çok beğeneceksin." dedi. Tekrardan kutunun içine baktığımda iki tane bilet olduğunu gördüm. Biletleri elime alıp üstünü okuduğumda Kasım'ın sonlarına doğru İzmir'e gidiş dönüş bileti olduğunu anladım. Ama işin garibi iki taneydiler. Sorarcasına Burak'a baktığımda bana "İnci Teyze'den izin aldım, sınavlardan sonra İzmir'e gidiyoruz." deyince gözlerim parladı.

Yanaklarım artık gülmekten acırken "İnanmıyorum!" diye bağırdım. Zıplaya zıplaya Burak'ın önüne geldiğimde "Sadece ikimiz mi?" diye sorunca bana "Evet." dedi. Gözlerimi kısıp ona bakarken "Babamın bundan haberi var mı peki?" dediğimde kafasını olumsuz anlamda sallayıp "Baban hayatta izin vermez, o yüzden söylemedik. Yalnız gideceksin zannediyor." dedi. Burak masaya bağladığı balonları çözüp bana uzattığında ipleri ondan aldım. Eğer bunları aşağıya indirirsem Aleyna üzerime atlar ve balonları zorla benden alır.