Chapter 88

806 76 11
                                    

***Cheska's POV***

Maaga akong gumising kinabukasan. Kailangan ko ng kausapin si Chris. I decided to go back to California as soon as possible.

Bumaba ako ng hagdan.

"Hey! You look terrible."

Nakatingin ito sa mga mata ko.

Lumingon ako sa salamin sa sala.

Saka ko lang napansin ang namumugto kong mga mata.

I smiled.

"I'm fine.... Hi baby Codie! Good morning my chubi chubi!" At nilapitan ko ang nasa crib na si Codie.

"Care to tell me?" tanong ni Chris.

"Don't worry about me... I'm fine. But I need to talk to you.... Ahmm... I wanna go back to Cali as soon as possible..... But you don't have to worry 'coz I'll have the house' caretaker to accompany you while waiting for my parents. She can take care of Codie as well. I'll call her later... I'm sorry Chris..."

"Hey... That's fine... And don't worry about me. It should be me saying sorry for all the troubles."

"Nah! You didn't bring any trouble... This cutie little one here is a blessing to us... Don't worry I'll be back as soon as I finish college. I want to work here... and be with this little one."

"I hope you're really feeling fine, sweetie. Did something happen last night?"

Napailing na lang ako...

"I'll book a flight back to Cali."

"Okay. I'll inform Blake and your mom."

Kinuha ko sa crib ang anak niya at ako na ang nag-alaga dito. Makabawi man lang ako bago ako umalis.

Maghahapon na nang bumaba kami ni Codie papunta sa sala.

I wasn't expecting visitors... well maybe Chris' visitors.

Nag-iinom silang tatlo.

Si Chris, si Laurent at si..... Dale.

"Sweetie! I thought you and Codie are asleep. Sorry, these guys here wanna drink and your friend here said it's gonna be fine so I didn't bother---"

"It's fine." sagot kong nakatingin kay Laurent. Nanghihingi ako sa kanya ng paliwanag kung bakit isinama niya dito si Dale.

"Mapilit eh." sagot niya sa mga tingin ko. He could easily read my mind.

"Give me my Codie.. Come to daddy, baby..." tawag sa amin ni Chris.

Ipinasa ko sa kanya si baby Codie.

Nadaanan ko pa sa harap si Dale.

Tumalikod na ako sa kanila nang magsalita mula sa likuran si Dale.

"Can we talk?"

"May gagawin pa ako. Mag-i-empake pa ako." at tuloy-tuloy na akong umakyat.

Gusto kong umiwas sa kanya. Lalo lang akong nasasaktan kapag nakikita ko siya.

Pagbukas ko nang pintuan ng kwarto ay nagulat na lang ako sa biglang paglitaw nito mula sa aking likuran.

"We need to talk." at wala akong nagawa nang hilahin niya ako papasok ng kwarto at isarado iyon.

"We got nothing to talk about."

"Alam mo ang ibig kong sabihin, Tsiko..."

"Ano ba talaga ang gusto mo?! Yung may masasaktan pang ibang tao sa ginagawa mo? You're so unfair!"

My Blue Eyed Bestfriend(MAYWARD continues...)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon