"Elex!!!" he shouted looking for me in the dark woods.
I hid myself behind the tree so he could not see me. I covered my ears so I could not hear his voices filled with sorrow. Ayaw ko ng marinig pa lahat dahil alam kong masasaktan lang din ako. Why is this happening to me? Bakit lagi na lang akong nabibigo? Nakakapagod na!
Sandali pa ako sa ganoong posisyon nang nagpasya akong muling pakinggang ang paligid. Tanging maririnig ko lang sa paligid ay ang malakas na buhos ng ulan at ang mga lagaslas ng tubig sa batis.
Muli akong tumakbo sa maputik na daan na alam kong papauwi sa bahay ng Lola ko. Tinahak ko ang isang mas maikling alternatibong ruta para madali akong mapunta doon pero habang binabaktas ko ang malakas na agos ng tubig ay hindi ko sinadyang madulas sa bato. nahulog ako sa rumaragasang tubig.
"Aaahhh...." i shouted the time i was carry off by the stream.
"Elex!!!" i heard someone shouted my name pero hindi ko magawang makita ito dahil ang dilim na at tinatangay na rin ako ng batis.
"Help!" sigaw ko na lang kahit na pumasok na sa bibig ko ang tubig.
Kinakabahan na ako dahil hindi pa ako masyado marunong lumangoy pero pinilit kong mapunta sa mas mababaw pa na parte ngunit ang lakas talaga ng agos ng tubig dahil na rin sa umuulan. Hanggang sa hindi ko na nakayanan dahil kahit na piliting makarating sa pangpang ay mas tinangay ako ng tubig sa mas malalim pa na parte ng batis.
I was drowning in a dark shallow water. Losing hope for survival. But just the moment I lose hope I saw splash of water. I saw his face swimming near me.
The next thing I know happened, I was coughing water and saw this worried face.
"Thanks God" he said and quickly give me an embrace like he never wanted to lose me again.
Di ko alam pero lumandas na rin ang mga luha ko sa mata dahil sa maraming pagkakataon ay lagi na lang niya akong inililigtas.
"Neil?" I uttered.
"Di ako si Neil... Tangna ako si Rain" he respond and tightened his embrace.
"I don't want you... I want Neil" sabi ko kahit durog na durog na ang puso ko sa kakasabi ng mga kasinungalingan. Mas lalo akong nasaktan nong marinig ko na ang mga hikbi niya.
"Lex... pakiusap, ginawa ko lang naman yun dahil gusto kong pagselosin ka. Hindi ko naman akalain na hahantong sa ganito..." pagsusumamo niya pero buo na ang desisyon ko na iwanan lahat ng masasakit na pangyayari ko dito.
"Bitawan mo na ako Rain..." kasabay nang pagsabi ko nong ay ang pagkulog ng malakas.
"Please Lex, I'm sorry... I'm sorry. I'm sorry. Please sorry na. Di ko na uulitin please sorry na" hikbi nito pero kahit anong gawin niya pagod na ang puso kong intindihin ang mga bagay-bagay.
"Please bitawan mo na ako... nasasaktan na ako" sabi ko nong mas lalo pa lamang niyang hinigpitan ang pagkakayakap saakin at pagkasubsob ng mukha niya sa balikat ko.
"If there's a a bigger word for sorry Lex, i say it. Please wag mo 'kong iwanan" he mourn.
Even if it hurts me, it's hard for me to hear his weep and mourns. My heart is broken, but what can I do? I can't love him anymore.
[A/N]: Please Read SEX AND AGRESSION & SEX AND SEDUCTION to understand some chapters in the story. Thank you. Lovelots
BINABASA MO ANG
Set Fire to the Rain [Completed] [Rated SPG M2M/BxB]
Teen FictionElex was dumbfounded after he caught his boyfriend cheated on him. It was the most painful thing that could happened to him but in spite of what his boyfriend did, he forced himself to forget. He left the place that reminding him of painful memories...