One Shot Stories

027

[EXCHANGE OF HEARTS]

"Marj, please fight. Fight for yourself, fight for us." I kissed her forhead and stared at her smile.

"Ofcourse, love. Transplant na ito, malapit na. Matatapos na rin paghihirap natin, matatapos na ang paghihirap ko," sabi niya.

I smiled.

"Thank God. And also i'm thankful sa heart donor mo." And lastly I kissed her lips, with all my heart.

"Can I sleep love? Kinakabahan ako sa operation ko." I shook my head.

"Wait, I want to say something love," nakayukong sabi ko.

"Yaeh sure, what is it love?" sabi niya at hinawakan ang aking kamay at pinisil 'yon.

"Ahm, honestly i'm scared—" Pinutol niya ang sasabihin ko.

"I love you. Don't worry, okay? Everything will be fine." Bigla na lang akong napangiti sa sinabi niya.

"I love you more Marjorie. You can sleep now love. You need to rest, malapit na ang operation mo." Then she nodded her head and smiled.

She close her eyes then she fall asleep.

I looked at her.

Nagpapasalamat ako dahil nilabanan niya ang sakit niya sa puso, hindi lang dahil sa kanya kundi pati sa mga taong mahal niya.

Simula bata pa lang siya ay kalaban niya na buhay ang sakit niya sa puso. And i'm happy kasi isa ako sa dahilan kaya lumalaban pa din siya.

She deserve this, at last matatapos na rin ang paghihirap niya.

I love her so much. Natatakot din ako sa kalalabasan ng operasyon niya.

--

After her operation— 'yon na pala ang huling 'I love you' niya.

I'm happy 'coz her operation is success.

Pag mulat niya ng kanyang mata ay sa akin kaagad siya na patingin.

Nanghihinang napangiti siya. Lahat ng relatives namin ay nandito sa kwarto ni Marjorie.

Biglang napatingin ang Girlfriend ko sa kuya ko. And I saw the glint of happiness in her eyes whe he saw my brother. Hindi ako nagkakamali.

--

She's okay na ng tuluyan na siyang nakalabas sa hospital.

At doon na nagbago ang lahat.

Ang dating ginagawa niya sa akin as bilang boyfriend niya, ay ginagawa na niya sa kapatid ko. And it hurts.

Sa akin dapat siya. Sa akin dapat siya yumayakap, sa akin lang dapat ang napakaganda niyang ngiti— pero wala na... sa kapatid ko na niya 'yon ginagawa. And its breaking me.

So I talked to her.

"I'm still working to this relationship, but I can't," sabi ni Marj sa malungkot na boses.

"Why?" Alam ko na yung reason niya but i'm still hoping. I'm still hoping na ako pa din— na ako pa din ang mahal niya.

"Pinipilit ko naman, kasi bago isagawa ang operation ko ikaw pa ang tinitibok nito." Sabay turo sa dibdib niya kung nasaan ang puso niya.

Nagpatuloy siya sa pagsasalita, "Pero ngayong napalitan ang puso ko, I don't know why. Pero kapag nakikita ko ang kapatid mo, bumibilis ang tibok ng puso ko. Sa tuwing nakikita ko ang kapatid mo bigla na lang akong mapapangiti sa saya. I'm so sorry, I know you're hurting, i'm really sorry. Sinasabi ng isip ko na ikaw ang mahal ko, kasi naalala ko lahat ng pinagdaanan natin, naalala ko kung gaano kita kamahal, kaya pinipilit ko pa rin ang sarili ko sa relasyong ito. Pero wala e, dinidikta ng puso ko na ang kapatid mo— mahal kita pero mas mahal ko siya. I'm so sorrry, sorry for hurting you."

Mas lalo akong nasasaktan na nakikita siya umiiyak.

I hugged her tight. Kahit masakit. I need to let her go.

"Shh... its not your fault. Hindi mo kasalanan na sa kanya tumitibok ang puso mo, na sa kanya ka mas sumasaya," mahinang sabi ko habang yakap-yakap siya.

"I'm so sorry. I didn't—" Pinutol ko ang sasabihin niya.

"Shh, it's okay love. Just don't forget that I love you. Hinding-hindi ako magsisi na minahal kita. 3 years in a relation ship with you, that was my happiest years of my life— loving you."

Mas hinigpitan ko ang yakap sa kanya, dahil alam kong ito na ang huli.

Nakita ko na minahal na din siya ng kapatid ko. At least I know na masusuklian ang pagmamahal ng babaeng mahal ko. Masaya na ako.

"Kapag sinaktan ka niya, sabihin mo sa akin. Kapag kailangan mo ng kausap mo, nandito lang ako. I'm always here for you. And i'm letting you go because I love you and I want the best for you. I want you to be happy kahit na hindi na ako."

Niyakap niya rin ako pabalik.

I smiled.

"I'm really sorry. I'm so sorry. Thank you. Thank for letting me go, thank you. You don't deserve like me. I'm so sorry for hurting you. I hate myself, i'm so sorry. Hindi mo deserve na masaktan ng ganito."

"Pinapatawad na kita. You can go now, go with him and be happy. Don't waste your second life."

She nodded at me and genuinely smile.

Nakita ko ang paglayo niya.

At ang kanina ko pang pinipigilang luha ay kusa ng tumulo.

Napagalaman ko na ang donor pala sa puso ni Marjorie ay ang Girlfriend ng kapatid ko. Ang babaeng mahal na mahal ang kapatid ko.

Anong laban ko sa dalawang pusong nagmamahalan?

They love each other so much.

Masaya na ako na maging masaya ang dalawang taong mahal at mahalaga sa buhay ko.

--

HartleyRoses